Przejdź do zawartości

Mieczysław Czaderski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Czaderski
Ilustracja
Mieczysław Czaderski w mundurze oficera
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1895
Siersza Wodna

Data i miejsce śmierci

18 września 1928
Karlsbad

Przebieg służby
Lata służby

1914–1928

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Polska Siła Zbrojna,
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie,
II Korpus Polski w Rosji

Jednostki

3 Pułk Piechoty,
16 Pomorska Dywizja Piechoty,
4 Pułk Strzelców Podhalańskich,
Doświadczalne Centrum Wyszkolenia

Stanowiska

szef sztabu dywizji,
dyrektor nauk

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Mieczysław Feliks Czaderski (ur. 14 stycznia 1895 w Sierszy Wodnej, zm. 18 września 1928 w Karlsbadzie) – podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 stycznia 1895[1] w Sierszy Wodnej jako syn Wiktora. Absolwent I Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. W 1911 został studentem na Politechnice w Brnie, w 1914 był na trzecim roku studiów chemii. Działał w Polskich Drużynach Strzeleckich.

Po wybuchu I wojny światowej 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Od 1914 do 1918 służył w 1 pułku piechoty w składzie I Brygady. 15 grudnia 1915 otrzymał awans na chorążego piechoty, a 1 listopada 1916 na podporucznika piechoty. Po przejściu pod Rarańczą z lutego 1918 został żołnierzem II Korpusu Polskiego. Brał udział w bitwie pod Kaniowem w maju 1918 został wzięty do niewoli niemieckiej, z której uciekł. Jako oficer byłego Polskiego Korpusu Posiłkowego reskryptem Rady Regencyjnej z 25 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego w randze podporucznika[2].

U kresu wojny w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 2 stycznia 1920 roku rozpoczął studia w Wojennej Szkole Sztabu Generalnego w Warszawie. W połowie kwietnia 1920 roku został skierowany na front celem odbycia praktyki sztabowej. W czasie wojny z bolszewikami był szefem sztabu 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty. W okresie od stycznia do września 1921 roku kontynuował naukę na II Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 8 października 1921 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu „pełnych kwalifikacji do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego” został przydzielony do dowództwa 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Grudziądzu na stanowisko szefa sztabu. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 431. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W latach 1923–1928 był dyrektorem nauk w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie, pozostając oficerem nadetatowym 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[4][5]. W 1928 pozostawał w kadrze oficerów piechoty i DCW[6]. 23 stycznia 1928 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Zmarł 18 września 1928 w Karlsbadzie[7] (późniejsze Karlowe Wary) w ówczesnej Pierwszej Republice Czechosłowackiej. Według różnych źródeł został pochowany w Krakowie[8] bądź na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[9].

Mieczysław Czaderski (w środku) podczas I wojny światowej

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-21].
  2. Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej, 1918, R. 1, nr 1, Warszawa 1918, s. 5.
  3. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 34.
  4. Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 385, 403, 1507.
  5. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 332, 347, 1370.
  6. Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 118, 168.
  7. Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 231, Nr 11 z 18 czerwca 1930. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 
  8. Zdjęcia Mieczysława Czaderskiego. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-06-21].
  9. Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Mieczysław Czaderski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-06-21].
  10. Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-06-21].
  11. Wskazany w stopniu podpułkownika. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]