Rea (księżyc)
| ||
 Zdjęcie Rei zrobione przez sondę Cassini | ||
| Planeta | Saturn | |
| Odkrył | Giovanni Cassini | |
| Data odkrycia | 23 grudnia 1672 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 527 068[1] km | |
| Mimośród | 0,0002[1] | |
| Perycentrum | 526 960 km | |
| Apocentrum | 527 170 km | |
| Okres obiegu | 4,518[1] d | |
| Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | 0,333[1]° | |
| Długość węzła wstępującego | 351,042[1]° | |
| Argument perycentrum | 241,619[1]° | |
| Anomalia średnia | 179,781[1]° | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 1528 km | |
| Masa | (2,306518 ± 0,000353)×1021 kg | |
| Średnia gęstość | (1,2333 ± 0,0053) g/cm3 | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,264 m/s2 | |
| Prędkość ucieczki | 0,635 km/s | |
| Okres obrotu wokół własnej osi | synchroniczny | |
| Albedo | 0,949 ± 0,003 | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
9m | |
| Temperatura powierzchni | 53 K - 99 K | |
Rea (Saturn V) – drugi co do wielkości księżyc Saturna, odkryty w 1672 roku przez włoskiego astronoma Giovanniego Cassiniego.
Spis treści
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Reja (Rea, gr. Ῥέα Rhea) – w mitologii greckiej, jedna z tytanid, siostra i żona Kronosa. Spłodziła z nim bogów olimpijskich: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa, Posejdona, Zeusa. Reę, często utożsamianą z Kybele, przedstawiano na wozie zaprzężonym w lwy i w diademie z wież obronnych, który nosiła na głowie.
Powierzchnia[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]
Rea jest księżycem lodowym, o gęstości 1,2 g/cm3. Najbardziej prawdopodobny model budowy wewnętrznej, oparty na pomiarach pola grawitacyjnego Rei, wskazuje, że jest to ciało, które praktycznie nie uległo dyferencjacji grawitacyjnej i nie ma rozdzielonych warstw o różnym składzie chemicznym. Model budowy, który odpowiada pomiarom i jest dopuszczony przez ewolucję termiczną wnętrza księżyca, zakłada, że cienka zewnętrzna warstwa jest zbudowana z lodu praktycznie bez dodatku skał, natomiast wnętrze jest jednorodną mieszaniną lodu i skał[2].
Atmosfera[edytuj | edytuj kod]
W 2010 sonda Cassini odkryła obecność bardzo rzadkiej atmosfery wokół księżyca. W atmosferze odkryto tlen i dwutlenek węgla. Atmosfera pojawia się okresowo, kiedy Rea przechodzi przez pole magnetyczne Saturna, wysokoenergetyczne cząstki złapane w polu magnetycznym planety wchodzą w reakcję z powierzchnią księżyca, uwalniając przy tym atomy tlenu. Pochodzenie dwutlenku węgla nie jest jeszcze znane. Według jednej z teorii może powstawać na skutek reakcji tlenu z bogatymi w węgiel ziarnami, które mogą pochodzić z samego księżyca lub z mikrometeorytów opadających na jego powierzchnię[3]. Atmosfera Rei jest około 5 bilionów razy mniej gęsta od atmosfery Ziemi[3][4].
Kwestia istnienia pierścieni Rei[edytuj | edytuj kod]
Obserwacje sondy Cassini wykonane podczas jej przelotu w pobliżu Rei w 2005 roku sugerowały, że Rea może posiadać kolisty system pierścieni, składający się z trzech wąskich pasm materii. Byłby to pierwszy księżyc, wokół którego odkryto pierścienie. O tym niepotwierdzonym odkryciu poinformowało czasopismo „Science” w wydaniu z 6 marca 2008 roku[5].
Jednak badania przestrzeni wokół księżyca, wykonane podczas kolejnych przelotów sondy Cassini w pobliżu Rei, nie potwierdziły występowania tam cząstek materii tworzącej pierścienie. W rezultacie 29 lipca 2010 ogłoszono, że przypuszczenia co do istnienia tych pierścieni były bezzasadne[6].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie Rei wykonane z odległości 280 317 kilometrów
Zdjęcie Rei wykonane z odległości 43 000 kilometrów
Zdjęcie Rei wykonane z odległości 3778 kilometrów
Zdjęcie Rei wykonane z odległości 2779 kilometrów
_away.jpg)
_away.jpg)
_away.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
- największe księżyce Saturna: Tytan, Japet, Dione, Tetyda i Enceladus
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-09-30].
- ↑ Luciano Iess i inni, Gravity field and interior of Rhea from Cassini data analysis, „Icarus”, 190, 2007, s. 585-593, DOI: 10.1016/j.icarus.2007.03.027.
- ↑ a b Dale P. Cruikshank. Generating an Atmosphere. „Science”. 330 (6012), s. 1755-1756, 2010-12-24. DOI: 10.1126/science.1200473.
- ↑ Thin Air: Oxygen Atmosphere Found on Saturn's Moon Rhea. [dostęp 2010-12-01].
- ↑ Geraint H. Jones, et al.. The Dust Halo of Saturn's Largest Icy Moon, Rhea. „Science”. 319 (5868), s. 1380–1384. AAAS. DOI: 10.1126/science.1151524. PMID: 18323452 (ang.). [dostęp 2010-10-01].
- ↑ Lauren Gold: No rings around Saturn's Rhea, astronomers find (ang.). Cornell University Cronicle Online, 2010-07-29. [dostęp 2010-09-02].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rhea. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
- Rhea (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26].
| ||||||||||||||||||||||||||||
