Klubowe Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2000

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klubowe Mistrzostwa Świata 2000
2000 FIFA Club World Cup
port. Campeonato Mundial de Clubes da FIFA de 2000
Szczegóły turnieju
Gospodarz

Brazylia Brazylia

Termin

5 stycznia14 stycznia

Liczba drużyn

(z 6 konfederacji)

Stadiony

2 (w 2 miastach)

Mistrz

Corinthians Paulista (1. tytuł)

Statystyki turnieju
Mecze

14

Strzelone gole

43 (3,07 na mecz)

Frekwencja

496 000  (35 429 na mecz)

Król strzelców

Nicolas Anelka Francja (3 gole)
Romário Brazylia (3 gole)

Najlepszy zawodnik

Edílson Brazylia

Klubowe Mistrzostwa Świata 2000 (ang. FIFA Club World Championship Brazil 2000) – pierwsza edycja rozgrywek piłkarskich pod patronatem FIFA mająca wyłonić najlepszą klubową drużynę świata. Rozegrana została pomiędzy 5 a 14 stycznia 2000 w Brazylii. Zwycięzcą została drużyna Corinthians Paulista.

Uczestnicy turnieju[edytuj | edytuj kod]

Ideą rozgrywek było uczestnictwo w nich aktualnie najlepszych drużyn z poszczególnych kontynentów. W turnieju wzięło udział 8 ekip, ale kryteria ich doboru wzbudziły kontrowersje. Europa mając 2 miejsca w zawodach była reprezentowana przez Real Madryt i Manchester United – zwycięzców Ligi Mistrzów oraz Pucharu Interkontynentalnego w latach 1998 i 1999. Z Afryki, Ameryki Północnej oraz Oceanii także zaproszeni zostali klubowi mistrzowie tych kontynentów z roku 1999. Azjatycką drużyną w turnieju był An-Nassr – zdobywca Superpucharu Azji, ale z roku 1998. Japoński Júbilo Iwata, zdobywca kontynentalnego Pucharu Mistrzów oraz Superpucharu w 1999 roku, czyli de facto najlepsza wówczas drużyna Azji, został przez organizatorów pominięty. Podobnie postąpiono z brazylijskim SE Palmeiras z miasta São Paulo, aktualnym zwycięzcą Copa Libertadores. FIFA pierwszeństwo przed nim dała CR Vasco da Gama, triumfatorowi Copa Libertadores z roku 1998.

Klub Konfederacja Tytuł
An-Nassr Arabia Saudyjska AFC Zdobywca Superpucharu Azji 1998
Corinthians Paulista Brazylia Gospodarz Mistrz Brazylii 1998
Manchester United Anglia UEFA Zwycięzca Ligi Mistrzów 1998/1999
Necaxa Meksyk CONCACAF Zdobywca Pucharu Mistrzów Ameryki Północnej 1999
Raja Casablanca Maroko CAF Zwycięzca Ligi Mistrzów Afryki 1999
Real Madryt Hiszpania UEFA Zdobywca Pucharu Interkontynentalnego 1998
South Melbourne Australia OFC Klubowy Mistrz Oceanii 1999
CR Vasco da Gama Brazylia CONMEBOL Zdobywca Copa Libertadores 1998

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Drużyny podzielono na dwie czterozespołowe grupy (A i B), w których grano systemem "każdy z każdym" w jednej rundzie (łącznie 6 meczów w każdej grupie). Zwycięzcy grup kwalifikowali się bezpośrednio do finału turnieju, a zdobywcy drugich miejsc rozgrywali mecz o 3. miejsce. W przypadku równej liczby punktów (na koniec fazy grupowej) decydowała lepsza różnica pomiędzy bramkami zdobytymi a straconymi. W fazie finałowej dla wyłonienia zwycięzcy, w przypadku remisu po 90 minutach, zarządzano dogrywkę (2x15 minut) i ewentualnie serię rzutów karnych. Łącznie w turnieju rozegrano 14 meczów.

Miasta i Stadiony[edytuj | edytuj kod]

Gospodarzami turnieju były: São Paulo, gdzie rozegrano wszystkie mecze grupy A, oraz Rio de Janeiro, które gościło drużyny grupy B oraz mecz o 3. miejsce i finał zawodów.

W São Paulo mecze rozgrywano na Stadionie im. Cícero Pompeu de Toledo zwanym też Morumbi należącym do São Paulo FC i mogącym pomieścić około 75 tys. kibiców.

Mecze w Rio rozgrywane były na słynnej Maracanie, której pojemność wynosiła wówczas ponad 90 tys. miejsc. Właścicielem stadionu jest stan Rio de Janeiro, ale swoje mecze rozgrywają na nim m.in. CR Flamengo oraz Fluminense FC.

Sędziowie[edytuj | edytuj kod]

Do zawodów wytypowano 16 sędziów z 16 krajów. Jednym z nich był Jacek Pocięgiel, który pomagał na linii arbitrowi głównemu w meczach Corinthians PaulistaRaja Casablanca oraz Real MadrytCorinthians Paulista. Najwięcej meczów podczas turnieju sędziowali Holender Dick Jol oraz Kolumbijczyk Óscar Ruiz (po 3 spotkania).

Sędziowie główni Asystenci
Afryka
Daouda N'Doye Senegal Ali Tomusangue Uganda
Ameryka Południowa
Horacio Elizondo Argentyna
Óscar Ruiz Kolumbia
Miguel Giacomuzzi Paragwaj
Fernando Cresci Urugwaj
Ameryka Północna
William Mattus Kostaryka Haseeb Mohammed Trynidad i Tobago
Azja
Saad Mane Kuwejt Sergiej Ufimcew Kazachstan
Europa
Stefano Braschi Włochy
Dick Jol Holandia
Jens Larsen Dania
Jacek Pocięgiel Polska
Oceania
Derek Rugg Nowa Zelandia Lavetala Siuamoa Samoa

Wyniki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

(wszystkie mecze na stadionie Morumbi w São Paulo)

Nr Data Mecz Gole Widzów Raport
1 05.01. Real Madryt HiszpaniaAn-Nassr Arabia Saudyjska 3:1 (1:1) Anelka 21', Raúl 61', Sávio 69' – Al-Husseini 45' (karny) 12 000 [1]
2 05.01. Corinthians Paulista BrazyliaRaja Casablanca Maroko 2:0 (0:0) Luizão 50', Fábio Luciano 64' 23 000 [2]
5 07.01. Real Madryt HiszpaniaCorinthians Paulista Brazylia 2:2 (1:1) Anelka 19', 71' – Edílson 28', 64' 55 000 [3]
6 07.01. Raja Casablanca MarokoAn-Nassr Arabia Saudyjska 3:4 (1:1) Al-Dosari 24' (samobójczy), El Moubarki 66', El Karkouri 73'
- Amin 4', Bahja 63', Al-Husseini 64', Saïb 85'
3 000 [4]
9 10.01. Real Madryt HiszpaniaRaja Casablanca Maroko 3:2 (0:1) Hierro 49', Morientes 53, Geremi 88' – Achami 28', Moustaoudia 59' 18 000 [5]
10 10.01. An-Nassr Arabia SaudyjskaCorinthians Paulista Brazylia 0:2 (0:1) Ricardinho 24', Rincón 81' 31 000 [6]
Tabela grupy A
Miejsce Klub Pkt M Z R P Bramki
1. Corinthians Paulista Brazylia 7 3 2 1 0 6-2
2. Real Madryt Hiszpania 7 3 2 1 0 8-5
3. An-Nassr Arabia Saudyjska 3 3 1 0 2 5-8
4. Raja Casablanca Maroko 0 3 0 0 3 5-9

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

(wszystkie mecze na stadionie Maracanã w Rio de Janeiro)

Nr Data Mecz Gole Widzów Raport
3 06.01. Manchester United AngliaNecaxa Meksyk 1:1 (0:1) Yorke 88' – Montecinos 14' 50 000 [7]
4 06.01. CR Vasco da Gama BrazyliaSouth Melbourne Australia 2:0 (0:0) Felipe 53', Edmundo 86' 66 000 [8]
7 08.01. Manchester United AngliaCR Vasco da Gama Brazylia 1:3 (0:3) Butt 81' – Romário 24', 26', Edmundo 43' 55 000 [9]
8 08.01. South Melbourne AustraliaNecaxa Meksyk 1:3 (1:2) Anastasiadis 45' – Montecinos 19' (karny), Delgado 29', Cabrera 79' 5000 [10]
11 11.01. Manchester United AngliaSouth Melbourne Australia 2:0 (2:0) Fortune 8', 20' 25 000 [11]
12 10.01. Necaxa MeksykCR Vasco da Gama Brazylia 1:2 (1:1) Aguinaga 5' – Odvan 14', Romário 69' 45 000 [12]
Tabela grupy B
Miejsce Klub Pkt M Z R P Bramki
1. CR Vasco da Gama Brazylia 9 3 3 0 0 7-2
2. Necaxa Meksyk 4 3 1 1 1 5-4
3. Manchester United Anglia 4 3 1 1 1 4-4
4. South Melbourne Australia 0 3 0 0 3 1-7

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

(stadion Maracanã w Rio de Janeiro)

Nr Data Mecz Gole Widzów Raport
13 14.01. Real Madryt HiszpaniaNecaxa Meksyk 1:1 (1:1, 1:0), karne 3:4 Raúl 15' – Delgado 58' 35 000 [13]

Finał[edytuj | edytuj kod]

(stadion Maracanã w Rio de Janeiro)

Nr Data Mecz Gole Widzów Raport
14 14.01. Corinthians Paulista BrazyliaCR Vasco da Gama Brazylia 0:0, karne 4:3 73 000 [14]

Najlepsi strzelcy[edytuj | edytuj kod]

Najlepszymi strzelcami turnieju zostali Nicolas Anelka i Romário, którzy zbobyli po 3 gole. Podczas całych zawodów zdobyto 43 gole, a na listę strzelców wpisało się 31 zawodników (dodatkowo Madhi Al-Dosari z golem samobójczym).

Zawodnik Klub Gole
Nicolas Anelka Real Madryt Hiszpania 3
Romário CR Vasco da Gama Brazylia 3
Quinton Fortune Manchester United Anglia 2
Fahad Al-Husseini An-Nassr Arabia Saudyjska 2
Cristian Montecinos Necaxa Meksyk 2
Edmundo Vasco da Gama Brazylia 2
Raúl Real Madryt Hiszpania 2
Edílson Corinthians Paulista Brazylia 2
Agustin Delgado Necaxa Meksyk 2

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Za najlepszego zawodnika turnieju uznano Edílsona z Corinthians Paulista. Brazylijczyk w 4 meczach zdobył 2 gole i miał 1 asystę. Saudyjski An-Nassr otrzymał nagrodę dla drużyny grającej najbardziej fair.

Złota Piłka Srebrna Piłka Brązowa Piłka
Edílson
(Corinthians Paulista Brazylia)
Edmundo
(Vasco de Gama Brazylia)
Romário
(Vasco de Gama Brazylia)
Nagroda Fair Play An-Nassr Arabia Saudyjska

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]