Ogólna struktura fonetyczna języka dungańskiego nie różni się zbytnio od systemu języka mandaryńskiego, zwłaszcza dialektów z prowincji Gansu i Shaanxi, skąd wywodzą się przodkowie Dunganów. Posiada dwie odmiany, wersja standardowa posiada 3 tony, w drugiej odmianie występują 4 tony, podobnie jak w mandaryńskim
Podstawowy zasób leksykalny języka dungańskiego jest zbliżony do dialektów z prowincji Gansu i Shaanxi, jednak dungański zawiera spory zasób zapożyczeń z języka arabskiego i perskiego, a także archaiczne chińskie słowa z czasów dynastii Qing. W XX w. doszły zapożyczenia i kalki z języka rosyjskiego. Dunganom nie są znane chińskie neologizmy powstałe w XX w.
Do końca lat 20. XX w. Dunganie posługiwali się pismem arabskim, po zakazie używania tego pisma przez władze ZSRR - pismem łacińskim, zaś od 1953 roku - cyrylicą.
