Konstantyn II (król Szkocji)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstantyn II
Ilustracja
ilustracja herbu
Król Alby
Okres

od 900
do 943

Poprzednik

Donald II

Następca

Malcolm I

Dane biograficzne
Dynastia

Alpin

Data urodzenia

Przed 879

Data śmierci

952

Ojciec

Aedh

Żona

1. Nieznana z imienia córka Eadwulfa II

Dzieci

Indulf

Konstantyn II (gael.: Causantín mac Áeda) (przed 879952) – król Alby (Szkocji) w latach 900 - 943. Syn Aedha. Był jednym z najdłużej panujących królów Szkocji, dłużej od niego panował tylko Wilhelm I Lew.

Walki z wikingami[edytuj | edytuj kod]

Był wielkim wrogiem wikingów. Gdy Anglia została przez nich najechana i bronił się już tylko Wessex, Konstantyn wyruszył ze swą armią przeciw wspólnemu wrogowi. Kronika biskupa Cellacha (1 kronika Szkocji) wspomina to tak:

Spotkał się na wzgórzu Blief i wezwał armię ze Scone po otrzymaniu błogosławieństwa, ruszył do walki z północnymi najeźdźcami

W 914 wysłał swą armię do Irlandii by pokonać niepokornego Ivresa.

Anglia[edytuj | edytuj kod]

Miał wielu wrogów wśród południowych sąsiadów i zdobył wiele angielskich miast, m.in. Chester, Sunderland, a także zdobył Bernicię, zaś jego syn Eochaid wkroczył tryumfalnie do Manchesteru.

Koniec panowania[edytuj | edytuj kod]

Został zmuszony do abdykacji przez swego kuzyna Malkolma I, nie próbował odzyskać tronu. Po śmierci został pochowany na wyspie Iona. Tron zdołał odzyskać jego syn Indulf w 954.