Przejdź do zawartości

Efrem Osiadły

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Efrem Osiadły OSPPE
Józef Tadeusz Osiadły
prezbiter
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1930
Pionki

Data i miejsce śmierci

21 września 2004
Częstochowa

Miejsce pochówku

cmentarz św. Rocha w Częstochowie

Przeor klasztoru paulinów na Jasnej Górze
Okres sprawowania

1969–1972

Definitor generalny zakonu paulinów
Okres sprawowania

1990–1996 i
1996–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika (paulini)

Śluby zakonne

19 września 1950

Prezbiterat

17 czerwca 1956
Kraków

Efrem Osiadły (właśc. Józef Tadeusz Osiadły[1]; ur. 4 lipca 1930 w Pionkach, zm. 21 września 2004 w Częstochowie[1][2][3]) – zakonnik, paulin, przeor klasztoru na Jasnej Górze oraz dwukrotny definitor generalny zakonu, prześladowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Antoniego i Agnieszki z domu Szczypior. Pochodził z diecezji sandomierskiej[4]. W 1949 wstąpił do zakonu paulinów, odbywając nowicjat w Żarkach-Leśniowie, przyjmując imię: Efrem[5]. Pierwsze śluby zakonne złożył 19 września 1950, a święcenia kapłańskie przyjął w Krakowie z rąk biskupa Stanisława Rosponda 17 czerwca 1956[1].

W pracy duszpasterskiej był wybitnym kaznodzieją. Po kazaniu wygłoszonym podczas uroczystości 5 czerwca 1960 został oskarżony przez Służbę Bezpieczeństwa i skazany na 3 lata więzienia, przebywając później w Zakładzie Karnym w Strzelcach Opolskich[1][5]. Po zwolnieniu z więzienia 29 sierpnia 1962[5] powrócił na Jasną Górę, zostając duszpasterzem kombatantów i żołnierzy oraz organizatorem ich pielgrzymek na Jasną Górę[4].

Pełnił w zakonie wiele obowiązków, m.in. przeora klasztoru w Warszawie, przeora, podprzeora oraz kustosza klasztoru na Jasnej Górze, a także w latach 19902002, dwukrotnie definitora generalnego zakonu[1]. Pracował również w paulińskich placówkach w Brdowie i Leśnej Podlaskiej[5]. Od 1972 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kończąc uczelnię z tytułem magistra teologii[5]. Po 32 latach od niesłusznego skazania na karę więzienia został rehabilitowany przez Sąd Najwyższy w roku 1992[5]. Po zakończeniu kadencji definitora generalnego w 2002 został prefektem księży biskupów[1]. Ponadto był opiekunem po śmierci o. Wawrzyńca Kościeleckiego jasnogórskich chórów[4]. Otrzymał również tytuł Honorowego Obywatela Miasta Pionki[5].

Zmarł na Jasnej Górze w klasztornej celi, w wyniku choroby nowotworowej 21 września 2004[4]. Pochowany został 23 września na częstochowskim cmentarzu św. Rocha[1][6] (sektor 65, nr rzędu 1, nr grobu 1 → śp. Józef Osiadły).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Jasna Góra: pogrzeb o. Efrema – wielkiego przyjaciela biskupów. system.ekai.pl, 2004-09-23. [dostęp 2009-12-06].
  2. Księża i Siostry Zakonne pochodzący z parafii św. Barbary w Pionkach. barbara.pionki.net. [dostęp 2009-12-06].
  3. Można również spotkać się z informacją, że o. Efrem Osiadły urodził się 4 sierpnia. (→ Honorowi Obywatele Miasta. pionki.pl. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-01)].)
  4. a b c d o. Stanisław Tomoń: Zasłużony ś.p. o. Efrem.. Jasnagora.com, 2004-09-21. [dostęp 2015-03-07]. (pol.).
  5. a b c d e f g Honorowi Obywatele Miasta. pionki.pl. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-01)].
  6. o. Stanisław Tomoń: Pożegnanie śp. o. Efrema. Jasna Góra. Biuro prasowe, 2004-09-23. [dostęp 2015-12-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]