Przejdź do zawartości

Haperowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Haperowiec - „Żyleta”
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Katowice

Adres

ul. Sokolska 33

Typ budynku

budynek mieszkalny

Architekt

Jurand Jarecki, Marian Skałkowski

Wysokość całkowita

80 m

Kondygnacje

24

Ukończenie budowy

1968

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Haperowiec - „Żyleta””
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Haperowiec - „Żyleta””
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Haperowiec - „Żyleta””
Ziemia50°15′51,6″N 19°01′08,2″E/50,264333 19,018944

Haperowiec, Hapeerowiecwieżowiec położony w Katowicach przy ul. Sokolskiej 33, przez mieszkańców GOP potocznie zwany „Żyletą”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budynek w projekcie określany jako „24-K” został zaprojektowany w latach 1965-67 przez Juranda Jareckiego i Mariana Skałkowskiego, konstrukcję opracował Czesław Fazan z „Mostostalu” Zabrze. Zrealizowany w latach 1968-70 w stylu brutalizmu[1][2].

Posiada 24 kondygnacje. W chwili powstania był najwyższym drapaczem chmur w województwie katowickim i czwartym pod względem wysokości w Polsce.

Nazwa pochodzi od Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego (HPR), które prowadziło budowę i było pierwszym dysponentem mieszkań. Współcześnie dom należy do Katowickiej Spółdzielni Mieszkaniowej[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Bryła wieżowca ma kształt smukłego prostopadłościanu z przewężeniem w połowie wysokości i elewacjach przeprutych loggiami. Pierwotnie utrzymany był w szaro-białej kolorystyce z pomarańczowymi akcentami użytymi w balustradach loggii, wyłożonych płytkami ceramicznymi.

Budynek o konstrukcji stalowej spawanej, wypełnionej (ściany) bloczkami PGS o boku 24 cm.

Wewnątrz zastosowano układ korytarzowy z klatkami schodowymi w skrajnych partiach. Pod budynkiem przewidziano dwie kondygnacje piwnic z komórkami lokatorskimi. 11 kondygnacja stanowi tzw. piętro sanitarne, mieszczące pomieszczenia techniczne z pompami pozwalającymi dostarczyć wodę na ostatnią kondygnację oraz pralnię, suszarnię, salę zebrań i niegdyś świetlicę-przedszkole. Na parterze ulokowano trzy pomieszczenia mieszczące pierwotnie dwa samoobsługowe sklepy ogólnospożywcze oraz kiosk „Ruchu”.

W budynku znajduje się 199 mieszkań, na ogół typu M-2 i M-4, ze ślepymi kuchniami. Zamieszkany jest przez około 330 osób.

Do wykończenia wnętrz zastosowano w pokojach popielate płytki PVC, w kuchniach beżowe, a w łazienkach lastriko. Wieżowiec obsługiwały dwie windy 6-osobowe i jedna 10-osobowa szwedzkiej firmy „Asea-Graham”[4].

W 2008 r. budynek został poddany termomodernizacji, zmieniono kolor elewacji na szaro-beżowy, zdemontowano ciężkie płyty balkonowe, zastępując je lżejszymi konstrukcjami[2][3].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Typ: blok mieszkalny
  • wysokość: 80 m
  • kondygnacje: 24
  • Powierzchnia całkowita: 12 148 m²
  • Powierzchnia użytkowa: 8329 m²
  • Kubatura: 42 261 m³

Galeria zdjęć

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bartłomiej Baranowski Brutalizm nie znaczy brutalny. Gazeta.pl 09.12.2020 https://www.domiporta.pl/poradnik/7,126866,26589991,jak-spopularyzowac-brutalizm-w-architekturze-na-instagramie.html
  2. a b G. Grzegorek (red.), Domy i gmachy Katowic, Katowice, s. 206-207, ISBN 978-83-63780-00-5, OCLC 873557919 [dostęp 2019-09-11].
  3. a b A. Borowik, Nowe Katowice : forma i ideologia polskiej architektury powojennej na przykładzie Katowic (1945-1980), wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2019, s. 173-174, ISBN 978-83-66018-17-4, OCLC 1100249048 [dostęp 2019-09-11].
  4. KONE - statistics & facts 01.04.21 https://www.statista.com/topics/7641/kone/

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]