Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk
 Budynek przy ul. S. Jaracza 1, siedziba Instytutu Slawistyki PAN | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1954 |
| Dyrektor |
dr hab. Ewa Golachowska |
| Zastępca Dyrektora ds. Naukowych | |
| Adres | |
| ul. Stefana Jaracza 1 00-378 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′14,8537″N 21°01′57,0849″E/52,237459 21,032524
| |
| Strona internetowa | |
Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk z siedzibą w Warszawie.
Dyrektorem Instytutu jest dr hab. Ewa Golachowska[1], zastępcą dyrektora ds. naukowych dr hab. Karolina Bielenin-Lenczowska[2], a przewodniczącą Rady Naukowej kadencji 2023–2026 prof. dr hab. Anna Zielińska[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1954 r., dzięki staraniom prof. Tadeusza Lehra-Spławińskiego i prof. Zdzisława Stiebera, Polska Akademia Nauk powołała Zakład Słowianoznawstwa PAN. W 1977 r. jednostka uzyskała status instytutu, a w 1992 r. nastąpiła zmiana nazwy na Instytut Slawistyki PAN[4].
Kierownictwo
[edytuj | edytuj kod]Kierownicy i dyrektorzy jednostki[4]:
- Kierownicy Zakładu Słowianoznawstwa PAN
- prof. Tadeusz Lehr-Spławiński (1954–1960)
- prof. Zdzisław Stieber (1960–1977)
- Dyrektorzy Instytutu Słowianoznawstwa/Slawistyki PAN
- prof. Janusz Siatkowski (1977–1981)
- prof. Mieczysław Basaj (1981–1990)
- prof. Ewa Rzetelska-Feleszko (1990–1996)
- prof. Kwiryna Handke (1996–1999)
- prof. Zbigniew Greń (1999–2007)
- prof. Grażyna Szwat-Gyłybowa (2007–2011)
- prof. Anna Engelking (2011–2015)
- prof. Anna Zielińska (2015–2023)
- dr hab. Ewa Golachowska (od 2023)
Instytut
[edytuj | edytuj kod]Przedmiot badań
[edytuj | edytuj kod]Instytut Slawistyki prowadzi interdyscyplinarne badania nad obszarem Słowiańszczyzny. W IS PAN zatrudnieni są historycy, językoznawcy, literaturoznawcy i antropolodzy kultury. W pracy Instytutu wyodrębnia się następujące pola badawcze:
- dziedzictwo kulturowe Słowiańszczyzny
- tożsamości narodowe i regionalne Słowian (idee, mity, pamięć zbiorowa)
- wielokulturowość, kontakty i pogranicza językowo-kulturowe. Mniejszości (językowe, etniczne, religijne)
- językowy obraz świata
- językoznawstwo synchroniczne: badania konfrontatywne, semantyka, kognitywizm, lingwistyka korpusowa i komputerowa
- badania slawistyczne na świecie, nowoczesne systemy informacji naukowej
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Instytut dzieli się na cztery zakłady. Są to[5]:
- Zakład Językoznawstwa (kierowniczka: dr hab. Dorota Pazio-Wlazłowska);
- Zakład Literaturoznawstwa i Kulturoznawstwa (kierowniczka: dr hab. Katarzyna Osińska);
- Zakład Historii (kierownik: prof. dr hab. Ryszard Grzesik);
- Zakład Badań Narodowościowych (kierowniczka: prof. dr hab. Joanna Tokarska-Bakir).
W Instytucie działa również Zespół Obsługi Badań Naukowych.
Projekty naukowe
[edytuj | edytuj kod]Instytut Slawistyki PAN jest członkiem konsorcjum naukowego DARIAH-PL[6], ponadto wraz z Politechniką Wrocławską (instytucja koordynująca), Instytutem Podstaw Informatyki PAN, Polsko-Japońską Wyższą Szkołą Technik Komputerowych, Uniwersytetem Łódzkim oraz Uniwersytetem Wrocławskim tworzy CLARIN-PL, polską część struktury CLARIN. CLARIN (Common Language Resources & Technology Infrastructure) to ogólnoeuropejska infrastruktura naukowa, która umożliwia badaczom z dziedziny nauk humanistycznych i społecznych wygodną pracę z bardzo dużymi zbiorami tekstów[7]. W Instytucie prowadzony jest Projekt badawczy EUROJOS-2 (Językowo-kulturowy obraz świata Słowian i ich sąsiadów na tle porównawczym), który kontynuuje prace konwersatorium EUROJOS, utworzonego w roku 2001, w roku 2009 afiliowanego w IS PAN. Prace są prowadzone niezmiennie od chwili powołania konwersatorium pod kierunkiem prof. dr. hab. Jerzego Bartmińskiego. Instytut prowadzi również repozytorium cyfrowe w ramach konsorcjum RCIN[8].
Studia doktoranckie
[edytuj | edytuj kod]Od roku akademickiego 2001/2002 Instytut kształci doktorantów. Ma uprawnienia do nadawania stopnia doktora w dyscyplinach językoznawstwo i kulturoznawstwo.
Wydawnictwa
[edytuj | edytuj kod]Instytut od 1990 roku prowadzi własne wydawnictwo – Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy (SOW), który do tej pory wydał ponad 250 pozycji książkowych. Znaczna część publikacji to serie wydawnicze: „Bibliografia Językoznawstwa Slawistycznego”, „Gramatyka Konfrontatywna Bułgarsko-Polska”, „Język na Pograniczach”, „Kultura na pograniczach”, „Polszczyzna Regionalna Pomorza”, „Semantyka a Konfrontacja Językowa” i Prace Slawistyczne „Slavica”. Wydawnictwo jest częścią grupy Świadomi Wydawcy oraz członkiem OASPA (Open Access Scholarly Publishers Association).
Instytut wydaje też kilka periodyków naukowych: Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej, Slavia Meridionalis, Sprawy Narodowościowe, Studia Litteraria et Historica, Cognitive Studies/Études Cognitives, Colloquia Humanistica, Acta Baltico-Slavica oraz Adeptus. Czasopisma ukazują się formie wyłącznie internetowej, są dostępne przez platformę cyfrową ISS PAS[9].
Uczeni związani z Instytutem
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowa dyrektor Instytutu Slawistyki PAN [online], Forum Akademickie, 15 listopada 2023 [dostęp 2024-01-17].
- ↑ Dyrekcja [online], Instytut Slawistyki PAN [dostęp 2024-03-16].
- ↑ Rada Naukowa [online], Instytut Slawistyki PAN [dostęp 2024-03-16].
- ↑ a b Historia [online], Instytut Slawistyki PAN [dostęp 2021-01-01].
- ↑ Zakłady [online], Instytut Slawistyki PAN [dostęp 2023-08-21].
- ↑ O konsorcjum DARIAH-PL [online], Instytut Slawistyki PAN [dostęp 2016-10-20].
- ↑ Clarin PL | Polska część infrastruktury naukowej CLARIN ERIC [online], clarin-pl.eu [dostęp 2016-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-26].
- ↑ Digital Repository Institute of Slavic Studies PAS – Main page [online], rcin.org.pl [dostęp 2016-10-20].
- ↑ ISS PAS Journals [online], ispan.waw.pl [dostęp 2016-10-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Instytutu Slawistyki PAN
- Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Slawistyki PAN
- Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).