Przejdź do zawartości

Danuta Kobylińska-Walas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Kobylińska-Walas
Imię i nazwisko urodzenia

Danuta

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1931
Kozietuły

Zawód, zajęcie

Marynarz

Miejsce zamieszkania

Szczecin, Warszawa

Narodowość

polska

Edukacja

Państwa Szkoła Morska

Pracodawca

Polska Żegluga Morska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Morza” Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego

Danuta Kobylińska-Walas ps. „Żaba” (także Danuta Walas-Kobylińska, ur. 27 listopada 1931 w Kozietułach) – pierwsza w Polsce kobieta kapitan żeglugi wielkiej[1].

Często tytułowano ją: Kapitan w spódnicy, Madame Commandante, Woman Sea Captain oraz Madame la Capitaine, Frau Kapitän[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1931 r. w Kozietułach, w majątku rodziców. Po II wojnie światowej trafiła wraz z rodziną do Kamienia Pomorskiego. Po ukończeniu kursu żeglarskiego w 1946 postanowiła związać swoją karierę z zawodem marynarza. Od 1946 przebywała w Szczecinie. Przez cały ten okres zabiegała w ministerstwie o możliwość podjęcia pracy na morzu. Studiowała w latach 1949–51 w Państwowej Szkole Morskiej (ukończyła ją, jako jedna z pierwszych kobiet). W 1951 skończyła szkołę morską, ale bez prawa pływania, bo akurat w PRL nie wszyscy absolwenci mieli prawo wypłynąć z Polski[3].

Pracowała w Kapitanacie Portu Szczecin, Centralnym Urzędzie Marynarki Handlowej oraz w Bazach Zdawczych Stoczni w Gdańsku i Szczecinie. Na pierwszy statek zamustrowała się w 1956, pływała jako asystent pokładowy na SS Wrocław, 1957–60 jako III oficer na SS Szczecin, w 1960 jako II oficer na SS Kalisz, 1961 już jako I oficer na SS Tczewie i SS Sanie. Kapitanem została 16 lutego 1962. Jako kapitan dowodziła takimi jednostkami jak: MS Kopalnia Wujek, Kołobrzeg II, MS Toruń, MS Bieszczady (od początku służby statku 1968[4]), MS Powstaniec Wielkopolski, MS Budowlany, MS Uniwersytet Toruński, MS Jarosław, MS Malbork. W grudniu 1970 pod jej dowództwem MS Bieszczady cumujące w Stoczni Szczecińskiej pomagały strajkującym robotnikom. W 1972 uratowała przed zatonięciem MS Kopalnia Miechowice z załogą i ładunkiem[1].

W latach 1981–86 była przedstawicielem Biura Radcy Handlowego przy Ambasadzie PRL w Tunisie. PŻM w Kołobrzegu wybrało ją na matkę chrzestną jednostki Nimfa II. Od 27 listopada 1986 roku jest na emeryturze. Obecnie mieszka w Warszawie[1][5]. W 2004 kandydowała do Parlamentu Europejskiego z ramienia Inicjatywy dla Polski uzyskując 1828 głosów[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Jej życiu została poświęcona książka Eugeniusza A. Daszkowskiego pt: Pierwsza po Bogu kpt. ż.w. Danuta Kobylińska-Walas wydana w 1997[1]. Poświęcono jej również wiele wywiadów, artykułów, m.in. w miesięczniku Morze, Sunday Express, oraz wierszy[2].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym mężem Danuty Kobylińskiej-Walas był Czesław Walas, marynarz, a potem oficer nawigacyjny, który przez wiele lat pływał z nią na jednym statku; gdy była oficerem, pływał jeszcze jako bosman, gdy została kapitanem, był III oficerem, a potem pływał z żoną jako II i I oficer. Krótko po uzyskaniu dyplomu kpt. ż.w. zginął postrzelony podczas polowania[8] w 1975 r. i nie zdążył dowodzić żadnym statkiem. Ich syn, Konrad Walas, jest również kapitanem ż.w. Drugim mężem Danuty Kobylińskiej-Walas był reżyser operowy Edmund Wayda (zm. 2010).

Następczynie

[edytuj | edytuj kod]

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku o pani kapitan D. Kobylińskiej-Walas było głośno w Polsce i na świecie. Ówczesny minister żeglugi, Jerzy Szopa, otworzył w 1975 roku uczelnie morskie dla kobiet, dla których został określony limit sześciu miejsc. Uczelnie zostały zamknięte w 1977 roku. Otwarto je ponownie w połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku.

  • Elżbieta Trzeciak-Zawadzka (dyplom kpt.ż.w. od 1990) druga Polka, która została kapitanem żeglugi wielkiej i jedyna w Polsce kobieta, która ma dyplom kpt.ż.w. rybołówstwa morskiego,
  • Danuta Barcikowska (dyplom kpt.ż.w. od 1993),
  • Elżbieta Drożdżowska-Smulewicz (dyplom kpt.ż.w. od 1993) dowodzi promami armatora Euroafrica Linie Żeglugowe,
  • Anna Wypych-Namiotko (dyplom kpt.ż.w. od 1996), w latach 2007 - 2013 podsekretarz stanu ds. gospodarki morskiej w ministerstwach Infrastruktury, Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
  • Iwona Browarska (dyplom kpt.ż.w. od 2004),
  • Anna Lipińska (dyplom kpt.ż.w. od 2005),
  • Barbara Kwiecińska (dyplom kpt.ż.w. od 2008) prodziekan ds. studiów stacjonarnych na AM w Szczecinie,
  • Wiesława Kuźmicz (dyplom kpt.ż.w.) zastępca kapitana portu w Szczecinie[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Encyklopedia Szczecina. T. II, P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 583. ISBN 83-7241-089-5. (pol.).
  2. a b Morze”. 12/414, s. 14, grudzień 1966 XXII/XLII. Alina Azembska – redaktor naczelny. 
  3. Eugeniusz Andrzej Daszkowski: Pierwsza po Bogu – kpt. ż. w. Danuta Kobylińska-Walas. Szczecin: Albatros, 1997, s. 258. ISBN 83-85796-58-4. (pol.).
  4. E. C.. „Bieszczady” na... morzu!. „Nowiny”, s. 3, Nr 177 z 27 i 28 lipca 1968. 
  5. Szczecinianie stulecia. Łódź: Wyd. Piątek Trzynastego, 2000, s. 124-125. ISBN 83-87735-63-9. (pol.).
  6. Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460
  7. Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego” dla kpt. Danuta Walas-Kobylińskiej. „Nowiny”, s. 6, Nr 181 z 16 lipca 1969. 
  8. Monika Goll: Figi kapitan Żaby. wysokieobcasy.pl, 2010-12-06. [dostęp 2017-02-02].
  9. Krystyna Pohl: Panie, które dowodzą statkami. 2009-03-09. [dostęp 2009-06-05]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Soysal: Kapitanowie oceanicznych szlaków. Gdańsk: Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, 2011. ISBN 978-83-60584-31-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]