
Krasław
| |||
![]() | |||
| |||
Państwo | ![]() | ||
Gmina | Krasław | ||
Powierzchnia | 8,6 km² | ||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
9114[1] 1059,8 os./km² | ||
![]() | |||
Strona internetowa | |||
Portal ![]() |
Krasław (łot. Krāslava, łatg. Kruoslova, niem. Kreslau) – miasto na wschodniej Łotwie, stolica gminy Krasław (łot. - Krāslavas novads). 10 854 mieszkańców.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miasteczko zaczęło się intensywnie rozwijać dopiero w XVIII w. gdy swoją opieką otoczył je Jan Ludwik Plater - wojewoda, starosta i kasztelan inflancki. To on założył tutaj główną rezydencję Platerów, co za skutkowało tym, że miasteczko stało się jednym z wielu promieniujących punktów polskości skupiających życie z "Inflant Polskich". Miasto po Janie Ludwiku przejął jego syn - Konstanty Ludwik Plater, którego wkład w rozwój miasta był jeszcze większy: powstały ratusz i kramy, szpital, pałac i biblioteka. Konstanty Ludwik ufundował wzniesiony w latach 1755-1767 kościół według projektu Antonia Paracco, do którego po krótkim czasie trafiły relikwie św. Donata (biskupa Euorei w greckim Epirze). Świątynia ta miała stać się katedrą biskupiej diecezji inflanckiej, jednak uniemożliwił to pierwszy rozbiór Polski w 1772 roku, po którym ziemie Inflant zostały odłączone od Państwa polskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Pałac barokowy zbudowany przez Konstantego Ludwika Platera w latach 1765-1791, wg proj. Antoniego Paracco, nakryty unikalnym w skali dzisiejszej Łotwy dachem mansardowym. W jego skład wchodzi także: budynek biblioteki i młyn wodny. Pałac piętrowy, w środkowej części dwupiętrowy[2]
- kościół pw. św. Ludwika (1755-1767) proj. Antoniego Paracco. Główny ołtarz został w 1760 ozdobiony freskiem włoskiego malarza związanego z Polską - Filippo Castaldiego, fresk przedstawia św. Ludwika (króla Francji) wyruszającego na krucjatę. W latach 80 XIX wieku ksiądz Józef Jałowiecki, proboszcz kościoła w Krasławiu, zamówił obraz o tej samej treści, a jego wykonawcą byli m.in. Tomasz Lisiewicz (twórcy m.in rysunków technicznych w prezbiterium Kościoła Mariackiego w Krakowie) i Izydor Jabłoński. Obraz powstał ostatecznie w 1884 roku, a szkic do niego wykonał Jan Matejko. Szkic ten obecnie znajduje się w Muzeum Okręgowym w Toruniu. Wspomniany powyżej obraz został odnowiony w latach 2003-2006 przez polskich konserwatorów (z funduszu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Obecnie wisi na bocznej ścianie prezbiterium. W ostatnich latach kościół został objęty projektem rewaloryzacyjnym, realizowanym w ramach Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Dziedzictwo Kulturowe”, finansowanym ze środków ministerialnych, które pochodzą bezpośrednio z budżetu Państwa Polskiego.
- Kościół ewangelicki
- molenna (dom modlitwy) staroobrzędowców
W XVIII-XIX wieku działało w Krasławiu seminarium duchowne.
Ludzie związani z Krasławiem[edytuj | edytuj kod]
- Naum Aronson - rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego, tworzący głównie we Francji
- Nikołaj Łosski - rosyjski filozof
- August Kościesza-Żaba - polski i rosyjski orientalista, iranista
- Jan Purwiński - polski duchowny katolicki, biskup kijowsko-żytomierski
- Ineta Radēviča - łotewska lekkoatletka
- Juris Silovs - łotewski lekkoatleta
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā»
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 124
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Krasław w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- Krasław w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
- Krasław w Bibliotece Narodowej
- Kreslawka in Klein-Livland oder Polnisch-Livland.
- Polacy na Wschodzie.
|