Modest Żabski
| |
 major dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 maja 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1 Pułk Piechoty Legionów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
.png){kind=small}
Modest Żabski (ur. 26 maja[1] 1898 w Sosnowie, w powiecie podhajeckim, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Mariana i Domiceli z domu Witwicka. Absolwent C. K. Gimnazjum w Brzeżanach.
Od 1915 roku służył w armii austriackiej. W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów, a następnie 1 pułku piechoty Legionów jako dowódca plutonu[2].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i został zweryfikowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1920 roku. W 1 pp Leg. służył do roku 1931. W 1929 roku został awansowany na kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku. 5 stycznia 1931 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930–1932[3]. Z dniem 1 listopada 1932 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przydzielony do 7 Dywizji Piechoty w Częstochowie[4]. W grudniu 1934 roku został przeniesiony do 27 pułku piechoty w Częstochowie[5][6]. Następnie został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty. Na stopień majora awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 120. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Od 1937 roku służył w Oddziale I Sztabu Głównego. W marcu 1939 na stanowisku kierownika referatu administracji[8].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku[9]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[9], gdzie od 17 czerwca 2000 roku mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[10]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 1134[9][11].
Upamiętniony grobem symbolicznym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 116-2-29)[12].
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[13][14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16][17][18].
Był mężem Marii Wiesławy z d. Pełka (zm. 1990)[12][19].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 423[2] (1921)[20]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[11]
- Srebrny Krzyż Zasługi[11]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[11]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[11]
- Order Pogromcy Niedźwiedzia III klasy (Łotwa)[21]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[22]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 36, sprostowano datę urodzenia z „8 maja 1898” na „26 maja 1898”.
- ↑ a b Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki, Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, 2000, s. 336.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 70, 800.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 155.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 68.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 343.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27, 421.
- ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 640.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ a b c d e BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-06-25].
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: KONSTANTY PEŁKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 25 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Modest Żabski zm. kwie. 1940 zamordowany w Starobielsku: Nasza genealogia [online], podczaski.genealogiapolska.pl [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2640 z 22 lutego 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 10 poz. 285
- ↑ LKOK nr.3/1945 : Żabski, Modest [online], www.lkok.com [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 5 Pułku Piechoty Legionów
- Oficerowie 27 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie Centrum Wyszkolenia Piechoty (II RP)
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
- Polacy odznaczeni Orderem Pogromcy Niedźwiedzia
- Polacy w I wojnie światowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Upamiętnieni symbolicznym grobem na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Urodzeni w 1898
- Wykładowcy uczelni i szkół wojskowych II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1940
- Żołnierze 1 Pułku Piechoty Legionów