Macchi MC.205
 Macchi C.205 w Muzeum Włoskich Sił Powietrznych w Vigna di Valle | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
19 kwietnia 1942 |
| Lata produkcji |
1942–1944 |
| Wycofanie ze służby |
1947 we Włoszech; |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10.58 m[1] |
| Długość |
8,85 m |
| Wysokość |
3.05 m |
| Powierzchnia nośna |
16.80 m² |
| Masa | |
| Własna |
2581 kg |
| Startowa |
3408 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
642 km/h[2] |
| Prędkość wznoszenia |
5 000 m w 4 min. 47 sec.; 6 000 m w 5 min. 53 sec.; 7 000 m w 7 min. 06 sec[3], |
| Zasięg |
1040 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| dwa karabiny maszynowe Breda-SAFAT 12,7 mm zsynchronizowane, strzelające przez śmigło zamontowane powyżej silnika z 370 nabojami każdy i dwa 20 mm działka MG 151/20 zamontowane w skrzydłach z 250 pociskami na każde z nich; jako myśliwiec bombardujący mógł zabrać w zaczepach pod skrzydłami dwie bomby po 160 kg | |
| Użytkownicy | |
| Włochy, Włoska Republika Socjalna, Niemcy, Chorwacja, Egipt | |
| Rzuty | |
| |
Macchi MC.205 Veltro (wł.: chart) – włoski samolot myśliwski z okresu II wojny światowej[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Macchi MC.202 Folgore był udaną konstrukcją i z tego powodu jego konstruktor Mario Castoldi skupił się na udoskonaleniu MC.202. Postanowiono zmienić silnik w samolocie Folgore na Daimler-Benz DB.605. W kwietniu 1942 w Lonate Pozzolo przeprowadzono pierwsze próby nowego prototypu, podczas których wykazał się dobrymi osiągnięciami. Dzięki zmianie silnika na DB.605 zwiększyły się zdolności lotne samolotu, przy nieznacznym wzroście masy. Zmiany w stosunku do MC 202 Folgore były niewielkie, co umożliwiło po sześciu miesiącach rozpoczęcie produkcji seryjnej. Samolot otrzymał nazwę „Veltro”, co oznacza „chart”.
Produkcja samolotów Veltro nie mogła się błyskawicznie rozwinąć z dwóch powodów, które sparaliżowały włoski przemysł. Brakowało materiałów potrzebnych do zaopatrzenia linii produkcyjnych oraz wystąpiły problemy z produkcją silnika DB.605. Produkcja maszyn ograniczyła się zaledwie do 12 miesięcznie. Brak paliwa wpłynął na ograniczenie zasięgu działań bojowych samolotu[4].
Macchi MC.205 Veltro różnił się o tyle od swojego poprzednika Folgore, że był lepiej uzbrojony i posiadał mocniejszy silnik. Na uzbrojenie składały się dwa działka kal.20 mm, które były montowane w skrzydłach oraz dwa zsynchronizowane ze śmigłem karabiny maszynowe kal.7,7 mm montowane w górnej części obudowy silnika. Mimo dobrego uzbrojenia, samolot był cały czas modyfikowany. W ten sposób pojawiła się wersja z dwoma działkami 20 mm w skrzydłach, a na górnej części obudowy silnika zamontowano karabiny maszynowe o większej sile ognia – 12,7 mm.
Macchi MC.205 Veltro miały tropikalny wzór kamuflażu, z piaskowobrązowym podkładem i nieregularnymi ciemnozielonymi liniami na całej powierzchni (określane jako pierścienie dymne)[5].
Użycie bojowe[edytuj | edytuj kod]
Był to jeden z nielicznych samolotów włoskich mogących skutecznie stawić czoło samolotom alianckim. Veltro walczył po obu stronach konfliktu. Było to Lotnictwo Włoskiej Republiki Socjalnej (ANR) wywodzące się z Regia Aeronautica. Podczas potyczek z amerykańskimi Curtisami P-40 radziły sobie dobrze. Skutecznie stawiały opór aliantom, jednak było ich za mało, żeby znacząco mogły wpłynąć na losy wojny we Włoszech. Ich skuteczność zauważono także w Luftwaffe, która wyposażyła jedną z grup w Macchi MC.205[6].
Drugą stroną, po której walczył MC.205, była Fuerza Aerea Italiana Cobeligerante walcząca po stronie aliantów. Tutaj także dostrzeżono możliwości samolotów, jednak po tej stronie konfliktu Veltro nie zdobył sławy w działaniach wojennych. Jego sławę przyćmiły samoloty alianckie walczące na froncie południowym, takie jak Supermarine Spitfire oraz North American P-51 Mustang, które były wykorzystywane do najważniejszych zadań. Natomiast MC.205 powierzono jedynie misje zwiadowcze. Samoloty podczas misji zwiadowczych potwierdziły klasę, stawiając opór BF-109G, z którymi radziły sobie bez żadnych przeszkód. Innymi zadaniami Veltro było atakowanie lotnisk Luftwaffe w Grecji i Jugosławii, aby wesprzeć oddziały partyzantów walczące z Niemcami.
Porównanie MC.205 Veltro i MC.202 Folgore[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa | MC.202 Folgore | MC.205 Veltro |
|---|---|---|
| Typ | samolot myśliwski | samolot myśliwski |
| Wymiary | rozpiętość 10,58 m, długość 8,85 m, wysokość 3,03 m, powierzchnia nośna 16,80 m² | rozpiętość 10,50 m, długość 8,85 m, wysokość 3,05 m, waga 2524 kg, powierzchnia skrzydeł 16,80 m² |
| Silnik | Alfa Romeo RA.1000 RC 41-1 o mocy 1175 KM | Daimler-Benz DB.605A o mocy 1475 KM |
| Osiągi | prędkość maks. 600 km/h (na wys. 5600 m), prędkość wznoszenia 18,1 m/s, pułap 11 500 m, zasięg 756 km | prędkość maks. 650 km/h na 7400 m, pułap praktyczny 11 350 m, zasięg 1040 km |
| Uzbrojenie | 2 x 12,7 mm km Breda-SAFAT w osłonie silnika 2 x 7,7 mm Breda-SAFAT w skrzydłach | 2 działka kal. 20 mm MG-151 w skrzydłach i 2 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm Breda-SAFAT w górnej części obudowy silnika |
Wersje samolotu[edytuj | edytuj kod]
Z powodu ograniczonego czasu produkcji, przebiegu działań wojennych i okresu eksploatacji, w MC.205 wprowadzono tylko kilka modyfikacji:
- MC.205 – prototyp uzbrojony w dwa karabiny maszynowe kaliber 12,7 mm i dwa 7,7 mm;
- MC.205V – podstawowa wersja produkcyjna;
- MC.205S – myśliwiec eskorty dalekiego zasięgu, ze zbiornikiem paliwa o pojemności 200 litrów, bez karabinów maszynowych na kadłubie; po zmodyfikowaniu podstawowej wersji powstało 18 takich samolotów;
- MC.205N Orione – najbardziej rozwojowa wersja, z istotną korektą konstrukcji. Napędzany silnikiem Daimler-Benz DB 605, samolot o skrzydłach rozpiętości 11,25 m, powierzchni nośnej 19 m² i nowym przodzie kadłuba, który przedłużył go do długości 9,65 m i spowodował przybranie bardziej opływowego kształtu. Uzbrojony był w cztery działka MG 151 o kalibrze 20 mm;
- MC.205N-1 – myśliwiec przechwytujący przystosowany do walki na dużych wysokościach; uzbrojony w cztery karabiny maszynowe kaliber 12,7 mm i jedno 20-milimetrowe działko;
- MC.205N-2 – prototyp myśliwca przechwytującego, przeznaczonego do walki na dużych wysokościach; uzbrojenie składało się z trzech działek kaliber 20 mm i jednego karabinu maszynowego kaliber 12,7 mm;
- MC.206 – pojedynczy prototyp o uzbrojeniu jak w wersji N-1, z większymi skrzydłami i silnikiem Daimler-Benz DB 603; został zniszczony w czasie alianckiego bombardowania, zanim go ukończono;
- MC.207 – wersja podobna do MC.206, ale uzbrojona w cztery działka 20 mm. Planowany, nigdy nie zbudowany.
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
Po kapitulacji Włoch:
- Aeronautica Nazionale Repubblicana – 101 samolotów.
- Luftwaffe
- Jagdgeschwader 77 – 25 samolotów.
- Zrakoplovstvo Nezavisne Države Hrvatske – 4 samoloty.
Inne informacje[edytuj | edytuj kod]
Zachowane egzemplarze[edytuj | edytuj kod]
Trzy samoloty Veltro przetrwały do dzisiaj, z których jeden został przywrócony do stanu lotnego i bierze udział w licznych pokazach lotniczych od 1986 roku.
Następny egzemplarz jest wystawiony w Muzeum Lotnictwa w Italienisches Luftfahrtmuseum (Włochy).
Wrak z Correzzola[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 2006 roku w gminie Correzzola, 8 metrów pod ziemią, znaleziono wrak rozbitego myśliwca MC.205. Odnaleziono kokpit, silnik, a w kabinie nadal znajdowało się ciało pilota. Resztki samolotu można oglądać w muzeum lotniczym w Fusignano.
Kultura masowa[edytuj | edytuj kod]
Myśliwce Veltro pojawiają się w jednej z misji w grze Medal of Honor: Allied Assault - Breakthrough. Zadaniem gracza, wcielającego się w amerykańskiego żołnierza, jest dokonanie sabotażu na lotnisku wojsk Osi i uszkodzenie tych samolotów, uniemożliwiając tym samym ich wejście do walki przeciw siłom alianckim w czasie Operacji Husky.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b D. Avery, The concise illustrated book of fighters of WorldWar II, New York: Brian Trodd Publishing Inc., 1989, s. 32, ISBN 0-83-17-9663-4.
- ↑ Jim Winchester, Aircraft of War II (The Aviation Factfile), Kent, UK: Thunder Bay Press, 2004, s. 173, ISBN 1-59223-224-8.
- ↑ David Mondey 2006 ↓, s. 256.
- ↑ Macchi MC. 205 "Veltro" Italienische Luftwaffe. www.ipmsdeutschland.de. [dostęp 2021-08-28].
- ↑ Macchi C. 205V. web.archive.org/web. [dostęp 2021-08-28].
- ↑ David Mondey 2006 ↓, s. 158.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Mondey, The Hamlyn Concise Guide to Axis Aircraft of World War II, 2006, London, Bounty Books, ISBN 0-7537-1460-4.
.svg)
