Księżyc pasterski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Księżyce pasterskie Prometeusz i Pandora kształtują swoim oddziaływaniem wąski, lecz gęsty pierścień F Saturna.

Księżyc pasterski (satelita pasterski) – niewielki księżyc krążący w pobliżu pierścieni planety-olbrzyma, którego oddziaływanie grawitacyjne ma wpływ na kształt pierścienia. Najwięcej znanych księżyców tego rodzaju posiadają planety o rozbudowanych systemach pierścieni, Saturn i Uran[1]. Przypuszcza się, że obiekty te mogą być także źródłem materii pierścieni. Przykładami księżyców pasterskich są:

Natomiast wśród księżyców zasilających materią pierścienie można wskazać m.in. Amalteę — uderzenia w jej powierzchnię zasilają jeden z pierścieni ażurowych Jowisza, oraz Enceladusa, który poprzez aktywność kriowulkaniczną tworzy pierścień E Saturna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czechowski Leszek: Planety widziane z bliska. Warszawa, Wiedza Powszechna 1985