Jules de Swert
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Jules de Swert, Deswert[1] (ur. 15 sierpnia 1843 w Leuven, zm. 24 lutego 1891 w Ostendzie[1][2]) – belgijski wiolonczelista, kompozytor i pedagog muzyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jako dziecko kształcił się u ojca, chórmistrza katedry w Leuven[2]. Po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku 10 lat[2]. Studiował w konserwatorium w Brukseli, gdzie jego nauczycielem był Adrien-François Servais[1][2]. Studia ukończył w 1858 roku z pierwszą lokatą[2]. Występował jako solista oraz kameralista w duecie z Clarą Schumann i Leopoldem Auerem[1][2]. Był koncertmistrzem orkiestry w Düsseldorfie (1865–1868) oraz kapeli dworskiej w Weimarze (1868–1869)[1][2]. Od 1869 do 1873 roku był koncertmistrzem kapeli dworskiej i wykładowcą Hochschule für Musik w Berlinie[1][2]. W latach 1873–1876 działał w Wiesbaden[2]. Odbywał podróże koncertowe, w 1875 roku wystąpił w Londynie[2]. Na prośbę Richarda Wagnera zorganizował orkiestrę na pierwszy festiwal w Bayreuth w 1876 roku[1][2]. W 1881 roku wyjechał do Lipska, a w 1888 roku osiadł w Ostendzie, gdzie prowadził własną szkołę muzyczną[2]. Wykładał w konserwatoriach w Brukseli i Gandawie[1][2].
Skomponował m.in. opery Die Albigenser (wyst. Wiesbaden 1878) i Graf Hammerstein (wyst. Moguncja 1884), symfonię Nordseefahrt (1886), 3 koncerty wiolonczelowe oraz szereg duetów i utworów na wiolonczelę solo[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 210. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3553–3554. ISBN 0-02-865571-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jules de Swert – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project