Emmanuel Adebayor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Emmanuel Adebayor
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Sheyi Emmanuel Adebayor

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1984
Lomé

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Başakşehir

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 Agaza
1999–2001 FC Metz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2003 FC Metz 44 (15)
2003–2006 AS Monaco 78 (18)
2006–2009 Arsenal 104 (46)
2009–2012 Manchester City 34 (15)
2011 → Real Madryt (wyp.) 14 (5)
2011–2012 → Tottenham (wyp.) 33 (17)
2012–2015 Tottenham 59 (18)
2016 Crystal Palace 12 (1)
2017– Başakşehir 22 (13)
W sumie: 400 (148)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–  Togo 73 (29)
  1. ↑ Aktualne na: 19 grudnia 2017.
  2. ↑ Aktualne na: 19 marca 2017.
Multimedia w Wikimedia Commons

Sheyi Emmanuel Adebayor (ur. 26 lutego 1984 w Lomé) – togijski piłkarz nigeryjskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika w tureckim klubie İstanbul Başakşehir oraz w reprezentacji Togo.

Swoją karierę rozpoczynał w zespole OC Agaza. Następnie przeszedł do francuskiego FC Metz, gdzie przez pierwsze dwa lata grał w zespole rezerw. W 2001 roku stał się podstawowym graczem pierwszej drużyny Metz. Następnie, dwa lata później podpisał kontrakt z AS Monaco. Z zespołem tym dotarł w roku 2004 do finału Ligi Mistrzów, w którym nie zagrał a jego klub przegrał z FC Porto. W 2006 roku po kwalifikacjach do mundialu, w których zdobył 11 goli przeszedł do angielskiego Arsenalu. W klubie tym był podstawowym zawodnikiem i przez ponad trzy sezony rozegrał 143 mecze, w których strzelił 62 bramki, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki. Z londyńskim klubem również dotarł do finału Ligi Mistrzów.

Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]

Emmanuel Adebayor urodził się w roku 1984. Jego matka, Haija oraz ojciec pochodzą z Nigerii i są Jorubami. Wychowywał się w Kodjoviakope. W wieku 11 lat uczęszczał do szkoły piłkarskiej Centre de Developpement Sportif[1].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Francja[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską rozpoczynał w roku 1997 w OC Agaza[2]. W czasie gry w młodzieżowym turnieju we Szwecji został wypatrzony przez trenera FC Metz, Francisa De Taddeo[1] i po udanych testach został zawodnikiem tego klubu, w którym najpierw występował w drużynie U-17. W 2001 roku zadebiutował w pierwszej drużynie Metz w Ligue 1. W swoim pierwszym sezonie zagrał 9 razy i zdobył 2 gole, jednak klub z Metz spadł do Ligue 2. W kolejnym sezonie, na zapleczu Ligue 1, Adebayor zdobył 17 goli w 35 meczach. Wyczyn ten sprawił, że zainteresowały się nim takie kluby jak Arsenal czy Juventus F.C., jednak Emmanuel Adebayor podpisał w 2003 roku kontrakt z AS Monaco. W klubie z księstwa był czołowym napastnikiem, pomógł drużynie w awansie do finału Ligi Mistrzów w 2004 roku. W sezonie 2004/2005 zdobył 9 goli w 34 meczach.

Arsenal[edytuj | edytuj kod]

Adebayor grający dla Arsenalu

13 stycznia 2006 podpisał kontrakt z Arsenalem, przyjmując koszulkę z numerem 25, należącą dawniej do idola Adebayora Nwankwo Kanu[3]. W klubie tym zadebiutował 4 lutego w spotkaniu Premier League z Birmingham City, w którym to po 21 minutach zdobył bramkę[4]. Szybko stał się podstawowym zawodnikiem Arsenalu i w czasie ponad trzech lat zagrał w tym klubie 143 razy, strzelając 62 bramki.

Manchester City[edytuj | edytuj kod]

14 lipca 2009 roku Arsenal zaakceptował ofertę kupna Adebayora za 25 milionów funtów Manchesteru City[5] i następnego dnia otrzymał on pozwolenie na pracę[6]. Piłkarz chciał zarabiać 170 tysięcy funtów tygodniowo, klub jednak nie zgadzał się na te żądania i Adebayor był już łączony z Manchesterem United[7]. 18 lipca podpisał on jednak kontrakt z Manchesterem City, wcześniej zainteresowani nim byli Chelsea i A.C. Milan[6]. W nowym klubie zadebiutował 15 sierpnia w ligowym meczu z Blackburn Rovers, w którym zdobył także bramkę. W następnych trzech ligowych meczach zdobył trzy bramki. We wrześniowym spotkaniu z Arsenalem kopnął Robina van Persie w twarz oraz cieszył się z bramki przed kibicami przeciwnika. Został za to ukarany zakazem gry w następnych trzech spotkaniach[8]. 1 października, po staraniach klubu, zawieszenie Adebayora zostało przerwane. Musiał jednak zapłacić 25 tysięcy funtów kary[9]. 25 stycznia 2011 Emanuel Adebayor został wypożyczony do Realu Madryt, gdzie grał do końca sezonu.

W sierpniu 2011 roku został wypożyczony do Tottenhamu Hotspur[10][11].

Tottenham Hotspur[edytuj | edytuj kod]

Po dobrym sezonie 2011/2012 w zespole „Kogutów” (zdobyciu 17 bramek w meczach ligowych), zarząd postanowił go wykupić z zespołu Manchesteru City. We wrześniu 2015 roku rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron.

Adebayor w klubach Premier League aż 314 razy był na spalonym. Togijczyk jest tym samym rekordzistą ligi angielskiej pod względem liczby spalonych w historii[12].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku wywalczył z reprezentacją Togo awans do finałów mistrzostw świata w 2006 r., zostając królem strzelców eliminacji w strefie CAF z 11 bramkami. W 2006 roku wystąpił z drużyną w finałach mistrzostw świata. Jego drużynie nie udało się, przegrali wszystkie mecze grupowe. Był dwa razy nominowany do nagrody dla najlepszego piłkarza. Został wybrany najlepszym piłkarzem Afryki 2008 roku. Podczas gdy wraz ze swoją reprezentacją jechał na PNA 2010, bandyci ostrzelali autokar, w którym jechała reprezentacja Togo. Adebayorowi się jednak nic nie stało. W związku z tym wydarzeniem 12 kwietnia 2010 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.

W listopadzie 2011 roku powrócił do kadry; wystąpił w wygranym 1:0 przez reprezentację Togo meczu z Gwineą Bissau w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2014[13].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Stan na 7 maja 2021.
Klub Sezon Liga Puchary krajowe Puchary europejskie Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
FC Metz 2001/2002 10 2 1 0 –– 11 2
2002/2003 34 13 6 2 –– 40 15
Łącznie 44 15 7 2 –– 51 17
AS Monaco 2003/2004 31 8 4 0 9 0 44 8
2004/2005 34 9 6 3 10 2 50 14
2005/2006 13 1 1 0 7 3 21 4
Łącznie 78 18 11 3 26 5 115 26
Arsenal F.C. 2005/2006 13 4 0 0 0 0 13 4
2006/2007 29 8 7 4 8 0 44 12
2007/2008 36 24 3 3 9 3 48 30
2008/2009 27 10 2 0 9 6 38 16
Łącznie 105 46 12 7 26 9 143 62
Manchester City 2009/2010 26 14 5 0 0 0 31 14
2010/2011 8 1 1 0 3 4 12 5
Łącznie 34 15 6 0 3 4 43 19
Real Madryt 2010/2011 14 5 3 1 6 2 23 8
Łącznie 14 5 3 1 6 2 23 8
Tottenham Hotspur 2011/2012 33 17 4 1 0 0 37 18
2012/2013 25 5 1 0 8 3 34 8
2013/2014 21 11 2 1 2 2 25 14
2014/2015 13 2 0 0 2 0 15 2
Łącznie 92 35 7 2 12 5 111 42
Crystal Palace 2015/2016 12 1 3 0 –– 15 1
Łącznie 12 1 3 0 –– 15 1
Istanbul Basaksehir 2016/2017 11 6 5 1 –– 16 7
2017/2018 30 15 1 1 5 1 36 17
2018/2019 19 3 4 1 1 0 24 4
Łącznie 50 24 10 3 6 1 76 28
Kayserispor 2019/2020 8 2 –– –– 8 2
Łącznie 8 2 –– –– 8 2
Club Olimpia 2019/2020 2 0 –– 2 0 4 0
Łącznie 2 0 –– 2 0 4 0
Łącznie w karierze 438 161 59 18 81 26 588 205

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt
Indywidualnie
  • Piłkarz Roku w Togo: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009
  • Najlepszy Afrykański Piłkarz według BBC Sports: 2007
  • Jedenastka Roku Premier League: 2008
  • Bramka sezonu w Premier League: 2008
  • Nagroda „Super Awards” dla Najlepszego Afrykańskiego Piłkarza: 2008
  • Piłkarz Roku w Afryce: 2008

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Adebayor ma trójkę braci oraz dwie siostry. W 2007 roku zmarł mu ojciec[1]. Na początku lipca 2022 roku udzielił dla portalu sport24.ru wywiadu, w którym powiedział, że imponuje mu Władimir Putin[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Henry the second (ang.). The Guardian, 2007-10-28. [dostęp 2009-07-18].
  2. ↑ Emmanuel Adebayor biography (ang.). emmanueladebayor.com. [dostęp 2012-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-25)].
  3. ↑ Profile: Emmanuel Adebayor (ang.). Goal.com. [dostęp 2009-09-18].
  4. ↑ Birmingham City 0 Arsenal 2: Diaby and Adebayor hint at brighter Arsenal future (ang.). The Independent, 2006-02-06. [dostęp 2009-09-17].
  5. ↑ Emmanuel Adebayor fee agreed: Manchester City continue summer spending after Arsenal accept £25m for Togo striker (ang.). Daily Mail, 2009-05-14. [dostęp 2009-07-15].
  6. ↑ a b Adebayor completes Man City move (ang.). BBC Sport, 2009-07-18. [dostęp 2009-07-18].
  7. ↑ Nagły zwrot. Adebayor jednak w United!?. sport.wp.pl, 2009-07-16. [dostęp 2009-07-18].
  8. ↑ Adebayor handed three-match ban (ang.). BBC Sport, 2009-09-17. [dostęp 2009-09-17].
  9. ↑ Fine & suspended ban for Adebayor (ang.). BBC Sport, 2009-10-01. [dostęp 2009-10-01].
  10. ↑ Adebayor joins Spurs on loan (ang.). Manchester City F.C. [dostęp 2011-08-25].
  11. ↑ Adebayor completes loan switch (ang.). Tottenham Hotspur F.C. [dostęp 2011-08-25].
  12. ↑ Premier League: 20 piłkarzy z największą liczbą spalonych w historii, Transfery.info, 7 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-07] (pol.).
  13. ↑ Emmanuel Adebayor’s Togo return met with optimism among Sparrow Hawk fans (ang.). The Guardian. [dostęp 2012-01-19].
  14. ↑ Jakub Artych: „Kocham Władimira Putina”. Gwiazdor otwarcie poparł przywódcę Rosjan (pol.). Wirtualna Polska, 2022-07-07. [dostęp 2022-07-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Togo
Skład reprezentacji Togo na PNA 2002

Togo

Skład reprezentacji Togo na PNA 2006

Togo

Skład reprezentacji Togo na Mundialu 2006

Togo

Skład reprezentacji Togo na PNA 2010 (zrezygnowała z udziału w turnieju)

Togo

Skład reprezentacji Togo na PNA 2013

Togo

Skład reprezentacji Togo na PNA 2017

Togo

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emmanuel_Adebayor&oldid=67555442”