Hieronim Wołłowicz

Hieronim Wołłowicz
	; Hieronim Wołłowicz, portret z XVIII wieku
	; Bogoria
Rodzina	Wołłowiczowie herbu Bogoria
Data urodzenia	XVI wiek
Data śmierci	1643
Ojciec	Iwan Wołłowicz
Żona	Elżbieta Gosławska
Dzieci	Tekla Anna

Hieronim (Jarosz) Wołłowicz herbu Bogoria (zm. w 1643) – starosta generalny żmudzki w 1619 roku, podkanclerzy litewski w 1618 roku, podskarbi wielki litewski w 1605 roku, podskarbi nadworny litewski w 1600 roku, ciwun pojurski w 1600 roku, pisarz wielki litewski w latach 1598–1618, sekretarz Jego Królewskiej Mości^[1].

Syn Iwana, brat biskupa wileńskiego Eustachego Wołłowicza i starosty grodzieńskiego Pawła Wołłowicza. Jego ojciec był wyznania kalwińskiego, a matka prawosławnego. Podobnie jak brat przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm podczas nauk w kolegium jezucikim.

Studiował na Uniwersytecie w Ingolstadt i Uniwersytecie w Altdorfie w 1578 roku oraz na Uniwersytecie w Padwie w 1593 roku^[2].

Jako administrator dóbr królewskich na Litwie założył parafię w Zalesiu. Zapisem testamentalnym z 14 czerwca 1602 r. nadał kościołowi w Zalesiu folwark z zabudowaniami w tej miejscowości oraz wsie Zalesie i Pohorany. Fundację tę zatwierdził król Zygmunt III Waza. W 1618 r. Wołłowicz przeniósł uposażenie parafii na klasztor bernardynek w Grodnie. Odtąd one pobierały dochody i miały utrzymać duszpasterza i kościół^[3].

W 1617 roku, na polecenie króla Zygmunta III Wazy, zbudował w Sokolanach drewniany kościół i plebanię oraz wymierzył grunta pod przyszłe uposażenie parafii. Dnia 12 kwietnia 1618 r. Hieronim Wołłowicz i biskup wileński Eustachy Wołłowicz wydali dokument fundacyjny i jednocześnie erekcyjny dla parafii sokolańskiej^[4].

W 1628 roku wyznaczony komisarzem z Senatu do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego^[5].

Był elektorem Władysława IV Wazy z Księstwa Żmudzkiego w 1632 roku^[6].

Szachownica podarowana królowi Zygmuntowi III w 1608 roku przez Hieronima Wołłowicza

Przypisy

↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 250.
↑ Paweł Czaplewski, Polacy na studyach w Ingolsztacie, Poznań 1914, s. 108.
↑ Parafia pw. NMP Pocieszenia.
↑ Parafia pw. Przemienienia Pańskiego.
↑ Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 277.
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[1] Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 250.

[2] Paweł Czaplewski, Polacy na studyach w Ingolsztacie, Poznań 1914, s. 108.

[3] Parafia pw. NMP Pocieszenia.

[4] Parafia pw. Przemienienia Pańskiego.

[5] Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 277.

[6] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]