Frieda Dänzer
| Data i miejsce urodzenia |
16 listopada 1931 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 2015 | |||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
SC Adelboden | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Frieda Brunner-Dänzer (ur. 16 listopada 1931 w Adelboden, zm. 21 stycznia 2015 w Brunnen) – szwajcarska narciarka alpejska, wicemistrzyni olimpijska oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W reprezentacji Szwajcarii Frieda Dänzer po raz pierwszy znalazła się w styczniu 1950 roku, wkrótce jednak odniosła poważną kontuzję. Nie startowała na igrzyskach olimpijskich w Oslo w 1952 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Åre. W 1956 roku znalazła się jednak w reprezentacji kraju na igrzyska olimpijskie w Cortinie d’Ampezzo. Dänzer wywalczyła tam srebrny medal w zjeździe, rozdzielając na podium swą rodaczkę Madeleine Berthod oraz Lucile Wheeler z Kanady. Igrzyska w Cortinie d’Ampezzo były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Dänzer także zajęła drugie miejsce, plasując się za Berthod, a przed Włoszką Giulianą Minuzzo.
Największe sukcesy osiągnęła jednak podczas mistrzostw świata w Badgastein w 1958 roku, gdzie w czterech startach zdobyła trzy medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w zjeździe, w którym uległa tylko Kanadyjce Lucile Wheeler, a trzecie miejsce zajęła Włoszka Carla Marchelli. Następnie była trzecia w gigancie, ustępując tylko Wheeler oraz Sally Deaver z USA. Na zakończenie tej imprezy wywalczyła złoty medal w kombinacji, wyprzedzając Wheeler o 0,53 punktu i Austriaczkę Josefę Frandl o 2,32 punktu. W 1960 roku zakończyła karierę.
Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Szwajcarii, w tym łącznie pięć złotych: w zjeździe w 1954 roku, w gigancie w latach 1957-1958 oraz slalomie i kombinacji w 1958 roku. W 1958 roku wygrała także giganta w ramach zawodów SDS-Rennen w Grindelwald, a w latach 1953 i 1956 była najlepsza w zjeździe na zawodach Parsenn-Derby w Davos.
W 1962 roku uzyskała uprawnienia instruktorki narciarstwa. Cztery lata później wyszła za mąż za Alfreda Brunnera i przeprowadziła się do Brunnen, gdzie prowadzili szkołę narciarską. Zmarła 21 stycznia 2015 roku po krótkiej chorobie[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 27 stycznia | 1956 |  Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 1:56,5 | +4,4 |  Rosa Reichert
|
| 10. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 1:52,3 | +6,3 |  Renée Colliard
|
2.
|
1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:40,7 | +4,7 | Madeleine Berthod
|
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 27 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 1:56,5 | +4,4 | Rosa Reichert
|
| 10. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 1:52,3 | +6,3 | Renée Colliard
|
2.
|
1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:40,7 | +4,7 | Madeleine Berthod
|
| 2.
|
1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Kombinacja | 9,85 pkt | +1,34 pkt | Madeleine Berthod
|
| 8.[2] | 3 lutego | 1958 |  Badgastein
|
Slalom | 1:45,6 | +5,2 |  Inger Bjørnbakken
|
| 2.
|
6 lutego | 1958 | Badgastein
|
Zjazd | 2:12,1 | +0,3 |  Lucile Wheeler
|
3.
|
8 lutego | 1958 | Badgastein
|
Gigant | 1:54,6 | +0,8 | Lucile Wheeler
|
1.
|
8 lutego | 1958 | Badgastein
|
Kombinacja | 4,75 pkt | - | - |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).
- Nekrolog Friedy Dänzer (niem.)