Dialekt pekiński
 |
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Dialekt pekiński (chin. upr.: 北京话; chin. trad.: 北京話; pinyin: Běijīnghuà) – dialekt języka chińskiego, należący do tzw. języków mandaryńskich. Oparto na nim oficjalny język Chin, czyli standardowy język mandaryński. Dialekt pekiński jest używany w Pekinie i okolicach.
Jego cechą charakterystyczną, odróżniającą go od standardowego mandaryńskiego, jest dodawanie sufiksu -儿 /-{e)r/, do wygłosu rzeczowników. Np. słowo drzwi w dialekcie pekińskim brzmi "mer", a nie "men". Z tego powodu dialekt pekiński bywa określany jako erhua (儿话), czyli Mowa "r".
|
||||||||
