De Havilland Albatross
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot pasażerski i pocztowy |
| Załoga |
4 osoby + 22 pasażerów |
| Historia | |
| Data oblotu |
20 maja 1937 |
| Lata produkcji |
1938–1939 |
| Wycofanie ze służby |
1944 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 silniki rzędowe de Havilland Gipsy Twelve |
| Moc |
525 hp (391 kW) każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
32,00 m |
| Długość |
21,79 m |
| Wysokość |
6,78 m |
| Powierzchnia nośna |
100,15 m² |
| Masa | |
| Własna |
9630 kg |
| Startowa |
13 381 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
362 km/h |
| Prędkość przelotowa |
338 km/h |
| Pułap |
5455 m |
| Zasięg |
1674 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
| |
De Havilland DH.91 Albatross – brytyjski samolot pasażerski i pocztowy z końca lat 30. XX wieku, wybudowany w siedmiu egzemplarzach. Dwa były podczas drugiej wojny światowej użytkowane przez Royal Air Force.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Projekt DH.91 powstał w wytwórni lotniczej de Havilland na zamówienie brytyjskiego Ministerstwa Lotnictwa nr 36/35 na dwa egzemplarze transatlantyckiego samolotu do przewozu poczty. Prototyp odbył pierwszy lot 20 maja 1937 roku na lotnisku fabrycznym w Hatfield. W konstrukcji użyto nowych silników de Havilland Gipsy Twelve i zastosowano czystą linię aerodynamiczną płatowca. Przeprowadzone badania w locie wykazały konieczność modyfikacji i wzmocnienia części ogonowej, po czym dwa egzemplarze dostarczono liniom lotniczym Imperial Airways dla prowadzenia doświadczeń w długodystansowych lotach pocztowych.
W latach 1938–1939 wybudowano jeszcze pięć egzemplarzy wersji pasażerskiej, różniących się innym oszkleniem kabiny, przystosowanej do przewozu do 22 osób. Po wybuchu wojny obsługiwały one w barwach British Overseas Airways Corporation połączenia z Bristolu (lotnisko Whitchurch) do Lizbony i Shannon. Dwa z nich uległy wypadkom w ostatnich miesiącach 1940 roku, trzeci rozbił się w Shannon w lipcu 1943 roku. Pozostałe dwa zostały wycofane z użycia pod koniec 1944 roku w związku z brakiem części zamiennych.
Dwa egzemplarze pocztowe zostały we wrześniu 1940 roku przejęte przez Royal Air Force i włączone do 271. Eskadry, obsługującej transport pomiędzy Wielką Brytanią a Islandią. Obydwa uległy zniszczeniu podczas lądowania na lotnisku w Reykjavíku w sierpniu 1941 i kwietniu 1942 roku.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
De Havilland DH.91 Albatross był czterosilnikowym wolnonośnym dolnopłatem konstrukcji drewnianej. Podwozie samolotu było klasyczne, trójpodporowe z kółkiem ogonowym, chowane w locie. Napęd stanowiły cztery silniki rzędowe de Havilland Gipsy Twelve, dwunastocylindrowe w układzie odwróconego V, o mocy 525 hp (391 kW) każdy. Załogę stanowiły cztery osoby, kabina w wersji pasażerskiej mogła pomieścić 22 pasażerów.
Koncepcja drewnianego samolotu o czystych liniach aerodynamicznych posłużyła projektantom wytwórni do opracowania konstrukcji wielozadaniowego samolotu wojskowego de Havilland Mosquito.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Mondey, The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II, Londyn, 2006, ISBN 978-0-7537-1462-1