Giacomo Lanfredini
Kardynał diakon | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 października 1680 |
Data i miejsce śmierci |
16 maja 1741 |
Biskup Osimo | |
Okres sprawowania |
1734–1740 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
16 marca 1727 |
Sakra biskupia |
4 kwietnia 1734 |
Kreacja kardynalska |
24 marca 1734 |
Kościół tytularny |
Santa Maria in Portico |
Data konsekracji |
4 kwietnia 1734 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Giacomo Lanfredini (ur. 26 października 1680 we Florencji, zm. 16 maja 1741 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 26 października 1680 roku we Florencji, jako syn Costanzy Sati. Studiował nauki prawne na Uniwersytecie Pizańskim, a następnie został kanonikiem kapituły katedralnej w rodzinnym mieście[1]. Praktykował prawo, prowadząc jednocześnie pobożne i surowe życie, będąc audytorem kilku kardynałów[1]. 16 marca 1727 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Został kanonistą Penitencjarii Apostolskiej, kanonikiem bazyliki watykańskiej i elektorem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 24 marca 1734 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santa Maria in Portico[2]. 27 marca został wybrany biskupem Osimo, a osiem dni później przyjął sakrę[2]. Podczas posługi biskupiej wizytował parafie, odwiedzał chorych i rozdawał hojne jałmużny biednym[1]. W 1739 roku został prefektem Kongregacji ds. Kościelnych Immunitetów, a rok później zrezygnował z zarządzania diecezją[1]. Zmarł 16 maja 1741 roku w Rzymie[1].