Przejdź do zawartości

Najpiękniejsze oszustwa świata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Najpiękniejsze oszustwa świata
Les plus belles escroqueries du monde
ilustracja
Gatunek

dramat, komedia, nowela filmowa

Rok produkcji

1964

Data premiery

14 sierpnia 1964

Kraj produkcji

Francja
Holandia
Japonia
Włochy

Język

francuski
niemiecki
niderlandzki

Czas trwania

111 min

Reżyseria

Claude Chabrol
Jean-Luc Godard
Hiromichi Horikawa
Ugo Gregoretti
Roman Polański

Scenariusz

Jean-Luc Godard
Gérard Brach
Paul Gégauff
Claude Chabrol
Ugo Gregoretti
Roman Polański

Główne role

Catherine Deneuve
Charles Denner
Jean Seberg
Mie Hama

Muzyka

Michel Legrand
Serge Gainsbourg
Keitaro Miho
Pierre Jansen
Piero Umiliani
Krzysztof Komeda

Zdjęcia

Raoul Coutard
Asakazu Nakai
Jean Rabier
Jerzy Lipman
Tonino Delli Colli

Montaż

Jacques Gaillard

Produkcja

Pierre Roustang

Najpiękniejsze oszustwa świata (fran. Les plus belles escroqueries du monde) – francusko-włosko-japońsko-holenderski film z 1964 roku, składający się z pięciu nowel.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Każda z pięciu nowel rozgrywa się w innym kraju, w obrębie jednego miasta; każda nowela ma innego reżysera, scenarzystę i aktorów; w każdej - z wyjątkiem czwartej, paryskiej - protagonistą jest kobieta:

  • 1) Les Cinq Bienfaiteurs de Fumiko

reż. Hiromichi Horikawa - miejsce akcji Tokio

  • 2) La Rivière de Diamants

reż. Roman Polański - miejsce akcji Amsterdam

  • 3) La Feuille du Route

reż. Ugo Gregoretti - miejsce akcji Neapol

  • 4) L’homme qui vendit la Tour Eiffel

reż. Claude Chabrol - miejsce akcji Paryż

  • 5) Le Grand escroc

reż. Jean-Luc Godard - miejsce akcji Marrakesz

Główne role w poszczególnych segmentach

[edytuj | edytuj kod]

Les Cinq Bienfaiteurs de Fumiko

[edytuj | edytuj kod]

Fordanserka próbuje ukraść złotą, sztuczną szczękę staremu sknerze.

La Rivière de Diamants

[edytuj | edytuj kod]

Diamentowy naszyjnik (fran. La Rivière de Diamants) - to 33 minutowa opowieść Romana Polańskiego. Młoda i atrakcyjna dziewczyna pochodząca z Francji (Nicole Karen), uwodzi holenderskiego biznesmena, kradnie dla zabawy naszyjnik, a następnie wymienia go na papugę.

La Feuille du Route

[edytuj | edytuj kod]

Sutener wydaje swoje podopieczne za starców z przytułku.

L’homme qui vendit la Tour Eiffel

[edytuj | edytuj kod]

Grupa oszustów sprzedaje naiwnemu Niemcowi wieżę Eiffla jako obiekt przeznaczony na złom.

Le Grand escroc

[edytuj | edytuj kod]

Amerykańska dziennikarka prowadzi śledztwo w sprawie podrobionych pieniędzy.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]