Massimo Oddo
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja |
prawy obrońca | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Massimo Oddo (ur. 14 czerwca 1976 w Città Sant’Angelo) – włoski piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy. Jego ojciec – Francesco również był piłkarzem.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Massimo Oddo jest wychowankiem klubu Renato Curi Angolana. Następnie trafił do Milanu, gdzie w 1995 roku rozpoczynał zawodową karierę. W ekipie „Rossonerich” nie miał jednak szans na występy, dlatego też działacze klubu zdecydowali się na wypożyczenie go do grającej w Serie C1 Fiorenzuoli. Następnie na tej samej zasadzie włoski obrońca był kolejno graczem takich zespołów Monza, Prato oraz Lecco, z którymi także rywalizował w rozgrywkach trzeciej ligi. W 1998 roku Oddo ponownie został wypożyczony do Monzy, z którą występował już w Serie B, a następnie w drugiej lidze grał jako zawodnik SSC Napoli[1].
W 2000 roku Włoch przeniósł się do Hellasu Werona i 1 października w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Bari zadebiutował w rozgrywkach Serie A. W sezonie 2000/2001 Hellas zajął w końcowej tabeli czternaste miejsce i tylko dzięki lepszej sytuacji bramkowej niż Reggina zapewnił sobie utrzymanie w pierwszej lidze. W sezonie 2001/2002 Oddo razem ze swoją drużyną uplasował się na piętnastej lokacie i Hellas spadł do drugiej ligi.
W letnim okienku transferowym w 2002 roku Oddo podpisał kontrakt z S.S. Lazio. Ligowy debiut w barwach nowego klubu zanotował 15 września, kiedy to rzymska drużyna przegrała 2:3 z Chievo. W sezonie 2002/2003 włoski piłkarz razem ze swoim zespołem zajął w tabeli Serie A czwarte miejsce, dotarł także do półfinału Pucharu UEFA. W kolejnych rozgrywkach Oddo zadebiutował w Lidze Mistrzów, z której „Biancocelesti” zostali wyeliminowani w rundzie grupowej oraz sięgnął po zwycięstwo w Pucharze Włoch. 21 grudnia 2005 roku Oddo rozegrał swój setny mecz w Serie A dla Lazio, a rzymski klub zremisował bezbramkowo z Lecce. 26 marca 2006 roku były gracz Milanu strzelił oba gole w zwycięskim 2:0 ligowym pojedynku przeciwko Sampdorii. Przez cztery i pół sezonu występów w Lazio Oddo w linii obrony grał u boku takich zawodników jak Jaap Stam, Giuseppe Favalli, Siniša Mihajlović, Fernando Couto i Luciano Zauri.
Na początku 2007 roku Oddo powrócił do Milanu, działacze którego zapłacili za niego 7,75 miliona euro oraz oddali kartę Pasquale Foggii[2]. Zadebiutował w nim 28 stycznia w wygranym 1:0 ligowym meczu z Parmą. Razem z ekipą „Rossonerich” Włoch triumfował w rozgrywkach Ligi Mistrzów, a w finałowym pojedynku z Liverpoolem rozegrał pełne 90 minut. Następnie Milan wywalczył Superpuchar Europy oraz zwyciężył w Klubowych Mistrzostwach Świata. W lidze włoska drużyna zajęła w sezonie 2007/2008 piąte miejsce i nie udało jej się zakwalifikować do przyszłorocznych rozgrywek Ligi Mistrzów.
28 sierpnia 2008 roku Oddo na jeden sezon został wypożyczony do Bayernu Monachium, a w umowie została zawarta opcja transferu definitywnego[3]. W Bundeslidze zadebiutował 13 września podczas spotkania z FC Köln, które zakończyło się zwycięstwem Bawarczyków 3:0. Po zakończeniu rozgrywek Oddo powrócił do Milanu. Pod koniec 2009 roku doznał kontuzji, która według wstępnych diagnoz miała go wykluczyć z gry na kilka miesięcy. W podstawowym składzie Milanu na prawej obronie zastąpił go Ignazio Abate.
30 sierpnia 2011 został wypożyczony do US Lecce[4]. 6 czerwca 2012 roku zakończył karierę[5].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W reprezentacji Włoch Oddo zadebiutował 21 sierpnia 2002 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu ze Słowenią. Następnie razem z drużyną narodową wziął udział w Euro 2004. Na mistrzostwach Włosi zostali wyeliminowani już w rundzie grupowej, a Oddo wystąpił tylko w meczu przeciwko Bułgarii, kiedy to w drugiej połowie zmienił Simone Perrottę. W 2006 roku były piłkarz Lazio wystąpił na Mundialu w Niemczech, na którym razem z reprezentacją swojego kraju zdobył tytuł mistrzów świata. W finałowym pojedynku „Squadra Azzura” pokonała po serii rzutów karnych Francję, a Oddo na mundialu wystąpił tylko w ćwierćfinałowym meczu z Ukrainą. Po zakończeniu mistrzostw Oddo był członkiem włoskiej reprezentacji biorącej udział w eliminacjach do Euro 2008, jednak po wywalczeniu awansu nie znalazł się w kadrze na mistrzostwa powołanej przez Roberto Donadoniego.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]W sierpniu 2013 został trenerem młodzieżowej drużyny Genoa CFC – Allievi B[6]. W lipcu 2014 został szkoleniowcem młodzieżowego zespołu Delfino Pescara 1936[7][8], a w maju 2015 objął posadę trenera pierwszej drużyny tego klubu[9][10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ massimooddo.com [online], www.massimooddo.com, 26 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-12-25] .
- ↑ Accordo nella notte: Oddo è del Milan [online], gazzetta.it, 27 stycznia 2007 [dostęp 2016-02-02] (wł.).
- ↑ Weltmeister Oddo vor Wechsel zum FCB [online], fcbayern.de, 28 sierpnia 2008 [dostęp 2016-02-02] (niem.).
- ↑ Salvatore Landolina , Official: Massimo Oddo leaves AC Milan for Lecce loan [online], goal.com, 31 sierpnia 2011 [dostęp 2016-02-02] (ang.).
- ↑ Filippo Cannizzo , Massimo Oddo dice addio al calcio, ma in futuro si vede dietro una scrivania: „Mi piacerebbe fare il direttore sportivo, è il mio sogno” [online], goal.com, 6 czerwca 2012 [dostęp 2016-02-02] (wł.).
- ↑ Il Genoa si assicura un campione del mondo: ufficiale l’arrivo di Oddo, allenerà gli Allievi B rossoblù [online], goal.com, 16 sierpnia 2013 [dostęp 2016-02-02] (wł.).
- ↑ Massimo Oddo: presentazione alla stampa [online], pescaracalcio.com, 27 lipca 2014 [dostęp 2016-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-02] (wł.).
- ↑ Pescara: Massimo Oddo tecnico Primavera [online], ansa.it, 29 lipca 2014 [dostęp 2016-02-02] (wł.).
- ↑ Comunicato Stampa: Baroni sollevato dall’incarico [online], pescaracalcio.com, 16 maja 2015 [dostęp 2016-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18] (wł.).
- ↑ Pescara sconfitto a Varese, esonerato Baroni entra Oddo [online], ilcentro.gelocal.it, 16 maja 2015 [dostęp 2016-02-02] (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona piłkarza [online], massimooddo.com [zarchiwizowane z adresu 2017-05-16] . (wł. • ang. • niem.)
- Massimo Oddo w bazie National Football Teams (ang.)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Piłkarze A.C. Milan
- Piłkarze AC Monza
- Piłkarze AC Prato
- Piłkarze Bayernu Monachium
- Piłkarze Calcio Lecco 1912
- Piłkarze Hellasu Verona
- Piłkarze SSC Napoli
- Piłkarze S.S. Lazio
- Piłkarze US Lecce
- Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFA
- Trenerzy piłkarzy Udinese Calcio
- Trenerzy piłkarzy FC Crotone
- Trenerzy piłkarzy Delfino Pescara 1936
- Trenerzy piłkarzy SPAL
- Trenerzy piłkarzy Calcio Padova
- Reprezentanci Włoch w piłce nożnej
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2004
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006
- Urodzeni w 1976
- Włoscy trenerzy piłkarscy
- Mistrzowie Świata w Piłce Nożnej
- Zwycięzcy Klubowych Mistrzostw Świata FIFA