Christel Franziska Antonia "Christl" Cranz-Borchers (ur. 1 lipca1914 w Brukseli - zm. 28 września2004 w Oberstaufen) – niemieckanarciarka alpejska, mistrzyni olimpijska oraz wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii narciarstwa alpejskiego. Startowała w barwach klubu SC Oberstaufen.
Christl Cranz urodziła się w Brukseli, z której jej rodzina uciekła do Reutlingen po wybuchu I wojny światowej. Na początku lat 30' należała do Bund Deutscher Mädel, organizacji będącej częścią Hitlerjugend. Pierwsze sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1934 roku, gdzie zwyciężyła w slalomie i kombinacji, a zjazd ukończyła na drugiej pozycji. W ostatniej konkurencji lepsza okazała się jedynie Anny Rüegg ze Szwajcarii, która była szybsza o 2,6 sekundy. Podobne wyniki osiągnęła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Mürren, wygrywając kombinację i zjazd. Srebrny medal zdobyła tym razem w slalomie, w którym uległa tylko Anny Rüegg. W 1936 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, gdzie sięgnęła po złoty medal w rozegranej po raz pierwszy kombinacji. Po zjeździe do kombinacji, w którym upadła, Cranz zajmowała szóste miejsce, tracąc do prowadzącej Laili Schou Nilsen z Norwegii 6,6 sekundy. W slalomie uzyskała jednak zdecydowanie najlepszy czas, co dało jej najlepszy łączny wynik i zwycięstwo. Na podium wyprzedziła swą rodaczkę, Käthe Grasegger oraz Nilsen. Podczas mistrzostw świata w Chamonix w 1937 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Zakopanem Cranz wygrywała wszystkie konkurencje. W międzyczasie wystąpiła także na mistrzostwach świata w Engelbergu, gdzie wygrywała slalom i kombinację, a w zjeździe była druga za rodaczką Lisą Resch. Niemka zdobyła także złote medale w zjeździe i kombinacji oraz srebrny w slalomie podczas mistrzostw świata w Cortina d'Ampezzo w 1941 roku. W 1946 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska uznała te mistrzostwa za niebyłe, bowiem udział wzięli przedstawiciele tylko pięciu państw.
Ponadto dwukrotnie wygrywała prestiżowe zawody w Arlherg-Kandahar: w 1937 roku w Mürren w slalomie i kombinacji, a siedmiokrotnie była najlepsza w zawodach SDS-Rennen w Grindelwald: w 1937 roku w zjeździe, slalomie i kombinacji oraz zjeździe i kombinacji w latach w 1938 i 1939. Wielokrotnie zdobywała mistrzostwo kraju: w kombinacji w latach 1934-1941, w slalomie w latach 1938-1941 oraz biegu zjazdowym w latach 1938-1940. Wygrała również mistrzostwa Szwajcarii w 1938 roku w slalomie i kombinacji oraz mistrzostwa Austrii w kombinacji w 1937 roku. W 1941 roku zakończyła karierę sportową.
W 1943 roku Cranz wyszła za mąż za pilota Adolfa Borchersa. Po zakończeniu II wojny światowej została aresztowana i spędziła 11 miesięcy w obozie pracy przymusowej. Następnie wraz z mężem osiedliła się w Steibis, gdzie razem prowadzili szkołę narciarską. W latach 1956-1960 była trenerem Wspólnej Reprezentacji Niemiec. Była także jednym z sędziów podczas zawodów alpejskich na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Innsbrucku.
Jej młodszy brat, Rudolf Cranz również uprawiał narciarstwo alpejskie.