Rufus Isaacs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rufus Isaacs, 1. markiz Reading
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 października 1860
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1935
Londyn

Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 25 sierpnia 1931
do 5 listopada 1931

Przynależność polityczna

Partia Liberalna

Poprzednik

Arthur Henderson

Następca

John Simon

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) Order Gwiazdy Indii Order Imperium Indyjskiego

Rufus Daniel Isaacs, 1. markiz Reading GCB, GCSI, GCIE, GCVO (ur. 10 października 1860 w Rzeszowie[1], zm. 30 grudnia 1935) – brytyjski polityk, prawnik i arystokrata pochodzenia żydowskiego, syn handlarza owocami ze Spitalfields.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Isaacs wraz z rodzicami przeniósł się w latach 70. XIX wieku do Krakowa, następnie wyemigrowali do Anglii[1]. Ukończył studia prawnicze i w 1887 r. został powołany do Middle Temple. Dał się tam poznać jako zdolny i odpowiedzialny prawnik. Zasłynął w 1904 r. podczas procesu oskarżonego o defraudację Whitakera Wrighta. W tym samym roku został wybrany do Izby Gmin jako deputowany Partii Liberalnej z okręgu Reading. W 1910 r. pełnił funkcję Radcy Generalnego, zaś w latach 1910–1913 był prokuratorem generalnym. W 1912 r. został pierwszym prokuratorem generalnym, który wszedł w skład brytyjskiego gabinetu. W latach 1913–1921 Isaacs był Lordem Najwyższym Sędzią w związku z czym musiał zrezygnować z miejsca w Izbie Gmin.

Lord Reading podczas polowania na tygrysy w Nepalu

W 1914 r. Isaacs został kreowany baronem Reading. W 1916 r. został wicehrabią Reading, zaś rok później hrabią Reading i wicehrabią Erleigh. W latach 1918–1919 był ambasadorem Zjednoczonego Królestwa w Waszyngtonie. W 1921 r. zrezygnował z funkcji Najwyższego Sędziego by objąć stanowisko wicekróla Indii. Na tym stanowisku, mimo deklarowania polityki dialogu, często używał siły w sporach z opozycją. To na jego rozkaz uwięziono w 1922 r. Mahatmę Gandhiego. W Indiach Reading pozostał do 1925 r. W 1926 r. został kreowany markizem Reading. Była to najwyższa godność parowska jaka kiedykolwiek została osiągnięta w Wielkiej Brytanii przez osobę pochodzenia żydowskiego.

Po utworzeniu rządu narodowego przez premiera MacDonalda Reading objął w tym rządzie stanowiska przewodniczącego Izby Lordów i ministra spraw zagranicznych. Po kilku miesiącach sprawowania tych funkcji zrezygnował ze względu na zły stan zdrowia. W 1934 r. otrzymał honorowy urząd lorda strażnika Pięciu Portów. Był również kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni, Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Indii, Krzyżem Wielkim Orderu Imperium Indyjskiego i Krzyżem Wielkim Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego. Był również członkiem Tajnej Rady. Pod koniec życia zmienił nazwisko na Rufus Isaacs.

8 grudnia 1887 r. poślubił Alice Cohen (1866 – 30 stycznia 1930), córkę londyńskiego kupca Alberta Cohena. Miał z nią syna Geralda, który po śmierci ojca w 1935 r. został 2. markizem Reading.

Razem z Alfredem Mondem i Herbertem Samuelem Reading był jednym z założycieli „The Palestine Electricity, Corporation Limited”, z której powstała później Izraelska Korporacja Elektryczna. Imię markiza nosi elektrownia w Tel Awiwie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Potocki, Słownik biograficzny Żydów z Podkarpackiego, Rzeszów 2010

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]