Jan Rajman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Rajman
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1935
Zawadzkie

Data i miejsce śmierci

20 maja 2017
Kraków

Profesor nauk geograficznych
Doktorat

1963 – nauki przyrodnicze
Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Habilitacja

1972
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. KEN w Krakowie/Akademia Pedagogiczna im. KEN w Krakowie

Okres zatrudn.

1958-2007

Prorektor
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Okres spraw.

1987–1990

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Grób Jana Rajmana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Jan Rajman (ur. 11 grudnia 1935 w Zawadzkiem[1], zm. 20 maja 2017 w Krakowie[2]) – polski geograf, w latach 1987–1990 prorektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. KEN w Krakowie, profesor nauk geograficznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia geograficzne odbył w Wyższej Szkole Pedagogicznej, gdzie w 1958 r. uzyskał stopień magistra pod kierunkiem Marii Dobrowolskiej[3]. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku asystenta. Pod koniec lat 50. pracował także w Krakowskim Okręgowym Biurze Prognoz[3]. W 1963 r. uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych i awansował na stanowisko adiunkta[1]. Jego rozprawa doktorska pt. Kształtowanie się i przemiany skupień ludnościowych woj. opolskiego pod wpływem industrializacji (1860–1960) napisana została, podobnie jak praca magisterska, pod kierunkiem Marii Dobrowolskiej. Habilitował się na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1] na podstawie pracy Procesy urbanizacyjne w obrzeżu Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego po II wojnie światowej[3]. W latach 1969–1982 był docentem, a od 1982 r. profesorem nauk geograficznych[1]. W 1997 r. został profesorem zwyczajnym[1]. Pełnił m.in. funkcje prodziekana (1975-1981) i dziekana (1981-1987) Wydziału Geograficzno-Biologicznego WSP oraz prorektora do spraw nauki i współpracy zagranicznej w latach 1987–1990[1]. Był członkiem m.in. Komisji Nauk Geograficznych krakowskiego oddziału PAN, Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów czy redaktorem czasopisma "Folia Geographica. Series Geographica-Oeconomica"[4]. W latach 1983–1996 był członkiem Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej[5]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[6]. Jest ojcem mediewisty i kierownika Katedry Historii Średniowiecznej UP Jerzego Rajmana[7].

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

W pracy badawczej skupiał się m.in. na geografii ludności i osadnictwa. Badał m.in. przemiany społeczno-ekonomiczne i procesy urbanizacyjne Opolszczyzny[5]. Współpracował z Instytutem Śląskim w Opolu, którego Rady Naukowej był członkiem[2][5]. Był autorem publikacji nt. Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego[5]. Do szerszych jego zainteresowań należały m.in. urbanizacja południowej Polski i zagadnienia przemysłu jako czynnika miastotwórczego[5]. Badał także kwestie związane z historią miejscowości i regionów, publikując prace z zakresu dziejów ziemi chrzanowskiej czy parafii Krzanowice[7]. Był autorem rozdziałów w monografiach licznych miast południowej Polski, m.in. Skarżyska-Kamiennej, Starego Sącza, Nowego Sącza, Dębicy i Brzeska[7]. Promował ponad 430 prac magisterskich i 7 doktorskich[7], a także recenzował postępowania habilitacyjne oraz profesorskie[2]. Był autorem haseł w encyklopediach i słownikach[2]. Łącznie napisał około 300 publikacji naukowych[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]