Przejdź do zawartości

Jerzy Arnold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Grzegorz Arnold
Ilustracja
herb Arnold
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1791
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1858
Balla Kownacka

Miejsce spoczynku

Sylwanowce

Zawód, zajęcie

Inżynier

Rodzice

Jerzy Chrystian i Rozalia z Roesslerów

Małżeństwo

Barbara z Wrzesińskich Małkiewiczowa, Tekla z Bychawców, Józefina Dahlen

Jerzy Grzegorz Arnold
pułkownik
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1791
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1858
Balla Kownacka

Przebieg służby
Lata służby

1809-1831

Siły zbrojne

Armia Księstwa Warszawskiego, Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego

Jednostki

Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów, Twierdza Modlin, sztab Kwatermistrzostwa Generalnego, 1 dywizji piechoty

Główne wojny i bitwy

kampania rosyjska 1812
powstanie listopadowe

Późniejsza praca

inżynier obwodu piotrkowskiego, następnie inżynier gubernialny w Suwałkach

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Jerzy Grzegorz Arnold (ur. 29 grudnia 1791 w Warszawie, zm. 18 grudnia 1858) – pułkownik wojsk Królestwa Polskiego, inżynier, uczestnik powstania listopadowego, honorowy obywatel Wolnego Miasta Krakowa, jeden z budowniczych Kanału Augustowskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie znanego lekarza Jerzego Chrystiana i jego żony Rozalii z Roesslerów.

Od 1809 w wojsku Księstwa Warszawskiego jako kanonier w artylerii. W kwietniu 1811 ukończył Szkołę Aplikacyjną i dostał przydział do Twierdzy Modlin. Odbył kampanię 1812 i po upadku Modlina dostał się do niewoli rosyjskiej. Po zwolnieniu z niewoli od stycznia 1815 w armii Królestwa Polskiego. Służył w kwatermistrzostwie generalnym. W latach 1816–1819 brał udział w wytyczaniu granic między Królestwem a Wolnym Miastem Krakowem. W nagrodę 17 lutego 1819 otrzymał tytuł honorowego obywatela Wolnego Miasta Krakowa. Od 1823 pracował przy budowie kanału Augustowskiego i do niego należy budowa śluz Gorczyca i Dąbrówka. W 1827 odznaczony został krzyżem św. Włodzimierza i w grudniu 1829 krzyżem św. Anny 2 klasy; w 1830 otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby oficerskiej.

Wziął udział w powstaniu listopadowym i odznaczył się w bitwie pod Olszynką Grochowską. Został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militarii oraz otrzymał awans do stopnia pułkownika. We wrześniu 1831 złożył dymisję. Od 1835 pracował w cywilnym Zarządzie Dróg i Komunikacji. W 1840 był inżynierem obwodu piotrkowskiego i następnie inżynierem gubernialnym w Suwałkach. Po przejściu na emeryturę od 1852 osiadł w dobrach Balla Kownacka, które odziedziczył po pierwszej żonie.

Jerzy Arnold był trzykrotnie żonaty: z Barbarą z Wrzesińskich Małkiewiczową, Teklą z Bychawców i Józefiną Dahlen. Zmarł 18 grudnia 1858 i pochowany został na cmentarzu w Sylwanowcach.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Arnold [online], M.J. Minakowski: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-06-08].