Kazimierz Jan Sapieha
Kazimierz Jan Sapieha (obraz uznawany mylnie za portret Iwana Mazepy) | |
Lis | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
1637 |
Data i miejsce śmierci |
13 marca 1720 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Krystyna Barbara Hlebowicz |
Dzieci |
Z Krystyną: |
Kazimierz Jan Paweł Sapieha herbu Lis (ur. 1637 lub 1642, zm. 13 marca 1720 w Grodnie) – hrabia na Bychowie, wojewoda wileński w latach 1682-1703 i 1705-1720[1], hetman wielki litewski w latach 1683-1703 i 1705-1708, wojewoda połocki w 1670 roku, starosta generalny żmudzki w 1681 roku, hetman polny litewski w 1681 roku, podskarbi nadworny litewski w 1663 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1689 roku[2], podstoli wielki litewski w 1661 roku, cześnik wielki litewski w 1659 roku, starosta brzeski litewski w latach 1665-1670[3],starosta borysowski, wołpiński, oniksztyński[4].
Syn Pawła Jana Sapiehy i Anny Barbary Kopeć, brat Franciszka Stefana, Benedykta Pawła i Leona Bazylego.
Od 1663 podskarbi nadworny litewski, od 1671 wojewoda połocki, od 1676 starosta żmudzki. Był członkiem konfederacji kobryńskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1672 roku[5]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa połockiego w 1674 roku[6]. W 1682 został wojewodą wileńskim, w 1683 hetmanem wielkim litewskim.
Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa wileńskiego[7]. Był deputatem z Senatu do Rady Wojennej przy królu w 1673 roku[8].
18 kwietnia 1694 obłożony klątwą przez biskupa wileńskiego Konstantego Brzostowskiego, niezadowolonego z zimowania wojsk we włościach kościelnych[9].
Był członkiem rokoszu łowickiego w 1697 roku[10].
W czasie wojny domowej na Litwie (zwanej też wojną sapieżyńską[11]) w 1700 stanął na czele rodu Sapiehów w ich walce o utrzymanie uprzywilejowanej pozycji w Wielkim Księstwie. 18 listopada 1700 został pokonany w bitwie pod Olkienikami przez szlachtę litewską, dowodzoną przez Michała Serwacego Wiśniowieckiego. W 1705 roku potwierdził pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego[12]. W 1708 roku oddał buławę swojemu bratankowi Janowi Sapieże.
W czasie wojny północnej wraz z całym swoim rodem należał do stronnictwa proszwedzkiego.
W 1717 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[13].
Był ojcem Jerzego Stanisława, Michała Franciszka i Aleksandra Pawła. Według niechętnej Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu lecz niepozbawionej podstaw opinii współczesnych jego ojciec Stanisław miał być w rzeczywistości nieślubnym synem hetmana wielkiego litewskiego Kazimierza Jana Sapiehy i pewnej Żydówki, a adoptował go Franciszek Poniatowski, żonaty z Heleną Niewiarowską[14]. Trzeba pamiętać jednak, że pomówienia tego typu należały do kanonu publicystki politycznej okresu staropolskiego i nie należy przywiązywać do nich zbyt dużej wagi.
Wyżej pokazany portret Kazimierza Jana znajduje się w kodeńskiej galerii portretów sapieżyńskich na pozycji 70, w rzędzie IX.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 722.
- ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 133.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 238.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 155.
- ↑ Leszek A, Wierzbicki, Akt konfederacji wojska litewskiego zawiązanej w Kobryniu 22 listopada 1672 roku, w: Res Historica, t. 21, Lublin 2005, s. 137.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 155.
- ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, [b.n.s.]
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 64.
- ↑ (red.) Steponas Maculevičius, Doloresa Baltrušiene, Znajomość z Litwą. Księga tysiąclecia. Tom pierwszy. Państwo, Kraštotvarka, Kaunas, 1999, ISBN 9986-892-34-1, s. 47.
- ↑ Actum in Castro Ravensi sub Interregno feria quinta post Festum Sanctae Margarethe Virginis & Martyris proxima Anno Domini Millesimo Sexcetesimo Nonagesimo Septimo, b.n.s.
- ↑ Teresa Zielińska, Poczet polskich rodów arystokratycznych, Warszawa 1997, s. 385
- ↑ Articuli pactorum conventorum Stanów tej Rzeczypospolitej i W. X. L. i państw do nich nalężących z Posłami JKM [...], s. 23.
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 149.
- ↑ Jerzy Łojek Dzieje zdrajcy, Katowice 1988 ISBN 83-216-0759-4 s. 189
Bibliografia
- Kałmajska - Saeed, M., Genealogia przez obrazy - barokowa ikonografia rodu Sapiehów na tle staropolskich galerii portretowych.
- Cześnicy wielcy litewscy
- Członkowie Rady Wojennej przy królu w 1673
- Elektorzy Jana III Sobieskiego
- Elektorzy Michała Korybuta Wiśniowieckiego
- Elektorzy władców Polski (województwo połockie)
- Elektorzy władców Polski (województwo wileńskie)
- Konfederaci kobryńscy
- Marszałkowie Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego
- Podstolowie wielcy litewscy
- Senatorowie rezydenci (August II Mocny)
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Sapiehowie herbu Lis
- Starostowie borysowscy
- Starostowie niegrodowi (województwo wileńskie)
- Starostowie niegrodowi (województwo nowogródzkie)
- Sygnatariusze paktów konwentów Stanisława Leszczyńskiego (1705)
- Hetmani wielcy litewscy
- Hetmani polni litewscy
- Wojewodowie wileńscy (I Rzeczpospolita)
- Wojewodowie połoccy
- Starostowie generalni żmudzcy
- Starostowie brzeskolitewscy
- Ludzie związani z Grodnem
- Uczestnicy rokoszu łowickiego
- Uczestnicy wojny polsko-tureckiej 1683-1699 (strona polska)
- Zmarli w 1720
- Urodzeni w XVII wieku
- Urzędnicy ziemscy I Rzeczypospolitej