Przejdź do zawartości

Józef Wandzik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wandzik
Pełne imię i nazwisko

Józef Stefan Wandzik

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1963
Tarnowskie Góry

Wzrost

191 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Aittitos Spata (trener bramkarzy)

Kariera juniorska
Lata Klub
Rodło Górniki
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1984 Ruch Chorzów 56 (0)
1985–1990 Górnik Zabrze 140 (0)
1990–1999 Panathinaikos AO 249 (0)
1999–2000 Apollon Smyrnis 25 (0)
2000–2001 Athinaikos AS 6 (0)
W sumie: 476 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1995  Polska 52 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002 GS Kallithea (tymczasowo)
2014 AO Nea Ionia (tymczasowo)
2015–2017 AO Trikala (bramkarze)
2017 Olympiakos Wolos (bramkarze)
2017– Aittitos Spata (bramkarze)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Józef Stefan Wandzik (ur. 13 sierpnia 1963 w Tarnowskich Górach) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, wicemistrz Europy z reprezentacją Polski do lat 18 z 1981 i zdobywca 3. miejsca na młodzieżowych MŚ w 1983, reprezentant Polski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodniczą rozpoczynał w klubie Rodło Górniki (Bytom). Następnie reprezentował barwy Ruchu Chorzów. W sezonie 1984/1985 odszedł do Górnika Zabrze, z którym czterokrotnie zdobył mistrzostwo Polski i raz superpuchar Polski. Pierwszym zagranicznym klubem Wandzika był grecki Panathinaikos AO, z którym trzykrotnie świętował zdobycie mistrzostwa i Pucharu Grecji. Następnie występował w Apollonie Smyrnis i Athinaikosie AS. Karierę zakończył w 2001 roku.

W reprezentacji Polski zadebiutował 8 grudnia 1985 w przegranym meczu z Tunezją i przez lata był podstawowym bramkarzem. Ustanowił też rekord: nie puścił gola aż w 25 meczach. Ostatni mecz rozegrał 25 kwietnia 1995 w wygranym w Zabrzu meczu z reprezentacją Izraela. Łącznie w reprezentacji Polski rozegrał 52 mecze, puszczając w nich 53 bramki.

Ma za sobą także debiut filmowy. Wystąpił w roli bramkarza „Czarnych Zabrze” w filmie Janusza ZaorskiegoPiłkarski poker” z 1988 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]