Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mario Innauer (ur. 10 stycznia 1990 w Grazu ) – austriacki skoczek narciarski . Reprezentant klubu SV Innsbruck Bergisel , dwukrotny drużynowy złoty medalista mistrzostw świata juniorów. Syn skoczka narciarskiego Toniego Innauera .
Debiutował w reprezentacji w 2005. W 2006 zajął 7. miejsce na mistrzostwach świata juniorów w Kranju w konkursie indywidualnym, natomiast dwa dni później wraz z Gregorem Schlierenzauerem , Arthurem Pauli i Thomasem Thurnbichlerem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Zajął 6. miejsce w letnim Pucharze Kontynentalnym. Po udanym TCS w sezonie 2006/2007 awansował do kadry A. Nie wystąpił jednak w konkursie drużynowym mistrzostw świata. Jego najlepszy wynik w Pucharze Świata to 5. miejsce w Neustadt . W 2010 w Harrachovie ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 164,5 m. W tym samym roku na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten Austriacy w składzie: Innauer, Lukas Müller , Florian Schabereiter i Michael Hayböck zdobyli kolejny złoty medal w drużynie.
W marcu 2011 podczas serii próbnej przed konkursem Pucharu Kontynentalnego w Wiśle zerwał więzadła krzyżowe po upadku na odległości 128,5 m[1] . W następnym sezonie tylko 4-krotnie zajmował miejsca wśród trzydziestu najlepszych w zawodach tej rangi. W sezonie 2012/2013 nie wystąpił w żadnym międzynarodowym konkursie z powodu kolejnej kontuzji[2] .
W maju 2013 ogłosił zakończenie sportowej kariery[2] . Mieszka w Innsbrucku .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP [ edytuj | edytuj kod ]
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
11 grudnia
2007
Rovaniemi
Ounasvaara
K-90
HS-100
97,5 m
92,5 m
248,0 pkt
2.
28 grudnia
2010
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
130,0 m
133,5 m
254,3 pkt
3.
20 lutego
2011
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
103,5 m
108,5 m
251,1 pkt
4.
26 lutego
2011
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
136,0 m
130,5 m
276,2 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
12 grudnia
2006
Rovaniemi
Ounasvaara
K-90
HS-100
95,5 m
94,0 m
241,0 pkt
3. [d]
6,5 pkt
Arthur Pauli
2.
16 grudnia
2006
Rovaniemi
Ounasvaara
K-90
HS-100
93,0 m
97,0 m
249,0 pkt
3.
2,5 pkt
Jussi Hautamäki
3.
27 grudnia
2006
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
136,0 m
131,5 m
259,0 pkt
3.
13,0 pkt
Andreas Widhölzl
4.
11 grudnia
2007
Rovaniemi
Ounasvaara
K-90
HS-100
97,5 m
92,5 m
248,0 pkt
1.
–
5.
19 stycznia
2008
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
104,5 m
114,0 m
238,8 pkt
2.
6,2 pkt
Martin Höllwarth
6.
19 grudnia
2009
Otepää
Tehvandi
K-90
HS-100
95,0 m
90,5 m
238,0 pkt
3.
6,0 pkt
Matic Kramaršič
7.
19 grudnia
2010
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
100,0 m
98,5 m
243,5 pkt
2.
8,0 pkt
Stefan Thurnbichler
8.
27 grudnia
2010
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
131,5 m
130,0 m
251,2 pkt
2.
0,6 pkt
Olli Muotka
9.
28 grudnia
2010
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
130,0 m
133,5 m
254,3 pkt
1.
–
10.
20 lutego
2011
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
103,5 m
108,5 m
251,1 pkt
1.
–
11.
26 lutego
2011
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
136,0 m
130,5 m
276,2 pkt
1.
–
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
17 września
2005
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
108,0 m
102,0 m
273,5 pkt
2.
18 września
2005
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
109,5 m
108,0 m
281,0 pkt
3.
1 stycznia
2006
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-90
HS-100
101,0 m
90,5 m
255,5 pkt
4.
1 marca
2006
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
98,5 m
93,5 m
251,5 pkt
5.
2 marca
2006
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
101,0 m
97,0 m
256,5 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
17 września
2005
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
108,0 m
102,0 m
273,5 pkt
1.
–
2.
18 września
2005
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
109,5 m
108,0 m
281,0 pkt
1.
–
3.
1 stycznia
2006
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-90
HS-100
101,0 m
90,5 m
255,5 pkt
1.
–
4.
1 marca
2006
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
98,5 m
93,5 m
251,5 pkt
1.
–
5.
2 marca
2006
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
101,0 m
97,0 m
256,5 pkt
1.
–
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[3] .
Zdobywcy FIS Cup w skokach narciarskich