Karol Antoni Niedziałkowski
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup łucki i żytomierski | |
| Okres sprawowania |
1901–1911 |
| Administrator apostolski diecezji kamienieckiej | |
| Okres sprawowania |
1901–1911 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
23 stycznia 1869 |
| Nominacja biskupia |
2 sierpnia 1897 |
| Sakra biskupia |
5 grudnia 1897 |
| Data konsekracji |
5 grudnia 1897 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Antoni Karol Niedziałkowski (ur. 21 maja 1846 w Minkowcach[1], zm. 7 kwietnia 1911 w Żytomierzu) – pisarz polski, duchowny katolicki, biskup łucko-żytomierski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu seminarium w Kamieńcu studiował w Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu. 23 stycznia 1869 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracę podjął jako wikariusz katedry w Żytomierzu (do 1872), a następnie sekretarz konsystorza diecezji żytomierskiej i od 1881 profesor tamtejszego seminarium oraz kanonik katedralny w Sandomierzu (1884) i kolejno rektor sandomierskiego seminarium (od 1890). Był biskupem pomocniczym Mohylewa (od 1897 roku), ze stolicą tytularną Samos, a później biskupem łuckim i żytomierskim (od 1901 roku), administrował także diecezję kamieniecką. Pełnił obowiązki rektora i profesora Akademii Duchownej w Petersburgu.
Był członkiem Stronnictwa Polityki Realnej[2].
Był założycielem muzeum diecezjalnego i szkoły organistów w Żytomierzu.
Zmarł w Żytomierzu i tam odbył się jego pogrzeb[3].
Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Asceci w rzeczywistości i wyobraźni współczesnych literatów i artystów (1890)
- O chrześcijańską zasadę (T.1 Nagość w sztuce, T.2 Moralność i przyzwoitość w sztuce; 1895)
- Wolność myśli i wolność czytania
- Nie tędy droga szanowne panie (1897)
- Miraże mądrości Petersburg (1897)
- Wrażenia z pielgrzymki do Ziemi Świętej (Petersburg 1898 Nakł. Księg. K. Grendyszyńskiego 4° ss. [4], 513, [1], tabl. 1)
- Czemu dziś w poezji nie mamy słowików (1901)
- Studja estetyczne (1901)
- Snopek kąkolu (1903)
Eseje[edytuj | edytuj kod]
- Nieco o dyable
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 323.
- ↑ Agnieszka Kidzińska-Król, Politycy w sutannach i rola religii w działalności ugodowego Stronnictwa Polityki Realnej (1905–1923), w: Res Historica, 37, 2014, s. 83.
- ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 16 z 16 kwietnia 1911.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna Wydawnictwa Gutenberga. [T.] 11, Mokrosyt - ŻOptyka. Warszawa: (reprint) „Gutenberg-Print”, 1995. ISBN 83-86381-04-3.
- Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg : „Wołanie z Wołynia”, 2001. ISBN 83-911918-7-7.
- Ks. Witold Józef Kowalów, Biskup Karol Antoni Niedziałkowski (1901-1911), „Wołanie z Wołynia” 1998, nr 4 (23) z lipca-sierpnia, s. 33.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bishop of Luceoria e Zytomir (ang.)