Ryki

Ryki
Herb Ryk
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	rycki
Gmina	Ryki gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1782-1810 ponownie otrzymały je w 1957
Burmistrz	Jarosław Żaczek
Powierzchnia	27,22 km²
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość	9989 (stan z grudnia 2011) 354,0 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 81
Kod pocztowy	08-500
Tablice rejestracyjne	LRY
Położenie na mapie województwa lubelskiego Ryki
Położenie na mapie Polski Ryki
51°37′29″N 21°55′59″E
TERC (TERYT)	0616044
Urząd miejski ul. Karola Wojtyły 29 08-500 Ryki
Strona internetowa

Ryki – miasto w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ryki. Według danych z 31 grudnia 2011 roku, miasto miało 9989 mieszkańców. Założono je w roku 1442 jako wieś królewską.

Położenie

Miasto położone jest w północno-zachodniej części województwa lubelskiego, na pograniczu z województwem mazowieckim, przy drodze krajowej nr 17: Warszawa – Lublin 100 km na południowy wschód od Warszawy i 64 km na północny zachód od Lublina.

Ryki należą do historycznej ziemi stężyckiej położonej w północnej części Małopolskiej Sandomierszczyzny.

Geograficznie leżą w południowej części Wysoczyzny Żelechowskiej, części Niziny Południopodlaskiej. Położone są w odległości 64 kilometrów na północny zachód od Lublina nad rzeką Zalesianką

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do starego województwa lubelskiego.

Geneza nazwy

Nazwa Ryki pojawia się po raz pierwszy w notatce z 1439 roku jako Riki. Pochodzi najprawdopodobniej od nazwy osobowej Ryk, użytej w liczbie mnogiej.

Historia

Kościół w Rykach

• XI w. – tworzy się osada Sieciechów
• XII w. – powstaje kasztelania sieciechowska, pierwszy ośrodek władzy na terenie lewo- i prawobrzeżnej Wisły, obejmujący swym zasięgiem obszar dzisiejszych Ryk
• XIII i XIV w. – wzrost znaczenia Stężycy
• XIV w. – upadek znaczenia Sieciechowa
• II poł. XV w. – z ziem po byłej kasztelanii sieciechowskiej powstaje powiat stężycki. Gród Stężyca staje się głównym ośrodkiem polityczno-gospodarczym w regionie. Rozpoczynają w nim działalność sądy: grodzki i ziemski. Powstaje wówczas określenie ziemi stężyckiej w granicach, której leżały Ryki
• 1397 – podział części województwa sandomierskiego na lewym brzegu Wisły na trzy powiaty: sandomierski, radomski i chęciński. Starostwo stężyckie – wraz z Rykami – zostało podporządkowane władzy radomskiego starosty grodowego. Sądy: grodzki i ziemski, przeniesiono ze Stężycy do Radomia
• 1424 – wzmiankowana wieś królewska Riki
• 1568 – wyłączenie ze starostwa radomskiego starostwa stężyckiego, wraz z przeniesieniem do Stężycy sądów: grodzkiego i ziemskiego
• 1570 – pierwsza znana wizytacja parafii w Rykach, istniał wówczas drewniany kościół pw. św. Jakuba Apostoła
• 1570 – pierwsza informacja o działaniu szkoły parafialnej
• 1585 – z południowo-wschodnich ziem starostwa stężyckiego utworzono starostwo ryckie, z siedzibą w Rykach
• 1591 – dziedzic wsi Zalesie, Mikołaj Zaleski funduje szpital parafialny
• 1598 – wizytacja parafialna podaje istnienie drewnianego kościoła pw. św. Stanisława bpa
• 1617 – kolejna wizytacja parafialna podaje istnienie drewnianego kościoła pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
• 1622 – założone zostaje Bractwo Świętej Anny
• 1637 – zostaje założone Bractwo Szkaplerza Świętego
• 1653 – istniał już wybudowany przez ks. proboszcza Piotra Ciecierskiego drewniany kościół pw. św. Jakuba Apostoła
• 1663 – starostwo ryckie składa się z jednego miasta: Okrzei, 3 folwarków: Brusów, Babice i Ownia, oraz 15 wsi: Ryki, Swaty, Sierskowola, Sarny, Bazanów, Oszczywilk, Ogonów, Rososz, Grabów, Chrustne, Babice, Dąbia, Wylezin, Skruda i Ownia
• 1693 – powstaje kapela parafialna, jedyna ufundowana w diecezji krakowskiej w XVII w.
• 1718 – wichura niszczy kościół pw. św. Jakuba Apostoła
• do 1736 – ks. proboszcz Władysław Zaleski wybudował nowy drewniany kościół pw. św. Jakuba Apostoła
• 1736 – pierwsza wzmianka o istnieniu Bractwa Różańca Świętego
• 2 lipca 1744 – spłonął kościół pw. św. Jakuba Apostoła
• do 1757 – wybudowano pierwszy murowany kościół parafialny pw. św. Jakuba Apostoła, dzięki ks. proboszczowi Aleksandrowi Trembińskiemu
• 1762 – zmarł starosta rycki, kasztelan krakowski Stanisław Poniatowski, ojciec przyszłego króla Polski
• 1782 – otrzymanie przez Ryki praw miejskich
• 23 listopada 1793 – przeniesienie ze Stężycy do Ryk sądów: grodzkiego oraz ziemskiego
• 1794 – wielki pożar niszczy większą część miasta
• 1795 – 1809 – w wyniku III rozbioru Polski Ryki zostają przydzielone do zaboru austriackiego, w prowincji Galicja Zachodnia (Galicja Nowa)
• 1809 – 1815 – Ryki przydzielone do Księstwa Warszawskiego, departamentu siedleckiego, powiat żelechowski
• 1810 – utracenie praw miejskich
• 1815 – Ryki znajdują się w granicach Królestwa Polskiego
• 1816 – przynależność do województwa podlaskiego (przemianowane z departamentu siedleckiego), obwód łukowski, powiat żelechowski
• 1836 – Ryki kupuje od Skarbu Państwa Jan Jezierski, zakładając hodowlę karpia. Dzięki temu Ryki stały się znane jako „stolica karpia”
• 7 marca 1837 – przemianowanie województwa podlaskiego na gubernię siedlecką
• 11 października 1842 – Ryki należą do powiatu łukowskiego, przemianowany z obwodu), okręg żelechowski (przemianowany z powiatu)
• 1842 – powstaje samodzielna gmina żydowska, ważny ośrodek ruchu chasydzkiego
• 1 stycznia 1845 – przydzielenie do guberni lubelskiej (powstała z połączenia guberni lubelskiej i podlaskiej), powiatu łukowskiego, okręgu żelechowskiego
• 3 marca 1859 – Ryki po raz pierwszy stają się gminą złożoną z gromad
• 13 stycznia 1867 – przyłączenie do guberni siedleckiej (wyłączona z guberni lubelskiej), powiatu garwolińskiego
• 1908 – 1914 – budowa nowego kościoła murowanego pw. Najświętszego Zbawiciela
• 1908 – w Rykach żyje 2077 Żydów (94% ogółu mieszkańców), w okresie międzywojennym 2419 (69%)
• 22 stycznia 1916 – przydział do generał-gubernatorstwa warszawskiego, powiatu garwolińskiego
• 2 sierpnia 1919 – przyłączenie do województwa lubelskiego, powiatu garwolińskiego
• 1926 – powstaje bank żydowski
• 2 sierpnia 1939 – przydział do województwa warszawskiego, powiatu garwolińskiego
• 1940 – rozebranie starego kościoła murowanego pw. św. Jakuba Apostoła
• 7 maja 1942 – część mieszkańców getta hitlerowcy wywożą do ośrodka zagłady w Sobiborze

Chrystus Frasobliwy – figura z XVIII wieku

• październik 1942 – likwidacja getta, podczas której większa część ludności zostaje wywieziona do ośrodka zagłady w Treblince, a pozostała do obozu pracy
• 26 lipca 1944 – Armia Krajowa dokonuje wyzwolenia Ryk spod władzy okupanta niemieckiego
• 1 stycznia 1956 – powstaje powiat rycki, wydzielony z powiatu garwolińskiego, leżący w województwie warszawskim
• 1 stycznia 1957 – Ryki ponownie uzyskały prawa miejskie,
• 1 czerwca 1975 – wprowadzono dwustopniowy podział władzy na gminy i województwa, gmina Ryki została włączona do województwa lubelskiego
• 1 stycznia 1999 – Ryki stają się siedzibą gminy i powiatu w nowym województwie lubelskim
• 2000 – wybudowano radiowo-telewizyjne centrum nadawcze Ryki z masztem wys. 210 m n.p.t.
• 17 kwietnia 2013 – otwarto krytą pływalnię

Zabytki

• neogotycki kościół z początku XX wieku (budowa 1908 – 1914), projektu Józefa Dziekońskiego, w nim obraz namalowany przez Leona Wyczółkowskiego
• pałac z XVIII wieku – rezydencja króla Stanisława Poniatowskiego, obecnie dom kultury
• park i „stary” cmentarz z XIX wieku (na nim groby powstańców styczniowych)
• skwer z rzeźbą Jezusa Frasobliwego (XVIII wiek)
• głaz – pomnik z tablicą upamiętniającą miejsce dawnej świątyni i miejsce złożenia prochów Stanisława Poniatowskiego – ojca króla
• kilka pomników i cmentarz żydowski
• synagoga z połowy XIX wieku.

Przed 1939 rokiem prawie 70% mieszkańców Ryk stanowiła ludność żydowska, ale zginęła w czasie wojny. W mieście pozostały pożydowskie kamieniczki. Podczas II wojny światowej aktywnie działała w Rykach Armia Krajowa.

Gospodarka

Do największych zakładów pracy w Rykach należą Zakład Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego „Polski Ogród” Sp. z o.o.; Spółdzielnia Mleczarska Ryki; Juwent s.c. – producent urządzeń klimatyzacyjnych i wentylacyjnych oraz Juwent sp. z o.o. – wytwórca drzwi antywłamaniowych.

Transport

Ryki to ważny węzeł drogowy i komunikacyjny. W pobliskiej Moszczance krzyżują się drogi nr 48 Kock – Tomaszów Mazowiecki oraz nr 17 Lublin – Warszawa. Ważną rolę odgrywają również drogi lokalne do Żelechowa, Stężycy, Nowodworu i Serokomli. Istnieje tu także przystanek kolejowy, jednak jest położony daleko na południe od centrum miasta. PKP zapewnia bezpośrednie połączenia Ryk z Dęblinem, Lublinem, Łukowem i Białą Podlaską. Głównym przewoźnikiem na terenie miasta i powiatu jest PPKS Puławy, który realizuje połączenia między innymi z Lublinem, Warszawą, Dęblinem, Żelechowem, Baranowem, Łukowem i Maciejowicami. Ważną rolę w mieście i powiecie odgrywa również przedsiębiorstwo PKS Garwolin. Istnieje również komunikacja prywatna, wykonująca częstsze połączenia z Lublinem i Warszawą oraz rzadsze z Puławami, Dęblinem, Poniatową i Żelechowem.

Administracja

Weekend z LRY (sierpień 2012)

Ryki są stolicą powiatu ryckiego. Ma w nich siedzibę starostwo powiatowe i inne instytucje powiatowe (urząd pracy itp.), sąd rejonowy, prokuratura rejonowa, urząd skarbowy, stacja Sanepidu, inspektoraty ZUS oraz KRUS, komisariat Policji, oddział Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa itp. Miasto jest członkiem stowarzyszenia Unia Miasteczek Polskich. Objęte jest też działalnością Lokalnej Grupy Działania „Lepsza Przyszłość Ziemi Ryckiej” oraz Lokalnej Grupy Rybackiej „W dolinie Tyśmienicy i Wieprza”.

Oświata

Lubelska Szkoła Wyższa w Rykach

Pierwsza szkoła w Rykach powstała w 1901 roku. Obecnie (2012 rok) swoją siedzibę w Rykach mają:

• I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie
• Szkoła Podstawowa nr 1 im. Mariana Osińskiego
• Gimnazjum nr 1 im. Nauczycieli Tajnego Nauczania
• Zespół Szkół Zawodowych im. Władysława Korżyka w Rykach
• Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Jana Pawła II
• Zespół Szkół Zawodowych nr 2 im. Leona Wyczółkowskiego
• Pierwsze Prywatne Policealne Studium Zawodowe Dla Dorosłych
• Lubelska Szkoła Wyższa w Rykach (dawniej: Wyższa Szkoła Umiejętności Pedagogicznych i Zarządzania)
• Pierwsze Policealne Studium Zawodowe dla Dorosłych

Kultura

Na rzecz kultury działa Miejsko-Gminne Centrum Kultury w Rykach z siedzibą w pałacu Poniatowskiego. Wokół Centrum skupione są zespoły śpiewacze, szczególnie z okolicznych kół gospodyń wiejskich. Do cyklicznych imprez organizowanych w Rykach zaliczyć można: Święto Karpia z Pradoliny Wieprza, Przegląd Zespołów Śpiewaczych Kół Gospodyń Wiejskich, Jarmark Bożonarodzeniowy oraz Weekend z LRY (dwa ostatnie organizowane przez Fundację Obywatelskiego Rozwoju-Ryki). Jeśli chodzi o prasę, to na terenie Ryk ukazuje się tygodnik „Twój Głos”.

Religia

• Parafia Najświętszego Zbawiciela w Rykach
• Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy (Sala Królestwa).

Sport

Run For Ryki 2012

W Rykach działają: Miejski Klub Sportowy „Ruch” Ryki (piłka nożna); Miejski Klub Sportowy „TUR” Ryki (trójbój siłowy) oraz Uczniowsko-Parafialny Klub Sportowy „Arka” Ryki (tenis stołowy, koszykówka). Fundacja Obywatelskiego Rozwoju-Ryki organizuje od sierpnia 2010 roku bieg uliczny „Run For Ryki”, a od stycznia i lutego 2011 roku Rycką Ligę Koszykówki. Dostępna jest kryta pływalnia powiatowa.

Osoby urodzone w Rykach

• Efraim Bernsztajn (1893) – malarz i rzeźbiarz USA
• Tomasz Ciach (1965) – polski profesor chemii
• Jarosław Żaczek (1967) – poseł na Sejm
• Wojciech Lubiński (1969) – polski lekarz pulmonolog
• Monika Sosnowska (1972) – polska plastyczka

Miasta partnerskie

• Lachowicze

Ciekawostki

Mitem jest jakoby Hyman Rickover, admirał Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pochodzenia żydowskiego, nazywany „ojcem marynarki atomowej”, miał przodków w Rykach; mimo iż mogłoby wskazywać na to jego nazwisko. On sam urodził się w Makowie Mazowieckim (w 1900 roku), a w 1905 wyjechał z rodziną do Ameryki.

Zobacz też

• RTCN Ryki
• Ryki (przystanek kolejowy)

Linki zewnętrzne

• Urząd Miejski w Rykach
• Armia Krajowa Ryki
• Historia
  • Historia parafii Najświętszego Zbawiciela w Rykach
  • Historia żydowskiej społeczności Ryk
• Ryki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom X (Rukszenice – Sochaczew) z 1889 r.