Elafrozaur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elafrozaur
Elaphrosaurus
Janensch, 1920
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Infrarząd

ceratozaury

Rodzaj

elafrozaur

Gatunki

Elaphrosaurus bambergi

Elafrozaur (Elaphrosaurus) – rodzaj teropoda z grupy ceratozaurów (Ceratosauria).

Żył w okresie późnej jury (150–145 mln lat temu) na terenach centralnej Gondwany (dziś Afryka). Długość ciała do 6 m, wysokość 2 m, masa ok. 200 kg. Jego szczątki znaleziono w Tanzanii. Był to stosunkowo smukły dinozaur, sylwetką przypominający nieco rodzaj Coelophysis. Przy długości sześciu metrów Elaphrosaurus był też wyjątkowo niski. Prawdopodobnie umiał szybko biegać. Pozycja systematyczna jest niepewna, jednak prawdopodobnie to ceratozaur. Pojawiły się sugestie o pokrewieństwie z noazaurydami. Bliższe określenie taksonomii jest na razie niemożliwe, brak wśród szczątków kluczowego elementu – czaszki, która zawsze jest cennym źródłem informacji o pozycji systematycznej dinozaura i zwyczajach żywieniowych. Elaphrosaurus kiedyś był uważany za pierwszego strusiokształtnego dinozaura (Ornithomimosauria).

Elaphrosaurus bambergii

Opisy gatunków[edytuj | edytuj kod]

  • Elaphrosaurus iguidiensis – choć skamieniałości tego wczesnokredowego (125–99 Ma) gatunku odnajdywane były w kilku różnych krajach, są jednak bardzo skąpe i dlatego gatunek ten uważany jest obecnie za nomen dubium (nazwę niepewną). Gatunek ten opisał w 1960 roku Lapparent na podstawie kości kończyn i kręgów znalezionych w Libii, Nigrze i Algierii.
  • ?Elaphrosaurus philtippettorum – nazwa nadana nowemu gatunkowi elafrozaura bez formalnego opisu (nomen nudum) w 1995 roku przez Pickeringa. Okaz typowy USNM 5737 odesłany do okazu USNM 8414-841. Materiał kopalny to kość ramienna, kość piszczelowa i śródstopie. Szczątki pochodzą z formacji Morrison, ze stanu Kolorado.
  • Elaphrosaurus sp (1) – prawdopodobnie szczątki późnojurajskiego gatunku elafrozaura, E. bambergi, odkryte jednak w osadach amerykańskiej formacji Morrison. Chure (2001) w raporcie w sprawie DMNH 36284, piszczeli E. bambergi znalezionej w 1992 roku przez Bryana Smalla, stwierdził, że wszystko składa się jak na razie na potwierdzenie tezy wysuniętej przez Galtona w 1982 roku.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]