Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata
1992 1993 1994
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Szkocja Stephen Hendry

II miejsce

Anglia Jimmy White

Najwyższy break

144 Anglia Steve Davis

Rozegrane mecze

31

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993 (ang. 1993 Embassy World Snooker Championship) − ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1992/1993, rozegrany w dniach 17 kwietnia - 3 maja 1993 roku w Crucible Theatre w Sheffield.

Mistrzostwa wygrał Szkot Stephen Hendry, który w finale pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu wywalczonego w poprzednim sezonie.

Nagrody[1][edytuj | edytuj kod]

  • Zwycięzca: £175 000
  • II miejsce: £105 000
  • Półfinalista: £52 000
  • Ćwierćfinalista: £26 000
  • Ostatnia 16: £14 000
  • Ostatnia 32: £8 000
  • Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £14 400

Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]

  • Stephen Hendry i Alan McManus spotkali się przy snookerowym stole w meczu półfinałowym. Był to pierwszy szkocko-szkocki pojedynek w półfinale mistrzostw świata.
  • W drugim meczu półfinałowym zagrał James Wattana, który stał się pierwszym zawodnikiem w historii snookera z dalekiego Wschodu, który dotarł do półfinału mistrzostw świata.
  • Ronnie O’Sullivan debiutując w tegorocznej edycji snookerowych mistrzostw świata (w wieku 17 lat i 5 miesięcy) stał się drugim najmłodszym debiutantem mistrzostw. Najmłodszym nadal pozostał Stephen Hendry, który zadebiutował w 1986 roku.
  • Podczas tego turnieju padło 35 breaków stupunktowych. Pobity został tym samym rekord z mistrzostw świata w 1991 roku.
  • Autorem najwyższego breaka turnieju był Steve Davis budując breaka w wysokości 144 punktów.
  • Do finału awansował Anglik Jimmy White, dla którego był to piąty udział w finale mistrzostw świata, a zarazem czwarty z rzędu.
  • Wygrywając 10 ostatnich frame'ów meczu finałowego Mistrzostw Świata 1992 przeciwko Jimmy'emu White'owi, oraz 9 partii meczu pierwszej rundy przeciwko Danny'emu Fowlerowi, Stephen Hendry wygrał 19 partii z rzędu, co stanowi nie pobity do tej pory rekord zwycięskich kolejnych frame'ów.
  • W finale tegorocznej edycji mistrzostw świata Szkot Stephen Hendry pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu mistrzowskiego. Był to tym samym trzeci tytuł mistrza świata zdobyty przez Hendry'ego, a drugi z rzędu.

Drabinka turniejowa[1][edytuj | edytuj kod]

1. runda
Lepszy w 19 frame'ach
2. runda
Lepszy w 25 frame'ach
Ćwierćfinały
Lepszy w 25 frame'ach
Półfinały
Lepszy w 31 frame'ach
Finał
Lepszy w 35 frame'ach
Szkocja Stephen Hendry10
Anglia Danny Fowler1
Szkocja Stephen Hendry13
Walia Darren Morgan4
Walia Darren Morgan10
Anglia Les Dodd6
Szkocja Stephen Hendry13
Anglia Nigel Bond7
Anglia Nigel Bond10
Anglia Spencer Dunn4
Anglia Nigel Bond13
Anglia Gary Wilkinson7
Anglia Gary Wilkinson10
Anglia Dean Reynolds4
Szkocja Stephen Hendry16
Szkocja Alan McManus9
Anglia Neal Foulds10
Anglia Brian Morgan5
Anglia Neal Foulds13
Anglia Martin Clark7
Anglia Martin Clark10
Anglia Karl Payne6
Anglia Neal Foulds11
Szkocja Alan McManus13
Szkocja Alan McManus10
Anglia Ronnie O’Sullivan7
Szkocja Alan McManus13
Anglia Steve Davis11
Anglia Steve Davis10
Anglia Peter Ebdon3
Szkocja Stephen Hendry18
Anglia Jimmy White 5
Anglia Jimmy White10
Irlandia Północna Joe Swail4
Anglia Jimmy White13
Walia Doug Mountjoy6
Walia Doug Mountjoy10
Kanada Alain Robidoux6
Anglia Jimmy White13
Irlandia Północna Dennis Taylor8
Irlandia Północna Dennis Taylor10
Malta Tony Drago9
Irlandia Północna Dennis Taylor13
Walia Terry Griffiths11
Walia Terry Griffiths10
Anglia David Roe6
Anglia Jimmy White16
Tajlandia James Wattana9
Tajlandia James Wattana10
Anglia Tony Jones7
Tajlandia James Wattana13
Anglia Steve James7
Anglia Steve James10
Anglia Johnny Giles2
Tajlandia James Wattana13
Anglia John Parrott6
Anglia Willie Thorne10
Anglia Shaun Mellish6
Anglia Willie Thorne9
Anglia John Parrott13
Anglia John Parrott10
Irlandia Stephen O’Connor3

Breaki stupunktowe turnieju[1][edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c World Championship 1993. global-snooker.com. [dostęp 2012-05-05].