Janusz Kijowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Janusz Kijowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 14 grudnia 1948
Szczecin
Zawód reżyser
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Janusz Józef Kijowski (ur. 14 grudnia 1948 w Szczecinie) – polski reżyser, nauczyciel akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Józefa Kijowskiego i bratem Jerzego Kijowskiego. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (matura 1966) oraz Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego (1972). W okresie studiów był krytykiem filmowym, pisał recenzje dla tygodnika „Kultura”.

Od 1983 wykładał w Institut National Supérieur des Arts du Spectacle w Brukseli, a od 1998 także w łódzkiej PWSFTviT. W 2000 uzyskał stopień doktora sztuki filmowej, a w 2004 stopień doktora habilitowanego nauki o sztukach pięknych. Specjalizuje się w zakresie reżyserii filmowej, teatralnej i telewizyjnej. W 2002 został wiceprezesem Europejskiej Federacji Reżyserów Filmowych (FERA). Zawodowo związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, na którym zajmuje stanowisko profesora. W 2004 objął funkcję dyrektora olsztyńskiego Teatru im. Jaracza, którą sprawował do sierpnia 2018[1]. Kontrakt ten z nim miał zostać przedłużony, ale Państwowa Inspekcja Pracy potwierdziła stawiane mu przez związki zawodowe zarzuty dotyczące łamania prawa pracy i dyskryminacją ze względu na przynależność związkową[2]. W 2009 objął również funkcję dyrektora artystycznego Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.

W wyborach w 2005 był liderem listy wyborczej Partii Demokratycznej do Sejmu w okręgu olsztyńskim[3]. W wyborach w 2011 ponownie bezskutecznie startował do Sejmu (z listy SLD)[4]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010[5] oraz wyborami prezydenckimi w 2015[6].

W 2014 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Ojciec aktorki Julii Kijowskiej i operatora Jakuba Kijowskiego, stryj Mateusza Kijowskiego[8].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marek Lewiński: Janusz Kijowski nie jest już dyrektorem olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza. ro.com.pl, 29 sierpnia 2018. [dostęp 7 stycznia 2018].
  2. ↑ Adam Socha: Inspekcja pracy potwierdziła zarzuty związkowców wobec dyrektora Kijowskiego. debata.olsztyn.pl, 18 czerwca 2018. [dostęp 7 stycznia 2018].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 16 maja 2010].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 10 października 2011].
  5. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 26 kwietnia 2014].
  6. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 21 marca 2015].
  7. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 757.
  8. ↑ „Resortowa rodzina Kijowskich”? No to Gowin popłynął. Janusz Kijowski: To siepacz, bez zdolności honorowej. wyborcza.pl, 3 lutego 2016. [dostęp 3 lutego 2016].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Kijowski&oldid=55887123”