Ira Aldridge
Portret ołówkiem, Taras Szewczenko, Petersburg, 1858 | |
Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1807 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1867 |
Ira Frederick Aldridge (ur. 24 lipca 1807 w Nowym Jorku, zm. 7 sierpnia 1867 w Łodzi) – amerykański aktor znany z ról tytułowych w Makbecie i Otellu. Był pierwszym czarnym tragikiem szekspirowskim[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Daniela Aldridge, pastora, i kobiety imieniem Lurona (nazwisko panieńskie nieznane)[2]. Chociaż niektóre źródła historyczne podają, że urodził się w Senegalu jako wnuk wodza plemienia Fulah, współczesne badania biograficzne dowiodły, że Aldridge przyszedł na świat w Nowym Jorku i że chociaż jego afrykańskie pochodzenie jest możliwe, nie potwierdzono, że wywodził się z plemiennej rodziny królewskiej. Zachowane dowody dotyczące życia Aldridge są w dużej mierze pobieżne, sprzeczne lub przesadzone, prawdopodobnie częściowo z powodu wyolbrzymiania teatralnej reklamy[3]. W kreowaniu swojej legendy Aldridge umiejętnie używał autopromocji, zmieniając swój życiorys. W programach teatralnych pisano, że był synem senegalskiego króla[4].
Uczęszczał do szkoły dla wolnych czarnych w Nowym Jorku[2].
Ojciec planował, że Ira zostanie duchownym. Realizację marzeń o pracy w teatrze Ira zaczął od występów w grupie African Grove Theater. Działała na Manhattanie. Założył ją William Alexander Brown. Problemy finansowe doprowadziły do zamknięcia teatru i Ira stracił podstawę utrzymania oraz szansę na naukę. Przychodził jednak do Chatham Garden Theatre, gdzie zza kulis obserwował pracę aktorów. Ojciec Iry nie zrezygnował z planów wysłania syna do seminarium[5]. Ira wyjechał na studia teologiczne[4] do Glasgow, ale nie przerwał przygody z teatrem[5].
W 1863 uzyskał brytyjskie obywatelstwo[2].
W 1825 w Londynie poślubił Angielkę Margaret Gill. W 1865, rok po śmierci pierwszej żony, ożenił się ze Szwedką Amandą von Brandt[2].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zadebiutował 11 maja 1825 w Londynie jako Otello w spektaklu teatru Royalty. Był pierwszym czarnym grającym rolę bohatera szekspirowskiego. Jednak sławę przyniosła mu tytułowa rola w dramacie Oronooko, czyli królewski niewolnik Thomasa Southerne’a. Do 1828 wystąpił m.in. w tytułowej roli w Ryszardzie III oraz jako Shylock w Kupcu weneckim. W 1828 został pierwszym w historii czarnym dyrektorem teatru w Wielkiej Brytanii – zarządzał Coventry Theater[5].
Większość swojej kariery spędził w Londynie. Koniec swojego życia spędził w Rosji[6]. Podpisał kontrakt na udział w spektaklach w Petersburgu, ale został odwołany[4]. W latach 1852–1867 odbywał tournée w wielu krajach europejskich, m.in. na terenach dzisiejszej Belgii, Niemiec, Danii, Szwecji, Szwajcarii, Czech, Polski, Rosji i Francji[6].
Do Polski aktor przyjeżdżał siedmiokrotnie. W 1852 odwiedził Szczecin, Poznań i Wrocław. W 1862 był dwukrotnie w Warszawie[5]. Wystąpił też w Radomiu[4].
Zmarł podczas wizyty w Łodzi (prawdopodobnie na zapalenie płuc)[7] 7 sierpnia 1867, przygotowując się do wystawienia z lokalnym zespołem Otella. Jego pogrzeb zgromadził wiele tysięcy mieszkańców miasta. Konduktowi pogrzebowemu przewodził ówczesny prezydent Łodzi Edmund Pohlens[6]. Pogrzeb odprawił pastor Klemens Berthold Rondthaler[5]. Aldridge został pochowany w części ewangelicko-augsburskiej na Starym Cmentarzu[8][9]. Miejsce na cmentarzu podarował Karol Moes, łódzki fabrykant.
W 1890, 23 lata po śmierci aktora, jego córka primadonna Suranah Aldridge przeznaczyła zysk z koncertu, w którym wystąpiła 11 maja 1890 w łódzkim teatrze „Thalia” (314,27 rubli), na postawienie zachowanego do dziś nagrobka ojca[5].
Aldridge był światowej sławy aktorem, którego podejmowały koronowane głowy w całej Europie. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, np. pruski złoty medal od króla Fryderyka Wilhelma IV, złoty krzyż od cara Rosji oraz przyznany przez Brno krzyż maltański[2]. W siedzibie brytyjskiego The Royal Shakespeare Company znajduje się oryginalne krzesło z jego imieniem, a te nadawano tylko najwybitniejszym aktorom[10].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]10 listopada 2014 odsłonięto tablicę upamiętniającą aktora na ścianie kamienicy przy ul. Piotrkowskiej 175, w pobliżu miejsca, w którym w XIX wieku znajdował się zajazd i teatr „Paradyż”. To w nim Ira Aldridge w 1867 roku miał zagrać swoją popisową rolę Otella. Autorem tablicy jest rzeźbiarz Marian Konieczny, a fundatorami: prezydent Łodzi, Muzeum Kinematografii oraz Barbara Johnson-Williams, badaczka dziejów Aldridge’a. W odsłonięciu tablicy wzięła udział prof. Krystyna Kujawińska Courtney z Uniwersytetu Łódzkiego, autorka książki Ira Aldridge (1807–1867). Dzieje pierwszego czarnoskórego tragika szekspirowskiego[1][6][11].
W Łodzi organizowane są wydarzenia w ramach obchodów kolejnych rocznic urodzin i śmierci artysty[12][7].
Na ścianie budynku Belgrade Theater w Coventry umieszczono mural z Irą Aldridgem. Wizerunek opiera się na obrazie Henry’ego Perroneta Briggsa z 1830, który przedstawia Aldridge'a jako Otella[5].
W USA funkcjonuje ok. 70 teatrów imienia Aldridge'a. Jego imię noszą zespoły teatralne. Jest patronem ulic[12].
Teatr Syrena w Warszawie przygotował musical inspirowany życiem Iry Aldridge’a. Muzykę napisał Tomasz Filipczak, a scenariusz i teksty piosenek Jacek Mikołajczyk[13]. Spektakl miał premierę w 2023[14][15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paulina Stępień, Katarzyna Szklarek: Tablica upamiętniająca Irę Aldridge’a. radiolodz.pl, 2014-11-10. [dostęp 2014-11-11]. (pol.).
- ↑ a b c d e Ira Aldridge, Shakespearean actor [online], www.europeana.eu [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ Melissa Vickery-Bareford , Aldridge, Ira Frederick (1807-1867), actor, American National Biography Online, Oxford University Press, luty 2000, DOI: 10.1093/anb/9780198606697.article.1800016 [dostęp 2022-02-27] .
- ↑ a b c d Małgorzata Szlachetka , Pierwszy światowej sławy czarnoskóry aktor szekspirowski spoczywa w Łodzi. Żegnało go całe miasto [online], lodz.wyborcza.pl, 1 listopada 2021 [dostęp 2023-05-15] .
- ↑ a b c d e f g Marcelina Obarska , "Polska kryje w swem łonie jego zwłoki". Kim był Ira Aldridge? [online], Culture.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ a b c d Odsłonięcie tablicy upamiętniającej aktora Irę Aldridge’a [online], onet.pl, 11 listopada 2014 [dostęp 2014-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-11] (pol.).
- ↑ a b Łodzianie wspominają Irę Aldridge'a w 210. rocznicę urodzin artysty [online], dzieje.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ Z miasta i okolicy. Koncert. „Dziennik Łódzki”. Rok VII (nr 103), s. 2, 1890-05-08. Bolesław Knichowiecki (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-05-01].
- ↑ Z miasta i okolicy. Sprawozdanie z urządzenia koncertu Aldridge. „Dziennik Łódzki”. Rok VII (nr 111), s. 2, 1890-05-20. Bolesław Knichowiecki (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-05-01].
- ↑ W Łodzi odsłonięto tablicę upamiętniającą aktora Irę Aldridge’a. dzieje.pl, 2014-11-10. [dostęp 2014-11-11]. (pol.).
- ↑ Łukasz Kaczyński: Na Piotrkowskiej odsłonięto tablicę ku pamięci Iry Aldridge’a. [w:] Dziennik Łódzki [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2014-11-10. [dostęp 2016-05-01].
- ↑ a b Łódź: w 150. rocznicę śmierci przypomniano postać aktora Iry Aldridge’a [online], dzieje.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ Instytut Teatralny , Warszawa. Bohaterowie najbliższych premier w Teatrze Syrena: Kajko i Kokosz, Stefania Grodzieńska, Matylda i Ira Aldridge | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ Instytut Teatralny , Warszawa. Teatr Syrena przygotowuje premierę musicalu „Czarny Szekspir” | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ Premiera musicalu „Czarny Szekspir” w reż. J. Mikołajczyka w stołecznym Teatrze Syrena [online], dzieje.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).