Klopidogrel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klopidogrel
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C16H16ClNO2S

Masa molowa

321,82 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

113665-84-2

PubChem

60606

DrugBank

APRD00444

Klasyfikacja medyczna
ATC

B01AC04

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Klopidogrel (clopidogrel, B01AC) – organiczny związek chemiczny, pochodna tienopirydyny, inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez ADP. Stosowanie nasycającej dawki klopidogrelu w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym (ASA) uznano za złoty standard w prewencji incydentów sercowo-naczyniowych po PCI u chorych z niestabilną dławicą piersiową i zawałem bez uniesienia odcinka ST[1][2].

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Klopidogrel nieodwracalnie modyfikuje strukturę płytkowego receptora ADP o nazwie P2Y12, bezpośrednio i swoiście hamując wiązanie ADP do receptora i hamując wywoływaną przez ADP aktywację kompleksu glikoprotein GPIIb/IIIa. Jest pochodną tienopirydynową 2. generacji i do hamowania receptora wymaga konwersji do aktywnego metabolitu za pośrednictwem cytochromu P450.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

  • Zapobieganie zakrzepom w objawowej miażdżycy u pacjentów po zawale serca (od kilku dni po zawale do mniej niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (trwającym od 7 dni do 6 miesięcy) oraz u pacjentów z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.
  • Zapobieganie zakrzepom u chorych z ostrym zespołem wieńcowym z uniesieniem odcinka ST (STEMI) i bez uniesienia (NSTEMI), dodatkowo do ASA przez 9–12 miesięcy.
  • chorzy ze stabilną choroba niedokrwienną serca i uczuleniem na ASA.

Połączenie klopidogrelu i ASA nie jest zalecane rutynowo w stabilnej przewlekłej chorobie miażdżycowej[3].

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Interakcje[edytuj | edytuj kod]

Niewskazane jest równoległe stosowanie klopidogrelu i warfaryny, gdyż warfaryna może nasilać krwawienie. Inhibitory receptora glikoproteinowego IIb/IIIa również mogą zwiększać ryzyko krwawienia i nie powinny być stosowane razem z klopidogrelem. Klopidogrel nasila wpływ kwasu acetylosalicylowego na indukowaną kolagenem agregację płytek, natomiast kwas acetylosalicylowy nie wpływa na mechanizm antyagregacyjny klopidogrelu. Klopidogrel nie zmienia wpływu heparyny na krzepnięcie krwi. Skojarzone stosowanie klopidogrelu i rt-PA nie zostało dotąd dostatecznie ocenione pod względem bezpieczeństwa dla pacjenta.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Najpoważniejszymi działaniami niepożądanymi wiążącymi się ze stosowaniem klopidogrelu są:

W przypadku przedawkowania dochodzi do przedłużenia czasu krwawienia. Nie ma swoistego antidotum; o ile konieczna jest szybka korekta przedłużonego czasu krwawienia, przetoczenie masy płytkowej może odwrócić efekt działania klopidogrelu.

Oporność na klopidogrel[edytuj | edytuj kod]

Oporność na klopidogrel jest słabo poznanym zjawiskiem, o nieznanym mechanizmie i niejasnym znaczeniu klinicznym. Częstość szacuje się na 4 do 30% w zależności od wskazania klinicznego, dawki, czasu od podania leku i użytych w ocenie czynności płytek metod diagnostycznych.

Ciąża i laktacja[edytuj | edytuj kod]

Kategoria B.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Dorośli

P.o. 75 mg raz na dobę niezależnie od posiłków

U chorych z NSTEMI;

Leczenie należy rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej 300 mg, następnie kontynuować podawanie dawki 75 mg/d w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w dawce 75–325 mg/d. Optymalny czas leczenia nie został ustalony.

U chorych ze STEMI

Leczenie rozpoczyna się od pojedynczej dawki nasycającej, następnie podaje się dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z ASA i lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U chorych po 75. roku życia leczenie rozpoczyna się bez dawki nasycającej.

Lek należy odstawić na co najmniej 5 dni (najlepiej 7) przed zabiegiem chirurgicznym. Przed planowanym CABG zaleca się odstawienie leku, chyba że korzyści z pilnej rewaskularyzacji przewyższają ryzyko związane z nadmiernym krwawieniem[5].

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Agregex, Areplex, Clogrel, Clopidix, Clopidogrel Apotex, Clopidogrel Genoptim, Grepid, Plavix, Tessyron, Trombex, Zyllt, Pegorel

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Steven R. Steinhubl i inni, Early and sustained dual oral antiplatelet therapy following percutaneous coronary intervention: a randomized controlled trial, „Journal of the American Medical Association”, 288 (19), 2002, s. 2411–2420, DOI10.1001/jama.288.19.2411, PMID12435254 (ang.).
  2. S. Yusuf i inni, Effects of clopidogrel in addition to aspirin in patients with acute coronary syndromes without ST-segment elevation, „The New England Journal of Medicine”, 345 (7), 2001, s. 494–502, DOI10.1056/NEJMoa010746, PMID11519503 (ang.).
  3. Czwarta Wspólna Grupa Robocza Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i innych towarzystw do spraw prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej. Europejskie wytyczne dotyczące prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej – wersja skrócona. Kardiologia Polska 2008; 66: 4 (supl. 1)
  4. Plavix,Summary of product Characteristics, European Public Assessment Report Revision 22 - Published 27/05/10
  5. Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 159. ISBN 83-7430-031-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2006. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2006. ISBN 83-7430-060-4.
  • Paul A. Gurbel, Udaya S. Tantry, The role of clopidogrel in cardiovascular diseases, „Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej”, 117 (5-6), 2007, s. 207–209, DOI10.20452/pamw.130, PMID18030868 (ang.).