Kamionna (województwo małopolskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
916[2] |
Strefa numeracyjna |
14 |
Kod pocztowy |
32-732[3] |
Tablice rejestracyjne |
KBC |
SIMC |
0838542 |
Położenie na mapie gminy Trzciana | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego | |
49°48′20″N 20°22′04″E/49,805556 20,367778[1] | |
Strona internetowa |
Kamionna – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Trzciana.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamionna, po jej zniesieniu w gromadzie Trzciana. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży w Karpatach Zachodnich i przynależy do dwóch jednostek geograficznych: Pogórza Wiśnickiego i Beskidu Wyspowego. Północna część wsi leży na obszarze Pogórza Wiśnickiego, które jest częścią Pogórza Zachodniobeskidzkiego, a to z kolei Pogórza Karpackiego. Są to niewielkie płaskie obszary położone w kotlinie potoku, oraz dosyć strome wzgórza i niskie góry poprzecinane licznymi potokami. Południowa część wsi należy do Beskidu Wyspowego. Są to północne, bardzo strome, w górnej części całkowicie zalesione stoki Kamionnej (801 m) i Pasierbieckej Góry – (764 m)
Wieś położona jest na wysokości 400–763 m n.p.m. Płynie przez nią potok Kamionka, będący dopływem Przeginii.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]Integralne części wsi Kamionna:: Bąkówka, Gorzkówka, Góralówka, Jadamowskie, Kąty, Kupki, Maciejówka, Pod Brzegiem, Pod Dębami, Podedworze, Podgórcze, Podlesie, Podłupiska, Ramszówka, Rola, Rzeki, Wojtówka, Zastawie[4][5].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6].
- Drewniany kościół parafialny pw. NMP Królowej Polski wraz z otoczeniem.
-
Szkoła
-
Świetlica
-
Kolumna szwedzka
-
Tablica na kolumnie szwedzkiej
-
Remiza OSP
-
Most na drodze do Rybia
Przyroda i turystyka
[edytuj | edytuj kod]Znaczną część terenu wsi stanowią lasy (364 ha lasów państwowych i 217 ha lasów prywatnych). Z wielu wysoko położonych i odkrytych miejsc wsi roztaczają się rozległe widoki na Pogórze Wielickie i Wiśnickie, a ze szczytowych partii Góry Kamionnej i Pasierbieckiej Góry na Tatry, Gorce i Beskid Wyspowy. Piękna widokowo, z doskonałymi warunkami klimatycznymi i rozwijającą się agroturystyką wieś ma szansę stać się miejscowością turystyczno-wypoczynkową.
Wieś należy do Obszaru Chronionego Krajobrazu Pogórza Wiśnickiego, zaś na podszczytowych partiach góry Kamionna znajduje się leśny rezerwat przyrody Kamionna. Obok niego przebiega niebieski szlak turystyczny z Tymbarku przez Pasierbiecką Górę, górę Kamionną, Widomą, Łopusze, Rajbrot, pomnik przyrody Kamienie Brodzińskiego, rezerwat Kamień Grzyb, Nowy Wiśnicz do Bochni.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Kapliczki, krzyże i figurki w Kamionnej
- Pomnik przypominający o rozbiciu wojsk szwedzkich podczas potopu szwedzkiego
- Rezerwat przyrody Kamionna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49878
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 418 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-20] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kamionna (z Pasierbcem), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 796 .