Księże Pole
50°06′31″N 17°57′56″E/50,108611 17,965556| wieś | |
 Kościół św. Bartłomieja | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
195[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-133[3] |
| Tablice rejestracyjne |
OGL |
| SIMC |
0491080 |
Położenie na mapie gminy Baborów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego  | |
| 50°06′31″N 17°57′56″E/50,108611 17,965556[1]
| |
Księże Pole (niem. Knispel[4], cz. Kněží Pole[5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Baborów.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość została zanotowana w roku 1220 jako Kneispole, Knesopole oraz Knesepole, w 1250 jako Cnespole, w 1261 Kennespole, 1265 Knespol. Nazwa miejscowości oznacza literalnie własność księcia lub księdza[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1220 roku miejscowość pierwotnie należała do Margrabstwa Moraw, nawet po wydzieleniu z niego księstwa opawskiego, które to co najmniej od końca XV wieku było już uważane za część Górnego Śląska, jednak miejscowość pozostała częścią Moraw jako część kietrzańskiej enklawy na Śląsku[4].
Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. Pierwotnie była zamieszkana przez tzw. Morawców, jeszcze w XVII wieku językiem kazań był język morawski (gwary laskie)[7], na początku XX wieku była już niemieckojęzyczna. W granicach Polski od końca II wojny światowej. Po drugiej wojnie światowej Morawców uznano za ludność polską i pozwolono im pozostać. Po 1956 nastąpiła fala emigracji do Niemiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:
- kościół par. pw. św. Bartłomieja, z l. 1756-63, 1906 r., wypis z księgi rejestru.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 64358
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 639 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Mapa kietrzańskiej enklawy morawskiej
- ↑ Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 252. (niem.).
- ↑ Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, "Wisła" tom XI 1897, str. 121.
- ↑ Mapa Zasięg mowy polskie na Śląsku około połowy XVII wieku. Opracował Tadeusz Ładogórski w: Historia Śląska pod redakcją Karola Maleczyńskiego, Wrocław 1966, Tom 1, cz. 3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 20. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
- Siedziba gminy: Baborów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Część miasta | |
| Przysiółki wsi |
