Jan Innocenty Töpper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Innocenty Töpper
Johann Innozenz Töpper
Data i miejsce urodzenia

1699
Dzikowiec

Data i miejsce śmierci

10 września 1778
Prudnik

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

barok

Jan Innocenty Töpper (niem. Johann Innozenz Töpper; ur. 1699 w Dzikowcu[1], zm. 10 września 1778 w Prudniku[2]) – niemiecki architekt, projektant i budowniczy doby baroku, działający na terenie Śląska.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Plan kościoła w Prudniku – drugiego dzieła Töppera

Urodził się w 1699 w Dzikowcu koło Nowej Rudy na Dolnym Śląsku. Przyjął obywatelstwo i zamieszkał w Prudniku na Górnym Śląsku. Był uczniem Martina Frantza[3]. Prawdopodobnie praktykował na budowie kościoła bożogrobców w Nysie w latach 1720–1728[4]. Pierwszym świadectwem jego twórczości była barokowa przebudowa kościoła św. Wawrzyńca w Głuchołazach. Nie jest znana dokładna data rozpoczęcia właściwej budowy na resztkach częściowo odbudowanego po spaleniu w 1428 kościoła. Nawa i kaplice był gotowe w 1729, a prace wykończeniowe trwały do 1734. W 1730 Rada Miasta Prudnika wydała decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego św. Michała Archanioła, którego projekt wykonał Töpper. Według dokumentów, jego podpis widniał na kartuszu zdobiącym emporę organową[5]. W 1731 w kościele w Prudniku ożenił się z wdową po Tobiaszu Heller, która zmarła w 1735. Ożenił się drugi raz i był ojcem siedmiorga dzieci. W dokumencie z 1750 wspomniany jako mistrz budowlany miasta Prudnik[3].

W 1750 w Śmiczu koło Prudnika rozpoczęto budowę zaprojektowanego przez niego kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej[6]. Około 1750 zaprojektował kościół Bożego Ciała i św. Norberta w Czarnowąsach pod Opolem[7]. Według jego projektu wzniesiono kościół św. Andrzeja Apostoła w Lubnowie koło Paczkowa[8]. Zaprojektował również kościół i klasztor pijarów w Bílej Vodzie (1755–1767)[9]. Jego następnym projektem był kościół św. Idziego i św. Bernarda oraz Klasztor Franciszkanów w Głubczycach, zbudowany w latach 1756–1758[10]. W latach 1765–1766 był kierownikiem budowy kościoła św. Mateusza w Gryżowie koło Prudnika[11].

Część historyków przypisuje Töpperowi również autorstwo projektów kościoła św. Piotra i Pawła w Ścinawie Nyskiej (ok. 1730), kościoła Matki Bożej Bolesnej i św. Onufrego na Kaplicznej Górze w Prudniku (1750–1751)[12], kapliczki św. Antoniego na Lipach w Prudniku, zamku w Łące Prudnickiej, zajazdu przy ul. Piastowskiej, browaru przy ul. Zamkowej, domu Weidingerów przy Rynku oraz kaplicy na skrzyżowaniu ulic Wiejskiej i Jesionkowej w Prudniku[11].

Działalność architektoniczna[edytuj | edytuj kod]

Jego dzieła charakteryzują się prostotą budowli z zewnątrz i bogactwem dekoracji wewnątrz[13], cytując koncepcje architektoniczne Dientzenhoferów[2]. Budowle Töppera wyróżniał trójlistny wykrój lunet sklepionych nad emporami oraz oszczędne wydobywanie zewnętrznych elewacji – filarów potrójnych[5].

Wśród licznych prac Töppera, obejmujących realizacje domów mieszczańskich oraz modernizację i rozbudowę kościołów[3], znalazły się m.in.:

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, 1965, s. 97 [dostęp 2021-02-19], Cytat: W oparciu o archiwalia zbadane przez Reimanna [Georg Josef Reimann] dowiadujemy się, że Töpper urodził się w 1699 r. w miejscowości Ebersdorf (być może Dzikowiec w pow. kłodzkim). (pol.).
  2. a b Sławomir Brzezicki, Christine Nielsen, Śląsk. Zabytki sztuki w Polsce, Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006, ISBN 83-922906-1-5, OCLC 70054660 [dostęp 2021-02-19].
  3. a b c Dudek 2022 ↓, s. 4.
  4. Jan Wrabec, Zależność czy autonomia?: sztuka śląska w czasach baroku oraz jej determinanty [online], 2008, s. 13.
  5. a b Dudek 2022 ↓, s. 6.
  6. Dudek 2022 ↓, s. 7.
  7. Dudek 2022 ↓, s. 9.
  8. Dudek 2022 ↓, s. 10.
  9. Dudek 2022 ↓, s. 11.
  10. Dudek 2022 ↓, s. 8.
  11. a b c Dudek 2022 ↓, s. 13.
  12. a b Dudek 2022 ↓, s. 12.
  13. Świątynie Gór Opawskich, „Góry Opawskie”, 2018.
  14. Kościół par. pw. św. Wawrzyńca, Głuchołazy – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2019-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-21] (pol.).
  15. https://nowe.glucholazy.pl/dla-turystow/atrakcje-turystyczne/zabytki/366-kosciol-parafialny-p-w-sw-wawrzynca.
  16. Reise nach Polen – Neustadt / Prudnik [online], www.reisenachpolen.de [dostęp 2019-12-21].
  17. St. Michael Archangel church in Prudnik – Tour „Religious sights” – Slezsko bez hranic [online], www.silesiatourism.com [dostęp 2019-12-21].
  18. http://www.korfantow.pl/download/attachment/57861/przewodnik-turystyczny-po-gminie-korfantow.pdf
  19. Farní kostel Nanebevzetí Panny Marie: Zlaté Hory [online], zlatehory.cz [dostęp 2020-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24].
  20. drogibaroku.org [online], www.drogibaroku.org [dostęp 2019-12-21].
  21. Ochrona zabytków w latach 2008–2015, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
  22. a b Jan Wrabec, Barokowe kościoły na Śląsku w XVIII w. Systematyka typologiczna, Ossolineum, 1986, ISBN 83-04-01777-6, ISBN 978-83-04-01777-1.
  23. Klasztor i kościół Franciszkanów w Głubczycach – Głubczyce – Slezsko bez hranic [online], www.silesiatourism.com [dostęp 2019-12-21].
  24. Sławomir Draguła, Franciszkanie z Głubczyc modlili się i uczyli [online], Nowa Trybuna Opolska, 20 marca 2013 [dostęp 2019-12-21] (pol.).
  25. Historia Głubczyc [online], glubczyce.pl [dostęp 2019-12-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]