Toni Innauer

Toni Innauer

Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1958 Bezau
Klub	Bezau
Debiut w PŚ	27 grudnia 1979 w Cortinie d’Ampezzo (1. miejsce)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Austria Igrzyska olimpijskie złoto Lake Placid 1980 normalna srebro Innsbruck 1976 duża Mistrzostwa świata w lotach srebro Vikersund 1977 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar KOP 1. miejsce 1975/1976 Turniej Szwajcarski 1. miejsce 1975
Strona internetowa

Toni Innauer, właśc. Anton Innauer (ur. 1 kwietnia 1958 w Bezau) – austriacki skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, wicemistrz świata w lotach oraz zdobywca Pucharu KOP.

Kariera

W sezonie 1975/1976 wygrał niespodziewanie, jako 17-latek, trzy konkursy w ramach Turnieju Czterech Skoczni, ale słaby wynik w trzecim konkursie w Innsbrucku sprawił, że w całym turnieju zajął dopiero 4. miejsce. Był to czwarty i ostatni przypadek, aby skoczek wygrał trzy konkursy, a mimo to nie wygrał całego turnieju.

W 1976 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie zdobył srebrny medal na dużej skoczni (tej samej, na której półtora miesiąca wcześniej stracił szansę wygrania Turnieju Czterech Skoczni), przegrywając jedynie z Karlem Schnablem. Na tych samych igrzyskach zajął siódme miejsce na skoczni normalnej. Cztery lata później, podczas igrzysk w Lake Placid był najlepszy na skoczni normalnej, a na dużym obiekcie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Jarim Puikkonenem.

Do innych sukcesów Innauera należy między innymi srebrny medal zdobyty na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Vikersund (1977), gdzie lepszy był tylko Walter Steiner. Ponadto Innauer dwukrotne pobił rekord świata w długości skoku, skacząc najpierw 174 m, a następnie 176 m. Przeszedł do historii jako pierwszy skoczek, który zdobył za styl skoku pięć najwyższych not, co miało miejsce w 1976. W 1978 wystartował na mistrzostwach świata w Lahti, jednak indywidualnie zajął tam odległe miejsca. W konkursie drużynowym Austriacy z Innauerem w składzie zajęli czwarte miejsce. Mistrzostwa świata w Oslo (1982) były ostatnią dużą imprezą sportową w jego karierze – zajął tam 29. miejsce na normalnej skoczni.

Karierę sportową zakończył w 1982 roku wieku zaledwie 23 lat z powodu kontuzji.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
7.	7 lutego	1976	Innsbruck	Skocznia normalna indywidualnie	233,5 pkt	18,5 pkt	Hans-Georg Aschenbach
2.	15 lutego	1976	Innsbruck	Skocznia duża indywidualnie	232,9 pkt	1,9 pkt	Karl Schnabl
1.	17 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia normalna indywidualnie	266,3 pkt	–
4.	23 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia duża indywidualnie	245,7 pkt	25,3 pkt	Jouko Törmänen

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
24.	18 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	222,6 pkt	30,6 pkt	Matthias Buse
38.	26 lutego	1978	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	190,4 pkt	66,2 pkt	Tapio Räisänen
4.	22 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna drużynowo	382,8 pkt	61,0 pkt	NRD
29.	21 lutego	1982	Oslo	Skocznia normalna indywidualnie	218,4 pkt	30,9 pkt	Armin Kogler

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
2.	20 lutego	1977	Vikersund	Loty indywidualnie	547,0 pkt	17,5 pkt	Walter Steiner

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1979/1980	9.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	27 grudnia 1979	Cortina d’Ampezzo	Italia K90	250.0 pkt	1.	–
2.	20 stycznia 1980	Thunder Bay	Normal Thunder	247.5 pkt	3.	-12.7 pkt	Armin Kogler
3.	2 marca 1980	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	251.5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 1979/1980
																									punkty
1	21	36	71	20	19	16	4	3	-	-	-	-	-	4	1	-	29	10	17	18	-	-	-	-	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  –  – zawodnik nie wystartował

Zawody FIS

Miejsca na podium

1. Oberstdorf (30 grudnia 1975 r.) – 1. miejsce,
2. Garmisch-Partenkirchen (1 stycznia 1976 r.) – 1. miejsce,
3. Bischofshofen (6 stycznia 1976 r.) – 1. miejsce,
4. Oberstdorf (30 grudnia 1976 r.) – 1. miejsce,
5. Cortina d’Ampezzo (1 stycznia 1979 r.) – 1. miejsce,
6. Garmisch-Partenkirchen (1 stycznia 1977 r.) – 2. miejsce,
7. Innsbruck (4 stycznia 1977 r.) – 3. miejsce.

Po zakończeniu kariery

Toni Innauer po zakończeniu kariery sportowej studiował psychologię, filozofię i sport, a w latach 1989–1992 oraz w latach 2001–2002 (zastąpił tragicznie zmarłego 4 lutego 2001 roku Aloisa Lipburgera) z sukcesami prowadził reprezentację Austrii. Obecnie pracuje w Austriackim Związku Narciarskim.

Sukcesy podopiecznych Innauera w Austrii w latach 1989–1992 oraz w latach 2001–2002 (chronologicznie)

Medal	Zawodnik	Zawody	Rok
	Ernst Vettori	Puchar Świata	1990
	Andreas Felder	Puchar Świata	1990
	Austria	Puchar Narodów	1990
	Andreas Felder	Turniej Czterech Skoczni	1991
	Heinz Kuttin	Mistrzostwa świata	1991
	Andreas Felder	Puchar Świata	1991
	Stefan Horngacher	Puchar Świata w lotach	1991
	Austria	Puchar Narodów	1991
	Martin Höllwarth	Turniej Czterech Skoczni	1992
	Werner Rathmayr	Turniej Czterech Skoczni	1992
	Ernst Vettori	Igrzyska olimpijskie	1992
	Martin Höllwarth	Igrzyska olimpijskie	1992
	Austria	Igrzyska olimpijskie	1992
	Martin Höllwarth	Igrzyska olimpijskie	1992
	Heinz Kuttin	Igrzyska olimpijskie	1992
	Andreas Goldberger	Mistrzostwa świata w lotach	1992
	Werner Rathmayr	Puchar Świata	1992
	Andreas Felder	Puchar Świata	1992
	Werner Rathmayr	Puchar Świata w lotach	1992
	Andreas Goldberger	Puchar Świata w lotach	1992
	Andreas Felder	Puchar Świata w lotach	1992
	Austria	Puchar Narodów	1992
	Martin Höllwarth	Mistrzostwa świata	2001
	Austria	Mistrzostwa świata	2001
	Austria	Mistrzostwa świata	2001
	Austria	Puchar Narodów	2001
	Martin Höllwarth	Turniej Czterech Skoczni	2002
	Austria	Puchar Narodów	2002

Życie prywatne

Syn Toniego Innauera – Mario (ur. 1990) również był skoczkiem narciarskim.

Linki zewnętrzne

• Toni Innauer w bazie FIS-u (ang.)
• Toni Innauer w bazie Olympedia.org (ang.)
• Toni Toni Innauer w bazie Skoki.hostigasp.pl
• Toni Innauer. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)