Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie kobiet
2011 2013
Miejsce finału

Burlington, Stany Zjednoczone

Podium
Pierwsze miejsce

 Kanada

Drugie miejsce

 Stany Zjednoczone

Trzecie miejsce

 Szwajcaria

Statystyki indywidualne
Król strzelców

Stany Zjednoczone Monique Lamoureux-Kolls

14. Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2012 organizowane przez IIHF odbyły się po raz trzeci w Stanach Zjednoczonych. Miasta goszczące najlepsze drużyny świata to Burlington i South Burlington. Turniej elity odbył się w dniach 7 - 14 kwietnia. Oto miejsca pozostałych rozgrywek:

W mistrzostwach od tego roku obowiązuje nowy podział grup mistrzostw świata. W miejsce dotychczas, kolejno pierwszej, drugiej, itd. dywizji wprowadzono nazewnictwo stosowane w mistrzostwach świata mężczyzn.

Obrończyniami tytułu były zawodniczki Stanów Zjednoczonych, które pokonały w Zurychu reprezentantki Kanady 3:2 po dogrywce.

W finale turnieju ponownie uczestniczyły drużyny Stanów Zjednoczonych i Kanady. Zwyciężył zawodniczki z kraju klonowego liścia zwyciężając 5:4 po dogrywce.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
 Kanada
 Stany Zjednoczone
 Szwajcaria
4  Finlandia
5  Szwecja
6  Rosja
7  Niemcy
8  Słowacja
Gutterson Fieldhouse

W tej części mistrzostw uczestniczy najlepsze 8 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach.

Pierwsza runda grupowa odbywa się w dwóch grupach po cztery drużyny. W Grupie A grają cztery wyżej rozstawione zespoły. Dwie najlepszy drużyny tej grupy awansują do półfinałów, zaś zespoły z miejsc trzeciego i czwartego zagrają w ćwierćfinale. W którym zagrają z dwoma najlepszymi zespołami grupy B. Drużyny, które zajmą miejsca trzecie i czwarte w grupie B rozegrają między sobą mecze o utrzymanie. Drużyna, która dwukrotnie zwycięży pozostaje w elicie, natomiast przegrany spadnie do I dywizji, grupy A. O zwycięstwie w turnieju zadecyduje finał w którym wystąpią zwycięzcy półfinałów.

Najskuteczniejszą zawodniczką mistrzostw została Monique Lamoureux-Kolls, która zdobyła 14 punktów[1]. Ponadto zdobyła najwięcej bramek[2]. Najczęściej asystowała Kelli Stack[3].

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Czechy
2  Norwegia
3  Japonia
4  Austria
5  Łotwa
6  Kazachstan

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Dania
2  Chiny
3  Francja
4  Wielka Brytania
5  Holandia
6  Włochy

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansują do mistrzostw świata elity w 2013 roku, ostatni zespół grupy A w 2013 roku zagra w grupie B, zastępując zwycięzcę turnieju grupy B. Najsłabsza drużyna grupy B spadnie do drugiej dywizji.

Grupa A mecze rozegra w łotewskim mieście Windawa. Turniej odbędzie się w dniach 25 - 31 marca 2012 roku.

Grupa B mecze rozegra w brytyjskim mieście Hull. Turniej odbędzie się w dniach 9 - 15 kwietnia 2012 roku.

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Korea Północna
2  Węgry
3  Australia
4  Nowa Zelandia
5  Słowenia
6  Chorwacja

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Polska
2  Hiszpania
3  Korea Południowa
4  Islandia
5  Belgia
6 Południowa Afryka RPA

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansują do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2013 roku, ostatni zespół grupy A w 2013 roku zagra w grupie B, zastępując zwycięzcę turnieju grupy B. Najsłabsza drużyna grupy B spadnie do drugiej dywizji.

Grupa A mecze rozegra w słoweńskim mieście Maribor. Turniej odbędzie się w dniach 25 - 31 marca 2012 roku.

Grupa B mecze rozegra w stolicy Korei Południowej - Seulu. Turniej odbył się w dniach 10 - 16 marca 2012 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]