Ludwik Hieronim Morstin

Ludwik Hieronim Morstin
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1886 ; Pławowice
Data i miejsce śmierci	12 maja 1966 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	dramatopisarz, prozaik, poeta, redaktor
Miejsce zamieszkania	Pławowice, Zakopane, Warszawa
Narodowość	polska
Rodzice	Ludwik Morsztyn, Amelia Lubieniecka
Małżeństwo	10 lipca 1918
Partnerka	Janina Maria Żółtowska
Krewni i powinowaci	Maria Morstin-Górska – siostra, Alfred Józef Morstin – brat, Zygmunt Morstin – brat
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Ludwik Hieronim Morstin (ur. 12 grudnia 1886 w Pławowicach, zm. 12 maja 1966 w Warszawie) – dramatopisarz, prozaik, poeta, redaktor, dyplomata.

Życiorys

Urodził się 12 grudnia 1886 w Pławowicach, w rodzinie Ludwika, właściciela ziemskiego, i Amelii z Lubienieckich^[1]. Był bratem Marii (1893–1972).

Uczył się w III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, a w latach 1906–1910 studiował w Monachium, Berlinie, Lipsku i Paryżu. Po studiach był współredaktorem miesięcznika „Museion” (1911–1913).

W okresie pierwszej wojny światowej, służył w 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Brał udział w pracach Naczelnego Komitetu Narodowego. Był urzędnikiem Rady Regencyjnej. W 1918 roku wziął ślub^[2] z Janiną Żółtowską. W latach 1919–1922 w Paryżu i 1922–1924 w Rzymie jako wojskowy i dyplomata (attaché wojskowy) reprezentował Polskę. W tym czasie pełnił także funkcję oficera łącznikowego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego przy sztabie marszałka Focha oraz adiutanta szefa Polskiej Misji Wojskowej generała Tadeusza Rozwadowskiego. Został formalnie przeniesiony do rezerwy i pozostawiony czasowo w służbie czynnej. Z dniem 30 listopada 1924 został zwolniony z czynnej służby w stopniu kapitana rezerwy^[3]. Służbę wojskową zakończył w stopniu majora.

Przyjaciel prof. Stanisława Estreichera (1869–1939).

W latach 1930–1931 był redaktorem miesięcznika „Pamiętnik Warszawski”. Na łamach tego czasopisma dał się poznać jako przedstawiciel nurtu klasycystycznego, powstałego przy końcu Młodej Polski. W czasie drugiej wojny światowej brał czynny udział w konspiracji. Po wojnie musiał opuścić pałac w Pławowicach, przeniósł się do Zakopanego, gdzie założył i był prezesem Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej. Dla amatorskiej sceny działającej przy tej instytucji napisał sztukę Buntownica. Pracował jako kierownik literacki w teatrach w Krakowie i Katowicach.

W 1938 otrzymał Nagrodę Literacką Miasta Krakowa za książkę Misterium nocy majowej^[4].

W 1960 przeniósł się do Warszawy, gdzie mieszkał do śmierci. Zmarł 12 maja 1966 tamże i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 31 wprost-2-6)^[5]. Jego żoną była Janina z domu Żółtowska (zm. 1965 w wieku 69 lat)^[5].

Był Honorowym Obywatelem Zakopanego. Rok 2016 ogłoszony został Rokiem Ludwika Hieronima Morstina w Proszowicach^[6].

Awanse

chorąży – 8 września 1915
podporucznik – 1 listopada 1916
kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 448. lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwowych piechoty)
major – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 (w 1934 zajmował 70. lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwowych piechoty)

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (1963)
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (8 kwietnia 1953)^[7]
Krzyż Niepodległości (28 marca 1939)^[8]^[1]^[9]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[10]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[11]
Złoty Krzyż Zasługi (15 czerwca 1946)^[12]
Złoty Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)^[13]
Krzyż Oficerski Orderu śś. Maurycego i Łazarza (Włochy)^[10]
Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, 1921)^[10]^[14]

Wywód przodków

4. Władysław Teodor Morsztyn
	2. Ludwik Morsztyn
5. Maria Anna Ostrowska
		1. Ludwik Hieronim Morstin
6. Hipolit Jakub Lubieniecki
	3. Amelia Lubieniecka
7. Jadwiga Łempicka

Wybrane dzieła

Na Racławickim błoniu: udramatyzowana pieśń, 1906
Pieśni, 1907
Legion Wyspiańskiego, 1911
Szlakiem Legionów, 1913
Misterium Galilei, 1920
Obrona Ksantypy, 1939

Przypisy

↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-19]..
↑ Urząd Stanu Cywilnego Głuchowo (pow. kościański). Akt małżeństwa 4/1918
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 126 z 30 listopada 1924, s. 712.
↑ Nagroda liter. m. Krakowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 120 z 29 maja 1928.
↑ ^a ^b Cmentarz Stare Powązki: JANINA MORSTINOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-09-06] .
↑ Uchwała Rady Miejskiej w Proszowicach w sprawie ogłoszenia roku 2016 Rokiem Ludwika Hieronima Morstina. [dostęp 2016-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-23)].
↑ M.P. z 1953 r. nr 35, poz. 438 „za zasługi w dziedzinie twórczości literackiej”.
↑ M.P. z 1939 r. nr 73, poz. 161 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-19]..
↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 503.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.
↑ M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.
↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 460 „za wybitną twórczość literacką”.
↑ Rozkaz Naczelnika Państwa L. 2138 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 84)

Bibliografia

Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.

[p1-1] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-19]..

[2] Urząd Stanu Cywilnego Głuchowo (pow. kościański). Akt małżeństwa 4/1918

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_126_z_30_listopada_1924,_s._712-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 126 z 30 listopada 1924, s. 712.

[4] Nagroda liter. m. Krakowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 120 z 29 maja 1928.

[UMW-5] Cmentarz Stare Powązki: JANINA MORSTINOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-09-06] .

[6] Uchwała Rady Miejskiej w Proszowicach w sprawie ogłoszenia roku 2016 Rokiem Ludwika Hieronima Morstina. [dostęp 2016-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-23)].

[7] M.P. z 1953 r. nr 35, poz. 438 „za zasługi w dziedzinie twórczości literackiej”.

[8] M.P. z 1939 r. nr 73, poz. 161 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[9] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-19]..

[sl-10] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 503.

[11] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.

[12] M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.

[13] M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 460 „za wybitną twórczość literacką”.

[14] Rozkaz Naczelnika Państwa L. 2138 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 84)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]