Malcolm Shepherd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malcolm Shepherd, 2. baron Shepherd
Data i miejsce urodzenia

27 września 1918
Blackburn

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 2001
Lanzarote

Przewodniczący Izby Lordów
Okres

od 1974
do 1976

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

lord Windlesham

Następca

lord Peart

Malcolm Newton Shepherd, 2. baron Shepherd (ur. 27 września 1918 w Blackburn, zm. 5 kwietnia 2001 w Lanzarote) – brytyjski arystokrata i polityk, syn George'a Shepherda, 1. barona Shepherd. Członek Partii Pracy, minister w rządach Harolda Wilsona i Jamesa Callaghana.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał we Friends' School w Saffron Walden w hrabstwie Essex. Podczas II wojny światowej walczył w Afryce Północnej i we Włoszech w szeregach Royal Army Service Crops. Dosłużył się stopnia kapitana. W 1941 poślubił Allison Redmond. Miał z nią dwóch synów (m.in. Graeme, 3. barona Shepherd).

Po śmierci ojca w 1954 odziedziczył tytuł 2. barona Shepherd i zasiadł w Izbie Lordów. W 1960 został zastępcą głównego whipa Opozycji w Izbie Lordów, a w 1963 głównym whipem. Po wyborczym sukcesie laburzystów w 1964 Shepherd został głównym whipem rządowym oraz kapitanem Gentlemen-at-Arms. W 1967 otrzymał stanowisko ministra stanu w Foreign Office. W latach 1974–1976 był Lordem Tajnej Pieczęci i przewodniczącym Izby Lordów.

W 1999 otrzymał dożywotni tytuł parowski barona Shepherd of Spalding, dzięki czemu mógł pozostać w Izbie Lordów po jej reformie dokonanej przez rząd Tony’ego Blaira. Zmarł w 2001.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]