Dimmu Borgir
Dimmu Borgir podczas koncertu na Tuska Open Air Metal Festival w 2005 roku | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo |
Hammerheart Records, Century Media Records, Nuclear Blast, No Colours Records, Cacophonous Records, Hot Records, Spikefarm Records, Necromantic Gallery Productions, Avalon/Marquee Inc. |
Powiązania |
Insidious Disease, Old Man’s Child, Cradle of Filth, Borknagar, Carpe Tenebrum, Vader, Arcturus, Vesania, Chrome Division |
Strona internetowa |
Dimmu Borgir (IPA [dɪmuːˈbɔːrɡɪr]) – norweska grupa muzyczna wykonująca black metal, powstała w 1993 roku w Oslo. Do 2018 roku grupa wydała dziesięć albumów studyjnych oraz szereg kompilacji i minialbumów, które zostały pozytywnie ocenione zarówno przez fanów, jak i krytyków muzycznych. Zespół stanowią Stian „Shagrath” Thoresen, Sven „Silenoz” Atle Kopperud i Thomas Rune „Galder” Andersen Orre. Zespół dał szereg koncertów na całym świecie i uczestniczył w licznych festiwalach m.in. takich jak: Wacken Open Air, Gods of Metal i Ozzfest. Został wielokrotnie nagrodzony i wyróżniony w plebiscytach muzyki heavymetalowej oraz określony m.in. jako „najpopularniejsza grupa black metalowa na świecie”.
W twórczości zespół nawiązał do takich zagadnień jak mizantropia, satanizm i antychrześcijaństwo. Muzyka Dimmu Borgir to melodyjny black metal z wiodącymi partiami instrumentów klawiszowych. Od momentu wydania albumu Puritanical Euphoric Misanthropia w 2001 roku, zespołowi podczas nagrań towarzyszy orkiestra symfoniczna. Z tego powodu został również zaliczony do nurtu symfonicznego black metalu. Podczas koncertów Dimmu Borgir prezentuje charakterystyczny rodzaj ekspresji, obejmujący corpse paint oraz stosuje rozwiązania scenograficzne z użyciem efektów pirotechnicznych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]1993–1999
[edytuj | edytuj kod]Zespół powstał w 1993 roku z inicjatywy multiinstrumentalisty Stiana „Shagratha” Thoresena, gitarzysty Svena „Silenoza” Atle Kopperuda, basisty Brynjarda Tristana, perkusisty Kennetha „Tjodalva” Åkessona oraz klawiszowca Stiana „Nagasha” Aarstada[2]. Nazwa grupy została zaczerpnięta od wulkanicznego wzgórza Dimmuborgir w Islandii[2]. Rok później nakładem Necromantic Gallery Productions ukazał się debiutancki minialbum zatytułowany Inn I Evighetens Mørke, wydany w limitowanym do 1000 egzemplarzy nakładzie. Niedługo później zespół podpisał kontrakt z wytwórnią No Colours, dzięki której pojawił się na rynku debiutancki album pt. For All Tid[5].
Dwa lata później ukazał się drugi album pt. Stormblåst[6]. Przed jego nagraniem Shagrath objął funkcję gitarzysty w zespole, zaś za perkusją zasiadł Tjodalv. W tym samym roku został zarejestrowany minialbum pt. Devil’s Path. Wkrótce potem dotychczasowy basista został usunięty z zespołu, a jego miejsce zajął Nagash. Nieobecność Aarstada, spowodowana służbą wojskową, skłoniła Shagratha do osobistego nagrania partii instrumentów klawiszowych na minialbumie.
W 1997 roku zespół podpisał kontrakt z niemiecką wytwórnią Nuclear Blast. W maju tego samego roku ukazał się album pt. Enthrone Darkness Triumphant[7]. Gościnnie w utworze pt. „The Night Masquerade” zaśpiewała Bente Engen. Następnie, latem tego samego roku na kasecie VHS ukazał się split Dimmu Borgir z zespołem Dissection zatytułowany Live & Plugged vol.2[8]. W międzyczasie z zespołu odszedł Stian Aarstad. Latem 1998 roku ukazał się kolejny minialbum pt. Godless Savage Garden, który zawierał dwa nowe utwory, dwa nagrania z For All Tid w nowym wykonaniu, aranżację utworu grupy Accept oraz trzy utwory koncertowe. Shagrath, oprócz partii wokalnych, zagrał także na instrumentach klawiszowych, a do zespołu dołączył drugi, pochodzący z Australii, gitarzysta Jamie „Astennu” Stinson[9]. Tego samego roku minialbum został nominowany do nagrody norweskiego przemysłu fonograficznego Spellemannprisen[10].
1999–2003
[edytuj | edytuj kod]W 1999 roku wydana została czwarta płyta studyjna pt. Spiritual Black Dimensions, na której muzyka została jeszcze bardziej zdominowana przez instrumenty klawiszowe[11]. Nowością był także czysty śpiew w wykonaniu Simena „ICS Vortexa” Hestnæsa, znanego z występów w grupach Borknagar[12]. Do zespołu dołączył nowy klawiszowiec Øyvind Johan „Mustis” Mustaparta. Po wydaniu albumu zespół wystąpił na wielu dużych festiwalach muzycznych, m.in. na Dynamo Festival. W 1999 płyta została nominowana do nagrody Spellemannprisen[10]. Natomiast pod koniec roku do sprzedaży trafił split Dimmu Borgir i Old Man’s Child pt. Sons of Satan Gather for the Attack[13]. W 2001 grupa wydała przełomowy i najwyżej dotychczas oceniony album – Puritanical Euphoric Misanthropia[14]. W dużej mierze instrumenty klawiszowe zastąpiły na nim dźwięki szwedzkiej orkiestry symfonicznej z Göteborga. Wyróżniony nagrodą Spellemannprisen album został zarejestrowany i zmiksowany w Studio Fredman[10]. W samym zespole zaszły istotne zmiany personalne – odeszli Astennu, Nagash oraz Tjodalv[15]. Oświadczenie zespołu w sprawie odejścia Astennu: „Chcemy oznajmić, że Astennu został wydalony z zespołu i nie będzie więcej częścią Dimmu Borgir. Zdecydowaliśmy się go pożegnać ponieważ przez ostatnie 7 czy 8 miesięcy nie robił nic, stracił całą swoją pasję, poświęcenie i entuzjazm. Dla nas wszystkich Dimmu Borgir jest całym życiem, a nie jakąś pierdoloną nudną pracą biurową! Dlatego pożegnaliśmy Astennu i z dumą witamy w naszych szeregach jego następcę Archona, który nagra z nami nowy album”[15].
W ich miejsce pojawili się: perkusista Nicholas Barker (poprzednio w Cradle of Filth), basista i wokalista ICS Vortex (dotychczas występował w zespole jako muzyk sesyjny) oraz gitarzysta Thomas Rune „Galder” Andersen Orre – lider grupy Old Man’s Child w miejsce zaanonsowanego poprzednio Larsa „Archona” Haidera[16]. Shagrath o albumie Puritanical Euphoric Misanthropia: „Myślę, że po raz pierwszy w naszej karierze dopracowaliśmy wszystkie szczegóły. Mamy brzmienie takie jakie chcieliśmy uzyskać, wykorzystaliśmy tyle efektów na ile mieliśmy ochotę i przede wszystkim spędziliśmy w studiu tyle czasu, ile wymagało nagranie tego albumu. Po raz pierwszy też pracowałem z tak znakomitymi muzykami, po raz pierwszy w historii Dimmu Borgir nagrywałem płytę z perkusistą, który potrafi grać, który nie musi podpierać się efektami elektronicznymi. Dlatego też ten album jest tak szybki, tak agresywny i brutalny. Myślę, że wszyscy padną na kolana przed 'Puritanical Euphoric Misanthropia'”. W 2002 roku ukazało się pierwsze DVD grupy pt. World Misantrophy, które zawierało koncert nagrany podczas festiwalu Wacken Open Air[17]. W studiu nagraniowym grupie pomagali Fredrik Nordström i Peter Tägtgren.
2003–2007
[edytuj | edytuj kod]We wrześniu 2003 roku został wydany album pt. Death Cult Armageddon, który zawierał rozbudowane partie symfoniczne w wykonaniu praskiej Orkiestry Symfonicznej[18]. Album spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem wśród krytyków muzycznych[19]. Materiał trafił na liczne listy przebojów m.in. we Francji, Austrii i Niemczech, a także Norwegii gdzie dotarł do 2. miejsca zestawienia VG-lista[20]. Według danych z 2006 roku w samych Stanach Zjednoczonych album rozszedł się w nakładzie 100 000 sztuk[21]. W 2004 roku grupa wzięła udział w objazdowym festiwalu Ozzfest w Stanach Zjednoczonych, podczas którego na perkusji zagrał Tony Laureano[22]. 19 maja tego samego roku grupa wystąpiła w warszawskim klubie Proxima. Koncert Dimmu Borgir poprzedziły występy grupy Susperia i Destruction.
Tego samego roku zespół otrzymał nominację do nagrody Metal Hammer Golden Gods. Niedługo po premierze Nicholas Barker opuścił zespół, a jego miejsce zajął Reno Killerich[23][24]. Po krótkim czasie członkowie zespołu podjęli decyzję o zakończeniu z nim współpracy. Doraźnie w roli perkusisty występował Tony Laureano, którego miejsce zajął z kolei później Jan Axel Blomberg, znany jako Hellhammer[25][26].
W 2005 roku Shagrath i Silenoz postanowili dokonać powtórnego nagrania drugiej płyty zespołu, która nosiła tytuł Stormblåst. Album został ponownie nagrany w szwedzkim studiu Abyss, we współpracy z producentem muzycznym Peterem Tägtgrenem, liderem grup Hypocrisy i Pain[27]. W przedsięwzięciu tym wzięli udział również Mustis i Hellhammer, podczas gdy pozostali członkowie zespołu byli zajęci własnymi projektami[28]. Nowym materiałem na albumie był utwór Avmaktslave i przearanżowana wersja Sorgens Kammer, zatytułowana Sorgens Kammer Del II. Shagrath o reedycji albumu Stormblåst: „Po pierwsze, nigdy nie byliśmy zadowoleni z brzmienia wersji pierwotnej, była bardzo kiepsko wyprodukowana. Po drugie, dystrybucja i promocja, jaką zapewniało jej Cacophonous Records, była tragiczna. Wielu naszych nowych fanów nie było w stanie znaleźć tej płyty w sklepach. Po dodaniu do siebie obu tych faktów decyzja o ponownym nagraniu albumu wydała się najrozsądniejsza. Zresztą myśleliśmy o tym od kilku lat, trzeba było jedynie poczekać, aż kontrakt z dawnym wydawcą wygaśnie”[29].
2007–2010
[edytuj | edytuj kod]Kolejny album, In Sorte Diaboli, ukazał się 27 kwietnia 2007 roku i stał się najbardziej dochodowym albumem w historii grupy – w USA w ciągu tygodnia od oficjalnej premiery zostało sprzedanych ponad 14 000 egzemplarzy[30]. Z podobnie ciepłym przyjęciem spotkał się w Europie. Materiał na płytę został zarejestrowany w szwedzkim Fredman Studio we współpracy z Fredrikiem Nordströmem[31]. Album był promowany w trakcie trasy koncertowej Blackest Of The Black w Stanach Zjednoczonych[32]. Podczas trasy wystąpiły ponadto grupy Danzig i Moonspell. 20 września, w ramach trasy koncertowej The Invaluable Darkness Tour 2007, zespół wystąpił w warszawskim klubie Progresja[33]. Koncert grupy poprzedziły występy Amon Amarth i Engel. Pod koniec roku płyta In Sorte Diaboli uzyskała status złotej płyty w Norwegii, sprzedając się w nakładzie 15 tys. egzemplarzy[34].
W 2008 roku ukazało się drugie wydawnictwo DVD pt. The Invaluable Darkness[35]. Wkrótce po premierze album sprzedał się w nakładzie 2500 egzemplarzy i tym samym zajął pierwsze miejsce na liście Music DVD Chart w Norwegii[35]. Na albumie znalazły się m.in. koncert z Oslo nagrany w 2007 roku oraz występ na festiwalu Wacken Open Air. W Stanach Zjednoczonych DVD sprzedało się w nakładzie 1400 egzemplarzy w pierwszym tygodniu od premiery i zadebiutowało tam na piątym miejscu Top Music Video Charts[35]. Tego samego roku do zespołu dołączył, znany z deathmetalowej grupy Vader, perkusista Dariusz „Daray” Brzozowski[36][37].
W 2009 roku producent gitar ESP przygotował sygnowane przez Galdera i Silenoza gitary LTD Okkultist i LTD Shadow[38]. Tego samego roku ukazał się komiks pt. Dimmu Borgir: Dark Fortress, inspirowany tekstami grupy[39], którego autorami są Brian Ferrara (pisarz)[40] i Narek Gevorgian (artysta). We wrześniu tego samego roku z zespołu odeszli Mustis i Vortex[41]. 24 września 2010 roku ukazał się dziewiąty album formacji zatytułowany Abrahadabra. Partie instrumentów klawiszowych na płycie zrealizował wokalista i instrumentalista Stian „Shagrath” Thoresen[42]. Ponadto grupa do nagrań zaangażowała norweską orkiestrę Kringkastingsorkestret oraz chór Schola Cantorum[43]. Orkiestracje zaaranżował kompozytor Gaute Storaas[44]. Okładkę i oprawę graficzną Abrahadabra zaprojektował i wykonał Joachim Luetke, który współpracował z grupą przy poprzednich albumach. Ponadto, w pracach nad płytą uczestniczył wokalista i basista Snowy Shaw, znany m.in. z występów w zespole Therion[45]. Muzyk, początkowo zaanonsowany jako nowy członek zespołu został usunięty ze składu jeszcze w 2010 roku[46]. Na potrzeby koncertów grupa zaangażowała Terje „Cyrusa Andersena[47].
Po 2010
[edytuj | edytuj kod]W maju 2011 roku grupa dała koncert w hali Oslo Spektrum w Norwegii. Podczas występu zespołowi towarzyszyła orkiestra Kringkastingsorkestret i chór Schola Cantorum[48]. Fragmenty koncertu oraz kulisy produkcji koncertu zostały wyemitowane na antenie norweskiej publicznej stacji telewizyjnej NRK. Zaplanowane przez zespół wydawnictwo DVD pt. Forces Of The Northern Night z tymże występem ostatecznie trafiło do sprzedaży ze względów prawnych[49] dopiero 14 kwietnia 2017 roku[50]. Według gitarzysty zespołu Silenoza: „Płyta powinna wyjść w tym samym roku, w którym została nagrana, jednak wydawnictwo zostało wstrzymane. Ale brzmi to naprawdę dobrze. Zmiksowaliśmy i zremasterowaliśmy nagranie. Pozostaje nam tylko siedzieć i czekać. (...) Wiele elementów musiało ułożyć się w całość i to naprawdę nie zależało od nas. Kiedy w końcu wydamy ten krążek, będziemy mogli zająć się nowym materiałem i zacząć promować go na koncertach, więc mam nadzieję, że uda nam się rozwiązać ten problem jak najszybciej”[51]. Rok później zespół wystąpił m.in. na festiwalu Wacken Open Air, ponownie z udziałem orkiestry i chóru[52]. Również ten koncert został sfilmowany, a następnie wyemitowany przez niemiecką stację telewizyjną ZDFkultur.
Instrumentarium
[edytuj | edytuj kod]Silenoz gra na gitarach ESP[53], używa następujących modeli: Custom, The Apocalyptic Warfare Axe model F7 oraz LTD Okkultist[53]. Ponadto stosuje wzmacniacze Engl Powerball oraz przystawki Seymour Duncan Live Wire Metal Humbucker[53]. Sześciostrunową gitarę stroi do standardu D (D G C F A D), natomiast siedmiostrunową do standardu A (A D G C F A D). Gitarzysta prowadzący, Galder, również gra na gitarach ESP, używa modeli: LTD Shadow i F Series Costum Guitars. Ponadto używa wzmacniaczy Marshall i Randall, efektów Digitech, strun D’Addario oraz przystawek EMG 81 i 85[54][55].
Były basista, ICS Vortex, grał w zespole na gitarach amerykańskiego producenta B.C. Rich. Muzyk używa sygnowanego swoim pseudonimem modelu Warlock, w wersji cztero- i pięciostrunowej[56]. Natomiast perkusista, Daray, gra na bębnach Pearl, model Masters Premium Maple i talerzach perkusyjnych Meinl[57][58]. Używa ponadto osprzętu Axis Percussions i pałeczek perkusyjnych OSCA.
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]
|
|
1993–1995 | 1995–1996 | 1996–1997 |
---|---|---|
|
|
|
1997–1998 | 1999–2000 | 2000–2004 |
|
|
|
2004–2005 | 2005–2007 | 2007–2008 |
|
|
|
2008–2009 | od 2010 | |
|
|
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Albumy studyjne
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
NOR [20] |
AUT [59] |
FIN [60] |
FRA [61] |
GER [62] |
NLD [63] |
SWE [64] |
USA [65] | ||||||||||||
For All Tid |
|
– | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
Stormblåst |
|
– | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
Enthrone Darkness Triumphant |
|
– | – | 26 | – | 75 | – | – | – | ||||||||||
Spiritual Black Dimensions |
|
18 | 31 | 14 | – | 25 | 98 | 44 | – | ||||||||||
Puritanical Euphoric Misanthropia |
|
16 | 23 | 11 | 66 | 16 | 71 | 28 | – | ||||||||||
Death Cult Armageddon |
|
2 | 14 | 9 | 35 | 12 | 42 | 28 | 170 | ||||||||||
Stormblåst MMV |
|
24 | – | – | 183 | 87 | – | – | – | ||||||||||
In Sorte Diaboli |
|
1 | 11 | 6 | 34 | 7 | 37 | 10 | 43 |
| |||||||||
Abrahadabra |
|
2 | 20 | 48 | 43 | 15 | 100 | 17 | 42 | ||||||||||
Eonian |
|
2 | 10 | 4 | – | 4 | 64 | 32 | 142 | ||||||||||
„–” oznacza, że album nie był notowany. |
- Albumy wideo
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE [67] |
FIN [60] |
GER [62] |
NOR [68] | ||||||||||||||||
Live & Plugged vol.2 (split z Dissection) |
|
– | – | – | – | ||||||||||||||
World Misanthropy |
|
2 | – | – | – | ||||||||||||||
The Invaluable Darkness |
|
– | 28 | 69 | 1 | ||||||||||||||
Forces of the Northern Night (Dimmu Borgir & The Norwegian Radio Orchestra & Choir) |
|
– | – | – | – | ||||||||||||||
„–” oznacza, że album nie był notowany. |
- Kompilacje
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||
---|---|---|---|---|---|
GER [62] |
FIN [60] |
AUT [59] |
NLD [63] | ||
Godless Savage Garden |
|
56 | 25 | 47 | 98 |
- Splity
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Sons of Satan Gather for the Attack (Split z Old Man’s Child) |
|
True Kings of Norway (Split z Ancient, Arcturus, Immortal i Emperor) |
|
- Minialbumy
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Inn I Evighetens Mørke |
|
Devil’s Path |
|
World Misanthropy |
|
- Albumy koncertowe
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Alive in Torment |
|
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]Tytuł | Rok | Reżyseria | Album | Źródło |
---|---|---|---|---|
„Alt Lys er Svunnet Hen” | 1995 | Dimmu Borgir | Stormblåst | [69] |
„Spellbound (By the Devil)” | 1997 | Enthrone Darkness Triumphant | ||
„Arcane Lifeforce Misteria” | 1998 | Spiritual Black Dimensions | ||
„Puritania” | 2001 | Puritanical Euphoric Misanthropia | ||
„Progenies of the Great Apocalypse” | 2003 | Patric Ullaeus | Death Cult Armageddon | [70] |
„Vredesbyrd” | 2004 | [71] | ||
„Sorgens Kammer Del II” | 2005 | Stormblåst MMV | [72] | |
„The Serpentine Offering” | 2007 | In Sorte Diaboli | [73] | |
„The Sacrilegious Scorn” | Joachim Luetke | [74] | ||
„The Chosen Legacy” | 2008 | Tod Junker | [75] | |
„Gateways” | 2010 | Sandra Marschner | Abrahadabra | [76] |
„Dimmu Borgir” | 2011 | [77] |
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
1998 | Hard rock | Godless Savage Garden | Spellemannprisen | Nominacja | [10] |
1999 | Spiritual Black Dimensions | Nominacja | |||
2000 | Metal | Puritanical Euphoric Misanthropia | Alarmprisen | Nagroda | [78] |
2001 | Spellemannprisen | Nagroda | [10] | ||
2004 | Best International Band | Dimmu Borgir | Metal Hammer Golden Gods Awards | Nominacja | [79] |
2007 | Nominacja | [80] | |||
Metal | In Sorte Diaboli | Alarmprisen | Nagroda | [81] | |
Spellemannprisen | Nominacja | [10] | |||
Årets Musikkvideo | „The Serpentine Offering” | Nagroda | |||
2008 | Best Video | Metal Hammer Golden Gods Awards | Nagroda | [82] | |
2009 | Best International Band | Dimmu Borgir | Nominacja | [83] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyclopaedia Metallum – Dimmu Borgir. metal-archives.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ a b c Garry Sharpe-Young: Dimmu Borgir Biography. musicmight.com. [dostęp 2009-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)]. (ang.).
- ↑ Ben Ratliff: POP VIEW; A New Heavy-Metal Underground Emerges. nytimes.com, 15 lutego 1998. [dostęp 2009-07-24]. (ang.).
- ↑ Bradley Torreano: Dimmu Borgir Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Bradley Torreano: Dimmu Borgir For All Tid review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ John Serba: Dimmu Borgir Stormblåst review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Jason Anderson: Dimmu Borgir Enthrone Darkness Triumphant review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir – „Live & Plugged vol.2”. nuclearblast.de. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
- ↑ Steve Huey: Dimmu Borgir Godless Savage Garden review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Spellemannprisen (wyszukaj Dimmu Borgir pod SØK I ARKIVET). spellemann.no. [dostęp 2016-10-26]. (norw.).
- ↑ Steve Huey: Dimmu Borgir Spiritual Black Dimensions review. allmusic.com. [dostęp 2010-04-21]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir zakończył już nagrywanie nowego albumu. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
- ↑ Dimmu Borgir – „Sons of Satan Gather for the Attack”. allmusic.com. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
- ↑ Brian O’Neill: Dimmu Borgir Puritanical Euphoric Misanthropia review. allmusic.com. [dostęp 2009-10-11]. (ang.).
- ↑ a b Z zespołem Dimmu Borgir pożegnał się dotychczasowy gitarzysta Astennu.. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
- ↑ Roszady personalne w ekipie Dimmu Borgir. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
- ↑ Kevin Boyce. Loud Rock DVDs. „CMJ New Music Report”. 56, Tom 72, Nr 776, s. 24. CMJ Network, Inc.. ISSN 0890-0795. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Set Release Date For ‘Death Cult Armageddon’. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ John Serba: Dimmu Borgir Death Cult Armageddon review. allmusic.com. [dostęp 2009-12-01]. (ang.).
- ↑ a b Dimmu Borgir Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR’s ‘Death Cult Armageddon’ Surpasses 100,000 Mark According To SOUNDSCAN. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ OZZFEST 2004: The Official Press Release. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Confirm Drummer’s Departure, Vow To Carry On – Jan. 27, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ It’s Official: DIMMU BORGIR Recruit Session Drummer RENO KIILERICH. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Drummer Sits Out OZZFEST, NILE’s LAUREANO Steps In. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ It’s Official: MAYHEM’s HELLHAMMER To Play On New DIMMU BORGIR Album. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: New Full ‘Story/Concept’ Album Due Late 2006. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: New Version Of ‘Stormblåst’ To Include Bonus DVD. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir: Żadnych zasad. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
- ↑ Katie Hasty: Lavigne Remains No. 1 As Joe Debuts High. billboard.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir ogłasza datę premiery. rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
- ↑ DANZIG, DIMMU BORGIR, MOONSPELL: Photos From L.A. 'Blackest Of The Black’ Show Available – Nov. 11, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir w Warszawie. rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
- ↑ DIMMU BORGIR: ‘In Sorte Diaboli’ Certified Gold In Norway – Nov. 12, 2007. blabbermouth.net. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
- ↑ a b c DIMMU BORGIR’s ‘The Invaluable Darkness’ DVD Tops Norwegian Chart. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Announces Session Musicians For BLACKEST OF THE BLACK TOUR. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR To Utilize Former VADER Drummer On Next Studio Album. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: SILENOZ And GALDER ESP Signature Guitars Unveiled – Apr. 2, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: ‘Dark Fortress’ Preview Book To Be Made Available At WIZARD WORLD PHILADELPHIA – June 16, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ 'Dimmu Borgir: Dark Fortress’ Comic Coming Soon – May 5, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ DIMMU STATEMENT. dimmu-borgir.com, 31 August, 2009. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Working On 'Grand, Huge, Epic And Primal’ New Album – Jan. 31, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: New Album Update – June 1, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: Part 1 Of New Album Artwork Unveiled – July 6, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ It’s Official: SNOWY SHAW Is The New Bassist/Clean Vocalist For DIMMU BORGIR – Aug. 24, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-08-24]. (ang.).
- ↑ SNOWY SHAW: ‘Misunderstandings’ And ‘Lack Of Communication’ Led To My Split With DIMMU BORGIR. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Bujas Katarzyna „KTM”, Verghityax: Wywiad z Shagrathem z Dimmu Borgir. rockmetal.pl. [dostęp 2010-10-15]. (pol.).
- ↑ DIMMU BORGIR To Perform With Orchestra In Oslo Tomorrow; Rehearsal Photos Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Still Working On Official 'Forces Of The Northern Night’ Concert DVD. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir – „Forces Of The Northern Night”: DVD z orkiestrą, „Onet Muzyka”, 12 stycznia 2017 [dostęp 2017-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13] (pol.).
- ↑ Dimmu Borgir wraca ze starym koncertem. antyradio.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
- ↑ DIMMU BORGIR Joined By Orchestra, Choir At Germany’s WACKEN Open AIR; Pro-Shot Footage. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- ↑ a b c Seymour Duncan: Silenoz – Dimmu Borgir. seymourduncan.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ Randall: Galder – Dimmu Borgir. randallamplifiers.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ EMG: Galder – Dimmu Borgir. emginc.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ B.C. Rich Vortex Signature Warlock Bass: Let Chaos Entwine. gearwire.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ Meinl: Dariusz Brzozowski. meinlcymbals.com. [dostęp 2009-03-24]. (ang.).
- ↑ Pearl: Dariusz „Daray” Brzozowski. pearleurope.com. [dostęp 2010-06-17]. (ang.).
- ↑ a b Dimmu Borgir/Longplay-Chartverfolgung. austriancharts.at. [dostęp 2016-10-31]. (niem.).
- ↑ a b c Dimmu Borgir Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ a b c Dimmu Borgir/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (niem.).
- ↑ a b Dimmu Borgir Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).
- ↑ Dimmu Borgir Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir Billboard Chart History. billboard.com. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-01)]. (ang.).
- ↑ IFPI: Norsk platebransje (wyszukaj Dimmu Borgir pod Søk artist i trofélister). ifpi.no. [dostęp 2011-12-01]. (norw.).
- ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 20, 2002. sverigetopplistan.se. [dostęp 2013-10-06]. (szw.).
- ↑ VG-lista: Topp DVD, 2008. lista.vg.no. [dostęp 2011-12-01]. (norw.).
- ↑ Dimmu Borgir, World Misanthropy, DVD, Nucelar Blast Records, Nr katalowogowy: NB 393-9, NB 393-9, NB 858-2.
- ↑ Dimmu Borgir – „Progenies of the Great Apocalypse”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir – „Vredesbyrd”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: 'Sorgens Kammer – Del II’ Video Posted Online. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir – „The Serpentine Offering”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: ‘The Sacrilegious Scorn’ Video Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR: ‘The Chosen Legacy’ Video Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR’s ‘Gateways’ Video Makes Its Official Online Debut. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Dimmu Borgir – Videos. metalstorm.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ Alarmpris-vinnere. alarmprisen.no. [dostęp 2014-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)]. (norw.).
- ↑ Metal Hammer Golden Gods Awards po raz 2.. muzyka.gery.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
- ↑ LAMB OF GOD, IRON MAIDEN, SLAYER, MACHINE HEAD Among ‘Golden Gods’ Nominees. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
- ↑ DIMMU BORGIR Honored In ‘Metal’ Category At Norway’s ALARMPRISEN – Oct. 29, 2007. blabbermouth.net. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
- ↑ METAL HAMMER GOLDEN GODS AWARDS: Complete List Of Winners – June 17, 2008. blabbermouth.Net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
- ↑ Slipknot lead the way on Metal Hammer Golden Gods Awards. music-news.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).