Dobrocin (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dobrocin
wieś
Ilustracja
Pałac (1904 r.)
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

dzierżoniowski

Gmina

Dzierżoniów

Liczba ludności (III 2011)

698[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-200[3]

Tablice rejestracyjne

DDZ

SIMC

0852163

Położenie na mapie gminy wiejskiej Dzierżoniów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Dzierżoniów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dobrocin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dobrocin”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Dobrocin”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dobrocin”
Ziemia50°43′59″N 16°42′18″E/50,733056 16,705000[1]

Dobrocin (niem. Güttmannsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów[4][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Integralne części wsi Dobrocin, przed 2024 r.[4][6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0852170 Marianówek przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XV wieku właścicielami miejscowości była rodzina Bock. W 1484 r. wieś kupił Friedrich von Hochberg. W XVIII w. majątek należał do rodziny von Seherr–Thoss. W 1830 r. właścicielem został starszy radca górniczy von Milecky, a od 1845 roku rodzina Moriz–Eichborn. Następnie na krótko wieś wróciła do baronów von Seherr–Thoss, jednak w 1897 r. Stanislaus von Seherr–Thoss z Wawrzeńczyc sprzedał miejscowość z pałacem cesarskiemu radcy Kuno von Portatiusowi. W 1945 wieś została włączona do Polski; a jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24719
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 230 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 9. [dostęp 2012-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  8. Adam Bałabuch, Stanisław Chomiak, Marek Korgul, Wiesław Mróz, Stanisław Szupieńko, Sławomir Wiśniewski, Jan Zyzak: Schematyzm Diecezji Świdnickiej. Świdnica: Świdnicka Kuria Biskupia, 2005. ISBN 83-921533-0-8.
  9. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 100