Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń

	Linia kolejowa
	Linia kolejowa
	Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń
	Dane podstawowe
Zarządca	Polskie Koleje Linowe S.A.
Długość	1,420 km
Prędkość maksymalna	9,36 km/h
	; Dolna stacja kolei krzesełkowej na Mosorny Groń
	Historia
Rok otwarcia	2003
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Portal Transport szynowy

Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń – całoroczna kolej krzesełkowa z krzesełkami 4-osobowymi, z Zawoi-Policzne na Mosorny Groń w Beskidzie Żywieckim. Kolej wyprodukowała firma Pomagalski S.A., a operatorem są Polskie Koleje Linowe S.A.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2001 została zarejestrowana spółka „Ośrodek Turystyczno-Narciarski "Mosorny Groń" Sp. z o.o.”. Udziałowcami byli m.in. mieszkańcy i samorząd Zawoi (który wniósł aportem do spółki działki gminne o ówczesnej wartości 1 mln złotych w zamian za 22% udziałów) oraz kilka krakowskich firm. Kłopoty finansowe i konflikty między niektórymi współwłaścicielami od początku utrudniały inwestycję. Ukończono ją kosztem ponad 15 mln zł, w tym ok. 10 mln kredytu pod zastaw gminnych gruntów^[1]^[2]. Kolej krzesełkowa została uruchomiona w 2003. Dotychczasowy operator ogłosił upadłość likwidacyjną (sąd ogłosił upadłość w październiku 2008). Syndyk masy upadłości ogłosił w kwietniu 2009 przetarg na zakup ośrodka (cena wywoławcza 16 504 217,31 zł). Przedmiotem przetargu były nieruchomości składające się z 26 działek o łącznej powierzchni ponad 3,67 ha oraz stacja narciarska z hotelem, parking, kolej krzesełkowa oraz inne maszyny i urządzenia. W kwietniu 2010 ośrodek kupiły Polskie Koleje Linowe S.A. (przejęcie nastąpiło w sierpniu tego roku).

Kolej wraz z poprowadzoną wzdłuż niego trasą narciarską, która na okres od stycznia 2015 do listopada 2025 ma przyznaną licencję FIS na rozgrywanie krajowych i międzynarodowych zawodów narciarskich w slalomie i slalomie gigancie^[3] oraz kilkoma wyciągami i trasami, stanowi Ośrodek Turystyczno-Narciarski Mosorny Groń w Zawoi.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Kolej krzesełkowa	na Mosorny Groń^[4]
Długość trasy [m]	1420
Poziom stacji dolnej [m n.p.m.]	709
Poziom stacji górnej [m n.p.m.]	1045
Różnica poziomów [m]	336
Podpory trasowe	12
Typ krzesełek	4-osobowe
Liczba krzesełek	176
Zdolność przewozowa [osób na godzinę]	2400

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Budynek dolnej stacji
Dolna stacja kolei
Bramki na dolnej stacji
Dolny odcinek kolei
Fragment podpory trasowej
Środkowy odcinek kolei przez las
Fragment podpory trasowej
Dojazd do górnej stacji
Górna stacja kolei
Górna stacja kolei
Budynek górnej stacji
Plan ośrodka narciarskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ireneusz Dańko: Drugie życie Mosornego Gronia. Gazeta Wyborcza, 2008-12-26. [dostęp 2016-08-04].
↑ Mosorny Groń pod młotek. Dziennik Polski, 2009-04-29. [dostęp 2016-08-04].
↑ Homologacje FIS dla Zawoi. [dostęp 2016-08-04].
↑ Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 121. ISBN 978-83-7729-036-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010. ISBN 978-83-7729-036-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kolej krzesełkowa „Mosorny Groń” (pol.). Polskie Koleje Linowe. [dostęp 2016-08-04].

[1] Ireneusz Dańko: Drugie życie Mosornego Gronia. Gazeta Wyborcza, 2008-12-26. [dostęp 2016-08-04].

[2] Mosorny Groń pod młotek. Dziennik Polski, 2009-04-29. [dostęp 2016-08-04].

[3] Homologacje FIS dla Zawoi. [dostęp 2016-08-04].

[4] Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 121. ISBN 978-83-7729-036-1.

[1]

[2]

[3]

[4]