Kinga Rajda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kinga Rajda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 2000
Szczyrk

Klub

SSR LZS Sokół Szczyrk

Debiut w PŚ indywidualnie

4 grudnia 2015 w Lillehammer (36. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

18 stycznia 2020 w Zaō (8. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 stycznia 2016 w Oberstdorfie (30. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
złoto Lake Placid 2023 drużynowo
brąz Lake Placid 2023 indywidualnie
brąz Lake Placid 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2015/2016
srebro 2. miejsce
2016/2017
Puchar Karpat
złoto 1. miejsce
2015/2016
srebro 2. miejsce
2014/2015

Kinga Rajda (ur. 22 grudnia 2000 w Szczyrku[1]) – polska skoczkini narciarska. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2019) oraz juniorów (2016–2019), brała też udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży (2016). Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski, czterokrotna mistrzyni kraju. Rekordzistka Polski w długości skoku narciarskiego kobiet.

Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej FIS Cupu w sezonie 2015/2016 i druga zawodniczka tego cyklu w sezonie 2016/2017. Zwyciężczyni Pucharu Karpat z sezonu 2015/2016 i druga zawodniczka klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2014/2015. Wielokrotnie stawała na podium konkursów niższej rangi – Letniego Pucharu Kontynentalnego, FIS Cupu i Pucharu Karpat.

Od sezonu letniego 2015 członkini kobiecej reprezentacji Polski w skokach narciarskich.

1 marca 2023 roku ogłosiła zakończenie kariery sportowej[2].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery (do 2014)[edytuj | edytuj kod]

Rajda początkowo uprawiała narciarstwo alpejskie. Pierwszy skok w karierze oddała na skoczni Antoś[3].

W zawodach krajowych zadebiutowała w październiku 2010 roku[4].

Od edycji z 2011 roku, którą zakończyła na 7. pozycji (z dorobkiem 80 punktów) w klasyfikacji generalnej dziewcząt[5], bierze udział w zawodach cyklu Lotos Cup[4]. W kolejnych sezonach zajmowała wysokie miejsca w klasyfikacji generalnej tego cyklu – w 2012 roku zwyciężyła wśród dziewcząt młodszych (610 punktów)[6], w 2013 roku uplasowała się w tej rywalizacji na 4. pozycji (290 pkt.)[7], a w 2014 roku wśród dziewcząt młodszych zajęła 3. miejsce (310 pkt.)[8].

W maju 2012 roku ustanowiła rekord skoczni K17 w Goleszowie (16,5 metra – rok później skoczyła pół metra dalej, jednak nie ustała tego skoku; rekord ten został poprawiony 2 lata później przez Dominikę Zawadę)[9] i rekord skoczni K17 w kompleksie Centrum w Wiśle (15 metrów)[10].

Sezon 2014/2015[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2014[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku rozpoczęła naukę w szkole mistrzostwa sportowego w Szczyrku[11].

Rajda w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) zadebiutowała pod koniec sierpnia 2014 roku, podczas zawodów FIS Cupu w czeskim Frenštacie pod Radhoštěm[12], wcześniej startowała jedynie w zawodach krajowych cyklu Lotos Cup[13]. W obu konkursach zajęła wówczas 20. pozycję[14].

We wrześniu 2014 roku wystartowała we wszystkich czterech konkursach Pucharu Karpat sezonu 2014/2015. Podczas zawodów w Szczyrku zajęła 1. i 3. miejsce, a w rumuńskim Râșnovie była 7. i 6[14]. W klasyfikacji generalnej cyklu zdobyła łącznie 236 punktów i zajęła 2. pozycję, przegrywając jedynie z Rumunką Cariną Militaru[15].

27 i 28 września 2014 roku ponownie wystartowała w konkursach FIS Cupu. W rumuńskim Râșnovie zajęła 9. i 5. miejsce. Były to jej ostatnie starty w zawodach tego cyklu w sezonie 2014/2015. W klasyfikacji generalnej zdobyła łącznie 96 punktów i uplasowała się na 26. pozycji[14].

11 października 2014 roku wzięła udział w pierwszych w historii mistrzostwach Polski kobiet w skokach narciarskich rozegranych na obiekcie HS77 w Szczyrku. Po skokach na odległość 59,5 metra i 60,5 metra zdobyła brązowy medal, przegrywając z Magdaleną Pałasz i Joanną Szwab[16].

Sezon zimowy 2014/2015[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2015 roku zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym. W rozegranych w szwedzkim Falun konkursach zajęła odpowiednio 17. i 16. pozycję. W klasyfikacji generalnej sezonu 2014/2015 zdobyła 29 punktów i uplasowała się na 32. miejscu[14].

W marcu 2015 roku w Szczyrku na skoczni HS77, po skokach na odległość 70 i 67,5 metra, została mistrzynią Polski w kategorii juniorek, pokonując drugą w tych zawodach Joannę Szwab o blisko 60 punktów[17].

W sezonie 2014/2015 Rajda zwyciężyła także w klasyfikacji generalnej cyklu Lotos Cup w kategorii juniorek z dorobkiem 720 punktów[18].

Sezon 2015/2016[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2015[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu 2014/2015 została włączona do reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich[19].

Starty w zawodach pod egidą FIS’u w sezonie letnim 2015 rozpoczęła w lipcu w austriackim Villach w zawodach cyklu FIS Cup[14]. W pierwszym konkursie została zdyskwalifikowana za naruszenie wprowadzonych wówczas przepisów dotyczących kombinezonów skoczków i skoczkiń – przed pierwszym skokiem poklepała się bowiem po udach, łamiąc tym samym zakaz dotykania kombinezonów poniżej bioder[20][21]. Dzień później zajęła 11. pozycję[14].

W sierpniu wzięła także udział w kolejnych konkursach cyklu FIS Cup. 29 sierpnia w Szczyrku, po skokach na odległość 81 i 84,5 metra, zwyciężyła w konkursie, stając się tym samym pierwszą polską skoczkinią w historii, która wygrała w zawodach tej rangi[22]. Dzień później także stanęła na podium, przegrywając jedynie z Rumunką Danielą Haralambie i Niemką Arantxą Lancho[23].

24 września w rumuńskim Râșnovie zwyciężyła w konkursie Pucharu Karpat (w zawodach uzyskała drugi wynik, jednak Magdalena Pałasz, która uzyskała najwyższą notę, ze względów regulaminowych – w Pucharze Karpat uwzględnia się wyłącznie skoczków w wieku do 18 lat – startowała poza konkurencją)[24]. Dzień później również wygrała, tym razem uzyskując najwyższą notę. Dzięki tym wygranym zwyciężyła w cyklu Pucharu Karpat w sezonie 2015/2016[25]. Podczas drugiej serii drugiego konkursu skokiem na odległość 67 metrów wyrównała, ustanowiony wcześniej przez Mizuki Yamaguchi, letni rekord skoczni K-64 (HS 71) położonej w kompleksie Trambulina Valea Cărbunării[26].

26 września, także w Râșnovie, ponownie wystartowała w zawodach FIS Cupu. Zajęła wówczas trzecią pozycję, przegrywając z Haralambie i Austriaczką Lindą Grabner, zostając po tym konkursie, po raz pierwszy w historii startów Polek, liderką tego cyklu[27]. Dzień później ponownie stanęła na najniższym stopniu podium, przegrywając z Haralambie i Grabner. Sprawiło to jednak, że spadła na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej FIS Cupu w sezonie 2015/2016[28].

9 października 2015 w drugich w historii mistrzostwach Polski kobiet w skokach narciarskich, rozegranych na obiekcie HS106 w Szczyrku, po skokach na odległość 87,5 i 89,5 metra, zdobyła złoty medal tej imprezy, pokonując drugą zawodniczkę (Magdalenę Pałasz) różnicą 30 punktów[29].

Sezon zimowy 2015/2016[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2015 po raz pierwszy w karierze Rajda została zgłoszona do zawodów Pucharu Świata, rozgrywanych w norweskim Lillehammer[30]. W kwalifikacjach, po skoku na odległość 83,5 metra, zajęła 23. miejsce i awansowała do konkursu głównego[31], w którym, po skoku na odległość 78,5 metra, uplasowała się na 36. pozycji[32].

W styczniu 2016 została powołana do składu reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie Młodzieży 2016[33]. 15 stycznia 2016 roku, po trwającej około 1,5 miesiąca przerwie w startach na tym poziomie, powróciła do rywalizacji międzynarodowej. W niemieckim Oberwiesenthal zadebiutowała wówczas w cyklu Alpen Cup, zajmując w pierwszym konkursie 5. pozycję (ex aequo z Larą Malsiner i Katrą Komar), a w drugim plasując się na 6. miejscu[34].

30 stycznia 2016 w Oberstdorfie, po skokach na odległość 86,5 i 83 metrów, zajęła 30. pozycję w konkursie Pucharu Świata, tym samym stając się drugą polską skoczkinią w historii (po Magdalenie Pałasz), który zapunktowała w zawodach tego cyklu[35]. Dzień później na tym samym obiekcie, po skoku na odległość 73 metrów, uplasowała się na 34. miejscu w kwalifikacjach i nie awansowała do konkursu głównego[a][36].

Sezon 2016/2017[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2016[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2016/2017[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2017[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2018/2019[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2018[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2018/2019[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2019/2020[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2019[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2019/2020[edytuj | edytuj kod]

Zimową część sezonu 2019/2020 rozpoczęła od występów w zawodach niższej rangi. W Pucharze Kontynentalnym w Notodden 13 grudnia 2019 była 10., a dzień później 8[37]. (w drugim z tych konkursów w uzyskała najlepszy, ex aequo z Theą Minyan Bjørseth, rezultat 2. serii, awansując z 24. lokaty zajmowanej po 1. skoku[38]). Tydzień później dwukrotnie stanęła na podium FIS Cupu w Oberwiesenthal – 21 grudnia była trzecia (po 1. skoku prowadziła[39]), a dzień później odniosła zwycięstwo[37].

W styczniu 2020 powróciła do rywalizacji w Pucharze Świata, po raz pierwszy biorąc udział w zawodach rozgrywanych w Japonii[37]. W Sapporo w obu startach uzyskiwała lepsze wyniki w kwalifikacjach niż w konkursach głównych – 11 stycznia w kwalifikacjach była 19[40], a w konkursie 21. (poprawiając tym samym najlepszy w historii wynik uzyskany przez Polkę w tym cyklu)[41], a w niedzielę w kwalifikacjach była 11.[42], w konkursie zajmując 24. pozycję. Podobne rezultaty uzyskała tydzień później w Zaō, gdzie w kwalifikacjach do 1. konkursu indywidualnego była 18., a w głównej części rywalizacji zajęła 23. lokatę[37] (po 1. serii była 12[43].). Dzień później, 18 stycznia, w debiucie reprezentacji Polski w konkursie drużynowym Pucharu Świata kobiet, zajęła ostatnią, 8. lokatę, uzyskując zdecydowanie najlepsze rezultaty w swoim zespole[44]. W 2. zawodach indywidualnych w Zaō zajęła 22. pozycję, uzyskując 15. rezultat drugiej serii[45].

Po powrocie do Europy w Râșnovie po raz pierwszy w sezonie nie awansowała do drugiej serii, zajmując 34. lokatę. Dzień później jednak ponownie punktowała, plasując się na 23. pozycji[37].

Sezon 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2020[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2021[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2022[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata wzięła udział w konkursach, gdzie zajęła 36 miejsce podczas konkursów w Wiśle i Titisee-Neustadt (dwa razy na 36 miejscu), Lillehammer, gdzie nie przeszła kwalifikacji oraz w Hinterzarten gdzie uplasowała się na 36 i 34 miejscu.

Podczas Mistrzostw Świata w Planicy nie przeszła kwalifikacji do konkursu na skoczni normalnej, wraz z drużyną zajęła 9 miejsce podczas konkursu drużynowego. Ponadto wzięła udział w konkursie mikstów, gdzie wraz z Kamilem Stochem, Piotrem Żyłą oraz Nicole Konderlą zajęła 8 miejsce. Po konkursie indywidualnym na dużej skoczni, gdzie zajęła 23 pozycję ogłosiła zakończenie kariery sportowej[2].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 5 lutego 2022 Pekin/Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 69,0 m 40,9 pkt 198,1 pkt Urša Bogataj
6. 7 lutego 2022 Pekin/Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 80,5 m 73,5 m 763,2 pkt (139,8 pkt) 238,3 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 27 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 91,0 m 90,8 pkt 168,8 pkt Maren Lundby
6. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[c] 91,5 m 97,0 m 914,9 pkt (194,1 pkt) 97,3 pkt Niemcy
38. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 69,5 m 66,9 pkt 212,7 pkt Ema Klinec
7. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[d] 77,0 m 78,0 m 631,2 pkt (151,9 pkt) 328,1 pkt Austria
33. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 92,0 m 66,7 pkt 229,9 pkt Maren Lundby
NQ 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 81,0 m 83,7 pkt nie zakwalifikowała się
9. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[e] 79,0 m 277,6 pkt (81,8 pkt) 566,2 pkt Niemcy
8. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[f] 75,0 m 79,5 m 846,0 pkt (163,3 pkt) 171,2 pkt Niemcy
23. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 115,0 m 118,5 m 198,0 pkt 66,2 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 77,5 m 86,0 m 164,8 pkt 44,2 pkt Chiara Hölzl
11. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[g] 83,0 m 332,1 pkt (88,2 pkt) 550,7 pkt Słowenia
13. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 80,5 m 84,0 m 195,6 pkt 44,2 pkt Manuela Malsiner
7. 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 87,0 m 77,0 m 778,2 pkt (178,9 pkt) 147,1 pkt Słowenia
48. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 63,5 m 38,4 pkt 224,2 pkt Nika Križnar
9. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[i] 81,5 m 163,5 pkt (52,8 pkt) 569,6 pkt Słowenia
8. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[j] 77,0 m 75,0 m 615,6 pkt (122,1 pkt) 253,7 pkt Norwegia
25. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 81,5 m 81,5 m 199,6 pkt 53,5 pkt Anna Szpyniowa
8. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[k] 77,0 m 84,0 m 701,4 pkt (193,0 pkt) 210,8 pkt Rosja
9. 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[l] 91,5 m 434,0 pkt (117,2 pkt) 550,4 pkt Rosja
8. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 83,5 m 100,0 m 192,8 pkt 46,1 pkt Marita Kramer
7. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[m] 95,0 m 90,0 m 642,1 pkt (201,2 pkt) 158,6 pkt Austria
7. 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[n] 95,5 m 90,0 m 879,9 pkt (222,3 pkt) 143,4 pkt Austria

Uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
3.brąz 16 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 indywid. 86,5 m 89,5 m 209,7 pkt 21,9 pkt Nicole Konderla
3.brąz 18 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż. miesz.[o] 82,5 m 85,5 m 369,6 pkt (189,2 pkt) 51,7 pkt Polska I
1.złoto 20 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż.[p] 87,0 m 88,0 m 397,9 pkt (202,4 pkt)

Igrzyska olimpijskie młodzieży[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 84,5 m 181,7 pkt 67,6 pkt Ema Klinec
9. 18 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. miesz.[q] 76,0 m 85,0 m 574,4 pkt (164,3 pkt) 135,1 pkt Słowenia
9. 19 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 sztaf. miesz.[r][s]. 85,0 m 305,2 pkt (96,8 pkt) +2:12,2 min Rosja

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2015/2016 53.[46]
2018/2019 47.[47]
2019/2020 28.[48]
2020/2021 47.[49]
2021/2022 42.[50]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
36 - - - - - - 30 q - q q - - - - - 1
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
q q - - - - - - - - - - - - q q - - - 0
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
q q - q - - - - - - - - - q q 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
q q q 34 q - - - - - - 31 q 40 25 - - q 29 36 - - - - 8
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
- - - 21 24 23 22 34 23 25 6 26 35 - - - 93
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
38 30 31 35 37 33 32 q q - - - - 1
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
34 q 37 q 36 29 q - - 23 22 - - 27 28 25 28 - - 35
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
36 36 q q 36 - - - - - - - - 36 34 - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2019 36.
2020 35.
2022 26.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2016 40.[51]
2018 46.[52]
2020 6.[53]
2021 27.[54]
2022 49.[55]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

2016
Courchevel 16.07 Czajkowskij 10.09 Czajkowskij 11.09 punkty
28 40 38 3
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
- q q - - 0
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
27 31 - - - 4
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
q - 31 0
2020
Frenštát 15.08 punkty
6 40
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 29 q 11 13 25 52
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
23 31 - - - 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 32.[56]
2017/2018 33.[57]
2018/2019 13.[58]
2019/2020 24.[59]
2022/2023 27.[60]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014/2015
Notodden Notodden Falun Falun punkty
- - 17 16 29
Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 31 17 20 16 40
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 4 9 6 7 155
Sezon 2019/2020
Notodden Notodden Rena Rena Brotterode Brotterode punkty
10 8 - - - - 58
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
- - 9 7 - - - - 65
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2016 28.[61]
2017 22.[62]
2018 14.[63]
2019 7.[64]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 8 sierpnia 2019 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 98,0 m 92,0 m 205,3 pkt 3. 30,5 pkt Marita Kramer
2. 9 sierpnia 2019 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 87,5 m 206,6 pkt 3. 33,5 pkt Marita Kramer

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

2016
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer punkty
23 21 - 18
2017
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
- - 14 15 34
2018
Oslo Oslo punkty
13 15 36
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - 3 3 20 23 22 148
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 26.[65]
2015/2016 1.[66]
2016/2017 2.[67]
2017/2018 10.[68]
2018/2019 22.[69]
2019/2020 5.[70]
2020/2021 39.[71]
2022/2023 16.[72]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 sierpnia 2015 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 81,0 m 84,5 m 170,0 pkt
2. 9 lipca 2016 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 90,0 m 97,5 m 210,5 pkt
3. 10 lipca 2016 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,0 m 88,5 m 211,0 pkt
4. 22 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 97,0 m 99,0 m 231,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 sierpnia 2015 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 81,0 m 84,5 m 170,0 pkt 1.
2. 30 sierpnia 2015 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 92,5 m 82,5 m 188,5 pkt 3. 17,0 pkt Daniela Haralambie
3. 26 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 78,5 m 80,0 m 172,0 pkt 3. 32,5 pkt Daniela Haralambie
4. 27 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 85,0 m 82,0 m 192,5 pkt 3. 31,5 pkt Daniela Haralambie
5. 2 lipca 2016 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,0 m 89,5 m 222,0 pkt 3. 13,5 pkt Eva Logar
6. 9 lipca 2016 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 90,0 m 97,5 m 210,5 pkt 1.
7. 10 lipca 2016 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,0 m 88,5 m 211,0 pkt 1.
8. 22 września 2017 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 86,5 m 82,5 m 193,9 pkt 3. 13,7 pkt Daniela Haralambie
9. 14 lipca 2018 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 86,5 m 91,5 m 197,5 pkt 3. 32,5 pkt Daniela Haralambie
10. 15 lipca 2018 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 94,0 m 96,5 m 223,5 pkt 3. 8,5 pkt Daniela Haralambie
11. 21 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 96,0 m 87,5 m 215,1 pkt 3. 11,7 pkt Selina Freitag
12. 22 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 97,0 m 99,0 m 231,7 pkt 1.
13. 12 lutego 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 96,0 m 98,0 m 220,7 pkt 3. 31,2 pkt Juliane Seyfarth

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - - - 20 20 9 5 - - 96
Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
dq 11 1 3 3 3 7 7 376
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
3 7 1 1 - - 12 15 - - - 334
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
18 12 - - 6 3 - - 11 15 19 15 - 203
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
33 26 3 3 - - - - - - - - 125
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
9 7 - - 8 8 - - 14 8 3 1 - - - - 339
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 10 11 - - - - 50
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
10 27 8 6 - - - - 12 3 - - - - 184
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Puchar Karpat[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 2.
2015/2016 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Karpat chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 września 2014 Polska Szczyrk Skalite K-70 HS-77 65,0 m 66,5 m 226,7 pkt
2. 24 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-64 HS-71 65,5 m 57,5 m 200,0 pkt
3. 25 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-64 HS-71 62,0 m 67,0 m 213,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Karpat chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 września 2014 Polska Szczyrk Skalite K-70 HS-77 65,0 m 66,5 m 226,7 pkt 1.
2. 19 września 2014 Polska Szczyrk Skalite K-70 HS-77 63,0 m 60,0 m 182,6 pkt 3. 7,3 pkt Carina Militaru
3. 24 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-64 HS-71 65,5 m 57,5 m 200,0 pkt 1.
4. 25 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-64 HS-71 62,0 m 67,0 m 213,9 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Karpat[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014/2015
Szczyrk Szczyrk Râşnov Râşnov punkty
1 3 7 6 236
Sezon 2015/2016
Râşnov Râşnov punkty
1 1 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

Alpen Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2015/2016 31.[73]
2016/2017 34.[74]
2017/2018 34.[75]
2018/2019 38.[76]

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni Uwagi
3. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-70 HS-77 indywid. 59,5 m 60,5 m 174,5 pkt 45,3 pkt Magdalena Pałasz
1. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 87,5 m 89,5 m 193,0 pkt
1. 13 marca 2016 Szczyrk Skalite K-70 HS-77 indywid. 74,5 m 75,5 m 237,0 pkt
2. 7 października 2016 Szczyrk Skalite K-70 HS-77 indywid. 66,5 m 72,0 m 218,0 pkt 9,1 pkt Anna Twardosz
2. 8 października 2017 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 94,0 m 89,0 m 207,5 pkt 12,0 pkt Kamila Karpiel
3. 3 marca 2018 Szczyrk Skalite K-70 HS-77 indywid. 69,0 m 64,0 m 206,1 pkt 10,8 pkt Anna Twardosz
1. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 91,0 m 93,5 m 211,0 pkt
1. 15 lutego 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 96,0 m 92,0 m 214,0 pkt [t]
2. 17 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 89,0 m 95,0 m 208,0 pkt 5,5 pkt Joanna Szwab
2. 22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 110,0 m 90,5 pkt 7,9 pkt Kamila Karpiel [t]
3. 28 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 86,5 m 97,0 m 210,0 pkt 16,5 pkt Kamila Karpiel
2. 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 109,5 m 111,0 m 162,9 pkt 10,3 pkt Nicole Konderla

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od sezonu 2014/2015 w Pucharze Świata kobiet w konkursie głównym występuje 40 zawodniczek – 10 najwyżej sklasyfikowanych w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata przed danym konkursem oraz 30 najwyżej sklasyfikowanych w kwalifikacjach do danych zawodów.
  2. Skład zespołu: Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Kinga Rajda i Nicole Konderla.
  3. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Dawid Kubacki, Kinga Rajda i Kamil Stoch
  4. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Kinga Rajda, Joanna Szwab i Anna Twardosz
  5. Skład zespołu: Paulina Cieślar, Nicole Konderla, Kinga Rajda i Anna Twardosz.
  6. Skład zespołu: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Nicole Konderla i Kinga Rajda
  7. Skład zespołu: Przemysław Kantyka, Łukasz Podżorski, Kinga Rajda i Joanna Szwab
  8. Skład zespołu: Dawid Jarząbek, Kinga Rajda, Anna Twardosz i Paweł Wąsek
  9. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Joanna Kil, Kinga Rajda i Anna Twardosz
  10. Skład zespołu: Joanna Kil, Tomasz Pilch, Kinga Rajda i Paweł Wąsek
  11. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Joanna Kil, Kinga Rajda i Anna Twardosz
  12. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Tomasz Pilch, Kinga Rajda i Paweł Wąsek
  13. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Nicole Konderla, Kinga Rajda i Anna Twardosz
  14. Skład zespołu: Kamila Karpiel, Adam Niżnik, Tomasz Pilch i Kinga Rajda
  15. Skład zespołu: Kinga Rajda i Szymon Jojko
  16. Skład zespołu: Kinga Rajda i Nicole Konderla
  17. Skład zespołu: Kinga Rajda, Paweł Twardosz i Dawid Jarząbek
  18. Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składały się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km stylem dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
  19. Skład zespołu: Kinga Rajda, Dawid Jarząbek, Paweł Twardosz, Klaudia Kołodziej i Mateusz Haratyk
  20. a b Ex aequo z Joanną Szwab

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kinga RAJDA. skijumping.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  2. a b Dominik Formela: Kinga Rajda kończy skakać na nartach. "Teraz życie". skijumping.pl, 2023-03-01. [dostęp 2023-03-12].
  3. Anna Karczewska: Skoczkinie oceniają finałowe zawody LOTOS Cup 2015. pzn.pl, 2015-03-09. [dostęp 2015-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  4. a b Rajda Kinga 2000 LZS Sokół Szczyrk. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  5. Lotos Cup 2011. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  6. Lotos Cup 2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  7. Lotos Cup 2013. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  8. Lotos Cup 2014. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  9. Goleszów. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  10. Wisła Centrum. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  11. Anna Karczewska: Wojciech Tajner: „Dziewczynki zrobiły duży potęp”. pzn.pl, 2014-09-10. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (pol.).
  12. Anna Karczewska: Cztery Polki wystartują w zawodach FC we Frenstacie. pzn.pl, 2014-08-26. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (pol.).
  13. Dominik Formela: Rajda i Twardosz zadebiutują w zawodach FIS Cup. skijumping.pl, 2014-08-25. [dostęp 2014-10-11]. (pol.).
  14. a b c d e f RAJDA Kinga. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  15. FIS Carpath Cup Pań – 2014/2015. skokipolska.pl. [dostęp 2014-10-11]. (pol.).
  16. Dominika Horczak: Magdalena Pałasz ze złotym medalem LMP Kobiet!. pzn.pl, 2014-10-11. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (pol.).
  17. Alicja Kosman: Rajda i Karpiel pierwszymi zimowymi Mistrzyniami Polski!. pzn.pl, 2015-03-14. [dostęp 2015-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  18. Lotos Cup 2015. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  19. Anna Felska: Kinga Rajda w składzie na FIS Cup w Villach. sportsinwinter.pl, 2015-07-09. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  20. Dawid Góra: Kingę Rajdę zdyskwalifikowano, bo... poklepała się po udach. sportowefakty.pl, 2015-07-11. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  21. Dyskwalifikacja Kingi Rajdy. pzn.pl, 2015-07-11. [dostęp 2016-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (pol.).
  22. Adam Bucholz: FC Pań w Szczyrku: Historyczne zwycięstwo Kingi Rajdy!. skijumping.pl, 2015-08-29. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  23. Dominik Formela: FC Pań w Szczyrku: Zwycięstwo Haralambie, Rajda trzecia. skijumping.pl, 2015-08-30. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  24. Dominik Formela: Puchar Karpat w Rasnovie: Polki najlepsze, tureckie podium u panów. skijumping.pl, 2015-09-24. [dostęp 2015-12-02].
  25. Dominik Formela: Puchar Karpat w Rasnovie: Rajda i Cintimar ponownie triumfują. skijumping.pl, 2015-09-25. [dostęp 2015-12-02].
  26. Bartosz Leja: FIS Carpath Cup Rasnov: Rajda wygrywa z rekordem, Turcy ponownie najlepsi. skokipolska.pl, 2015-09-25. [dostęp 2016-01-31].
  27. Dominik Formela: FC Pań w Rasnovie: Triumf Haralambie, Rajda liderką cyklu!. skijumping.pl, 2015-09-26. [dostęp 2015-12-02].
  28. Dominik Formela: FC Pań w Rasnovie: Haralambie ponownie górą, Rajda trzecia. skijumping.pl, 2015-09-27. [dostęp 2015-12-02].
  29. Adam Bucholz: LMP Pań w Szczyrku: Kinga Rajda najlepsza!. skijumping.pl, 2015-10-09. [dostęp 2015-10-09]. (pol.).
  30. Katarzyna Służewska: Polki wystąpią w Pucharze Świata. „Trenuje się po to, aby startować w zawodach”. skoki24.pl, 2015-12-01. [dostęp 2015-12-02].
  31. PŚ Pań w Lillehammer: Julia Clair zwyciężczynią kwalifikacji, awans Kingi Rajdy. skijumping.pl, 2015-12-03. [dostęp 2015-12-04].
  32. Adam Bucholz: PŚ Pań w Lillehammer: Takanashi prowadzi po I serii, Rajda 36.. skijumping.pl, 2015-12-04. [dostęp 2015-12-04].
  33. Adam Bucholz: Znamy kadrę Polski na ZIO Młodzieży Lillehammer 2016. skijumping.pl, 2016-01-12. [dostęp 2016-01-16].
  34. Adrian Dworakowski: Udany występ Kingi Rajdy podczas Alpen Cup w Oberviesenthal. skijumping.pl, 2016-01-16. [dostęp 2016-01-16].
  35. Dominik Formela: PŚ Pań w Oberstdorfie: Takanashi deklasuje, pierwszy punkt Rajdy!. skijumping.pl, 2016-01-30. [dostęp 2016-01-31].
  36. Adam Bucholz: PŚ Pań w Oberstdorfie: Clair najlepsza w kwalifkacjach, Polki poza konkursem. skijumping.pl, 2016-01-31. [dostęp 2016-01-31].
  37. a b c d e Kinga RAJDA Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  38. FIS Continental Cup Ski Jumping Women 2nd Continental Cup Competition Notodden (NOR) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  39. FIS Cup Women 11th FIS Cup Competition Oberwiesenthal (GER) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  40. Adam Bucholz: PŚ Pań w Sapporo: Kramer górą w kwalifikacjach, Rajda dziewiętnasta. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-01-17].
  41. Dominik Formela: PŚ Pań w Sapporo: Sukces Kramer, historyczny wynik Rajdy. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-01-17].
  42. Adam Bucholz: PŚ Pań w Sapporo: Hoelzl najlepsza w kwalifikacjach, Rajda jedenasta. skijumping.pl, 2020-01-12. [dostęp 2020-01-17].
  43. VIESSMANN FIS SKI JUMPING WORLD CUP 6th World Cup Competition Women Normal Hill Individual. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  44. Adam Bucholz: PŚ Pań w Zao: Austriaczki nokautują konkurencję, Polki ósme. skijumping.pl, 2020-01-18. [dostęp 2020-02-02].
  45. VIESSMANN FIS SKI JUMPING WORLD CUP 8th World Cup Competition Women Normal Hill Individual Official Results. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2020-02-02]. (ang.).
  46. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2015/2016 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2016-02-28. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  47. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  48. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  49. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  50. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2021/2022 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-14)]. (ang.).
  51. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2016 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2016-09-11. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  52. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  53. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2020 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2020-08-15. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  54. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  55. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2022 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2022-10-02. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-04)]. (ang.).
  56. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-01-18. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  57. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  58. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  59. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  60. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  61. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-09-10. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  62. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-09-16. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-01)]. (ang.).
  63. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  64. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  65. FIS Cup Women - Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-02-22. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)]. (ang.).
  66. FIS Cup Women - Standings 2015/2016. fis-ski.com, 2016-03-12. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-27)]. (ang.).
  67. FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  68. FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
  69. FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  70. FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  71. FIS Cup Women - Standings 2020/2021. fis-ski.com, 2021-02-28. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  72. FIS Cup Women - Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-05. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  73. Alpen Cup kobiet 2015/2016. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-16].
  74. OPA Alpen Cup Ski Jumping Ladies - CUPSTANDINGS - 2016/2017. fis-ski.com, 2017-03-12. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  75. OPA Alpen Cup Ski Jumping Ladies - CUPSTANDINGS - 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-11. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  76. OPA Alpen Cup Ski Jumping Ladies - CUPSTANDINGS - 2018/2019. fis-ski.com, 2019-03-09. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]