Mieczysław Kałuża

Mieczysław Ludwik Kałuża
	; Mieczysław Kałuża w mundurze PSP na Zachodzie.
	major pilot
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1912 ; Wieluń
Data i miejsce śmierci	6 maja 1960 ; Wieluń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego; RAF
Jednostki	217 eskadra bombowa; dywizjon 300; dywizjon 307; dywizjon 305
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	PLL LOT
	Odznaczenia

Mieczysław Ludwik Kałuża (ur. 14 maja 1912^[1]^[2] w Wieluniu, zm. 6 maja 1960 tamże) – major pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

W latach 1933–1936 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (IX promocja). Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 15 października 1936 i 22. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa^[1]^[2]. Został wcielony do 6 pułku lotniczego we Lwowie i przydzielony do 64 eskadry liniowej na stanowisko obserwatora^[3]. W 1938 ochotniczo przenosi się do 213 eskadry bombowej z 1 pułku lotniczego. Do 217 eskadry bombowej trafia 23 czerwca 1939, w jej składzie zastaje go wybuch II wojny światowej^[4].

W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako pilot samolotu PZL.37 Łoś. 4 września pilotuje Łosia nr 72.115 podczas lotu przebazowującego na lotnisko Starawieś k. Węgrowa^[5]. Lot 7 września na Łosiu nr 72.118 (dowódca ppor. obs. Andrzej Wiśniewski) kończy się przedwcześnie z powodu uszkodzenia samolotu. W wyprawie 8 września bombarduje niemieckie oddziały pancerne znajdujące się na wschód od miejscowości Różan (skład załogi: ppor. obs. Adam Schultz, strzelcy kpr. Tadeusz Dudek i kpr. Tadeusz Kiełpiński)^[6].

W dniu 15 września 1939 o godz. 5:40 startuje z lotniska Wielick na rozpoznanie celów w obszarze Lublin–Kraśnik–Annopol na Łosiu nr 72.102 (załoga: por. obs. Jan Pawelski, strzelcy kpr. Tadeusz Dudek i kpr. Tadeusz Kiełpiński). Tuż po starcie, przelatując na wysokości ok. 500 metrów nad torem kolejowym Kowel–Łuck w okolicy osady Perespa – przy stacji kolejowej Antonówka k. Sarn zostaje zestrzelony przez polską artylerię przeciwlotniczą. Z całej załogi ratuje się tylko pilot^[7]. Według zeznań, lewy silnik Łosia załadowanego bombami został zapalony już pierwszą serią strzałów.

Przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do RAF. Otrzymał numer służbowy 76649^[4]. W Anglii latał w dywizjonie 300, 307 i 305. Odbył trzy pełne tury lotów bojowych^[8]. W 1943 podczas odpoczynku operacyjnego był instruktorem. W marcu 1944 latał w załodze z porucznikiem radio–nawigatorem Zbigniewem Groszkiem. Jako dowódca eskadry „A” dowodził nią podczas słynnego lotu, w którym zniszczono bazę szkoleniową niemieckich sabotażystów w zamku Chateau Maulney nad Loarą^[5]. Od 10 października 1944 pełnił w dywizjonie funkcję dowódcy eskadry „B”^[9]. 23 stycznia 1946 przeniesiony do Blackpool.

Po zakończeniu wojny wrócił do Polski. Pracował przez pewien czas w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, a po zwolnieniu z wojska między innymi w służbie nawigacyjnej PLL LOT^[10]. Zmarł 6 maja 1960 w Wieluniu, gdzie też został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ulicy 3 Maja^[11]. Z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Wielunia park przy ulicy Wojska Polskiego otrzymał jego imię^[12].

Awanse

podporucznik – 15 października 1936
porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1939
kapitan – 1 marca 1943
major – ?

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9096
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Distinguished Flying Cross

Przypisy

↑ ^a ^b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 220.
↑ ^a ^b Pawlak 2009 ↓, s. 155.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 787.
↑ ^a ^b Krzystek 2012 ↓, s. 258.
↑ ^a ^b Pawlak 1991 ↓, s. 203.
↑ Pawlak 1991 ↓, s. 205.
↑ Pawlak 1991 ↓, s. 206.
↑ Pawlak 1991 ↓, s. 536.
↑ Zieliński 2004 ↓, s. 57.
↑ Skrzydlata Polska i 37'1960 ↓, s. IV.
↑ Mieczysław Ludwik Kałuża. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
↑ Towarzystwo Przyjaciół Wielunia. bibliotekapubliczna.wielun.pl. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).

Bibliografia

Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Józef Zieliński: 305 Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: "Bellona", 2004. ISBN 83-11-09813-1. OCLC 830544805.
Mjr pil. Mieczysław Kałuża. „Skrzydlata Polska”. 37/1960, 11 września 1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.

[CITEREFRybkaStepan2006220-1] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 220.

[CITEREFPawlak2009155-2] Pawlak 2009 ↓, s. 155.

[CITEREFRybkaStepan2006787-3] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 787.

[CITEREFKrzystek2012258-4] Krzystek 2012 ↓, s. 258.

[CITEREFPawlak1991203-5] Pawlak 1991 ↓, s. 203.

[CITEREFPawlak1991205-6] Pawlak 1991 ↓, s. 205.

[CITEREFPawlak1991206-7] Pawlak 1991 ↓, s. 206.

[CITEREFPawlak1991536-8] Pawlak 1991 ↓, s. 536.

[CITEREFZieliński200457-9] Zieliński 2004 ↓, s. 57.

[CITEREFSkrzydlata_Polska37'1960IV-10] Skrzydlata Polska i 37'1960 ↓, s. IV.

[11] Mieczysław Ludwik Kałuża. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).

[12] Towarzystwo Przyjaciół Wielunia. bibliotekapubliczna.wielun.pl. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]