Daniel Orsanic
 Orsanic (w środku) z trofeum Pucharu Davisa, 2016 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1968 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
leworęczny |
| Status profesjonalny |
1989 |
| Zakończenie kariery |
2003 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
107 (15 listopada 1993) |
| Australian Open |
1R (1994) |
| Roland Garros |
1R (1992) |
| Wimbledon |
1R (1991, 1993) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
8 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (11 maja 1998) |
| Australian Open |
1R (1998–2002) |
| Roland Garros |
SF (1997, 2000) |
| Wimbledon |
2R (2001) |
| US Open |
3R (2000) |
Daniel Orsanic (ur. 11 czerwca 1968 w Buenos Aires) – argentyński tenisista i trener tenisa, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Orsanic rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2003 roku.
W grze pojedynczej wygrał dwa turnieje kategorii ATP Challenger Tour, w 1989 roku w Goiânie i w 1993 roku w Lublanie.
W grze podwójnej Orsanic triumfował w ośmiu imprezach rangi ATP World Tour i osiągnął siedem finałów. W deblowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł w 1997 i 2000 roku podczas French Open. W edycji z 1997 roku startował razem z Lucasem Arnoldem Kerem, a w 2000 roku z Jaimem Oncinsem.
W 1999 roku wystąpił w Pucharze Davisa przeciwko Ekwadorowi w grze podwójnej, wspólnie z Lucasem Arnoldem Kerem.
W rankingu gry pojedynczej Orsanic najwyżej był na 107. miejscu (15 listopada 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (11 maja 1998).
Po zakończeniu kariery Orsanic zajął się pracą trenerską. Najpierw współpracował z Luisem Horną. W 2007 roku był kapitanem Argentyny, która wygrała drużynowy puchar świata. Później został zatrudniony przez José Acasuso. W 2008 roku, przed Rolandem Garrosem, zakończyli współpracę. W dalszych latach trenował Pablo Cuevasa. Od sezonu 2015 kapitan reprezentacji Argentyny w Pucharze Davisa, którą doprowadził do pierwszego w historii zwycięstwa podczas edycji z roku 2016[1][2].
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series / ATP International Series Gold |
| ATP World Series / ATP International Series |
Gra podwójna (8–7)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 15 sierpnia 1993 | San Marino | Ceglana |  Olli Rahnasto
|
 Juan Garat Roberto Saad
|
6:4, 1:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 31 lipca 1994 | Hilversum | Ceglana |  Jan Siemerink
|
 David Adams Andriej Olchowski
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 1. | 28 września 1997 | Bukareszt | Ceglana | Hendrik Jan Davids
|
Luis Lobo Javier Sánchez
|
5:7, 5:7 |
| Finalista | 2. | 5 października 1997 | Palermo | Ceglana | Hendrik Jan Davids
|
 Andrew Kratzmann Libor Pimek
|
6:3, 3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 3. | 27 października 1997 | Meksyk | Ceglana |  Nicolás Lapentti
|
 Luis Herrera Mariano Sánchez
|
4:6, 6:3, 7:6 |
| Finalista | 3. | 12 lipca 1998 | Gstaad | Ceglana |  Cyril Suk
|
 Gustavo Kuerten Fernando Meligeni
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 4. | 2 sierpnia 1998 | Kitzbühel | Ceglana | Tom Kempers
|
Joshua Eagle Andrew Kratzmann
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 4 października 1998 | Majorka | Ceglana | Pablo Albano
|
Jiří Novák David Rikl
|
7:6, 6:3 |
| Finalista | 4. | 11 października 1998 | Palermo | Ceglana | Pablo Albano
|
 Donald Johnson Francisco Montana
|
4:6, 6:7 |
| Finalista | 5. | 1 listopada 1998 | Meksyk | Ceglana | David Roditi
|
Jiří Novák David Rikl
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 6. | 2 maja 1999 | Monachium | Ceglana | Mariano Puerta
|
 Massimo Bertolini Cristian Brandi
|
7:6, 3:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 7. | 25 lipca 1999 | Stuttgart | Ceglana | Jaime Oncins
|
 Ałeksandar Kitinow Jack Waite
|
6:2, 6:1 |
| Finalista | 6. | 6 maja 2001 | Monachium | Ceglana | Jaime Oncins
|
Petr Luxa Radek Štěpánek
|
7:5, 2:6, 6:7(5) |
| Finalista | 7. | 27 maja 2001 | Sankt Pölten | Ceglana | Jaime Oncins
|
Petr Pála David Rikl
|
3:6, 7:5, 5:7 |
| Zwycięzca | 8. | 30 września 2001 | Palermo | Ceglana | Tomás Carbonell
|
Enzo Artoni Emilio Benfele Álvarez
|
6:2, 2:6, 6:2 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wirtualna Polska Media, Juan Martin del Potro powróci do gry w reprezentacji? - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 grudnia 2014 [dostęp 2017-09-14] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: reprezentacja Argentyny uroczyście powitana w Buenos Aires - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 30 listopada 2016 [dostęp 2017-09-14] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).