Kazimierz Wiśniewski (oficer)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Wiśniewski
Ilustracja
kpt. Kazimierz Wiśniewski (przed 1930)
kapitan administracji (piechoty) kapitan administracji (piechoty)
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1895
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1953
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Obszaru Warownego „Wilno”

Stanowiska

II oficer sztabu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Kazimierz Wiśniewski[1] (ur. 6 lutego 1895 w Warszawie, zm. 3 sierpnia 1953[2] tamże)[3][4] – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Wiśniewski urodził się 6 lutego 1895 roku w Warszawie. Był synem Piotra (1857–1932) i Józefy z Grabowskich (1860–1932).

Od sierpnia 1914 roku pełnił służbę w Legionach Polskich. Początkowo był adiutantem V batalionu, a następnie komendantem plutonu. 9 października 1914 roku w Jakubowicach, Józef Piłsudski mianował go podporucznikiem. Awans ten nie był uznawany przez austro-węgierskie władze wojskowe. Cesarska i królewska Naczelna Komenda Armii mianowała go chorążym – 28 kwietnia 1916 roku, a podporucznikiem dopiero 1 listopada 1916 roku[5]. Później został przeniesiony do Komendy Grupy Polskich Legionów, a następnie do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1916 roku był oficerem werbunkowym w Puławach, a od 6 kwietnia do 4 czerwca 1917 roku – kierownikiem Powiatowego Urzędu Zaciągu w Puławach[6]. Jego oddziałem macierzystym był 1 pułk piechoty[5].

7 kwietnia 1919 roku został przeniesiony ze Szkoły Żandarmerii do 3 pułku piechoty Legionów[7]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 6 pułku piechoty Legionów[8]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 719. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 6 pp Leg[9]. W latach 1923–1924 służył w 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem[10][11].

W 1928 roku pełnił służbę w Państwowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie[12]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[13]. W tym samym roku odbył trzymiesięczną praktykę w 1 pułku artylerii polowej Legionów (15 czerwca – 7 sierpnia) i 6 pułku piechoty Legionów (8 sierpnia – 15 września), a następnie ukończył Kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej (15 października – 15 grudnia). 5 stycznia 1931 roku został powołany z KOP do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1930–1932[14]. Z dniem 1 listopada 1932 roku, po ukończeniu kursu, lecz bez otrzymania dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został ponownie przeniesiony do KOP[15][16]. Od 5 lipca 1933 do 30 marca 1934 roku dowodził kompanią graniczną „Prozoroki”, następnie pełnił obowiązki adiutanta batalionu KOP „Podświle”, a od 11 sierpnia 1934 roku dowodził kompanią graniczną „Gudulino”. W 1937 roku, po ukończeniu 42 roku życia, został przeniesiony do grupy administracyjnej korpusu oficerów administracji z zachowaniem barw oficera piechoty. W 1939 roku pełnił służbę w Dowództwie Obszaru Warownego „Wilno” na stanowisku II oficera sztabu[17]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku został internowany na Litwie, a następnie w obozie NKWD w Griazowcu[6].

Zmarł 3 sierpnia 1953 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 190-2-12,13)[2].

Był mężem Teresy Skirmunt h. Dąb (1901–1962), z którą miał córkę Halinę (1927–1988)[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1811 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Kazimierz III Wiśniewski” w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko: podporucznika rezerwy piechoty Kazimierza I Wiśniewskiego (ur. 2 października 1878 roku) i majora piechoty Kazimierza II Wiśniewskiego (ur. 23 lutego 1887 roku).
  2. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: WIŚNIEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-08].
  3. ↑ Kazimierz Wiśniewski [online], geni_family_tree [dostęp 2020-05-08] (pol.).
  4. ↑ a b Kazimierz Wiśniewski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-05-08].
  5. ↑ a b Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 23.
  6. ↑ a b Kadra 1918–1939 ↓.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 1 maja 1919 roku, poz. 1536.
  8. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 42, 946.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 49.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 257, 410.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 237, 355.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 187.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 41, 800.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 438.
  16. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 35, w tym roku zajmował 32. lokatę na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty.
  17. ↑ Wykaz Legionistów ↓.
  18. ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 144 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Wiśniewski_(oficer)&oldid=72134845”